Aja

Ja byłam u Jerzak i potem prowadziła całą moją ciążę. Zrobiłam tak ze zapisałam się do Jerzak. Czekajac na zapisy do Pasnika. I już nie zdążyłam do pasnika bo zaszlam w ciążę. Acz w moim przypadku moj lekarz polecił Jerzak.

To zależy od przypadku. Ja eieksxosc leków, w tym progesteron brałam do 37-39tc a clexane do końca pologu.

Dopóki przyjmujesz luteinę okresu nie będzie. Abprxynajmniej nie powinno być. Jak się pojawi mimo brania luteiny to trzeba do lekarza eprawdzic to krwawienie. Prawidłowo powinno być tak ze 3-7 dni po odstawieniu luteiny masz okres

Rozumiem. Nietypowe. Ale trzymam kciuki żeby jednak szczęśliwe.

Hmm... a brakas pod uwagę błąd pomiaru bhcg w ostatnim badaniu? Czy jest możliwe żebys miala bhcg ok 1000 tsk na prawdę i dlatego widac pęcherzyk?

Rozśmieszę cię jeszcze bardziej. Ja robiłam in vitro bo przy monitoringu wyszlo, ze nie mam owulacjiinie da się jej lekami wywołać. . Jakie bylo moje zdziwienie, kiedy na kontroli po histeroskopii, po ponad 2 latach z in vitro lekarz powiedział, że urósł mi pęcherzyk w lewym jajniku. I ze czasem takie pojedyncze spontaniczne owulacji się zdarzają. Wykorzystaliśmy ten cykl wiec do transferuna cyklu naturalnym. Ciaza biochemiczna. A potem covid i badania immunologiczne sprawiły, że musiałam czekac na kolejny transfer. Ale też zaczęłam sprawdzać testami owulacji z ciekawosci, czy się jeszcze powtorzy ta owulacja czy nie. Sprawdźałam tylko 2 nastepne cykle. Bo zaszlam w ciążę naturalnie. I teraz moja prawie 8 miesieczna córeczka ucina sobie popołudniową drzemkę z cycem w buzi. ;). I tego ci wkrótce życzę

Co 4h. To piekny wynik. Moja Księżniczka potrafi się budzić co1h. Tak jej się porobiło kolo 7 miesiaca. Wczesniej przesypiala wiecej. Ale to się u niej co chwilę zmienia. Jak miala 6 tygodni to i tak budziłam ją na mleko co 3-4h bo u nas byla taka potrzeba.

Mi lekarz zabronił nośny, za to scopolan i magnez brałam przez całą ciążę.

Ja przy poronieniu odstawiłam leki w 7tc. I dostałam tabletki na wywołanie poronienia i oczyściłam się sama.

Sprostuję. Bo faktycznie brzmi to myląco co napisałam. A przynajmniej nie jednoznacznie. 2. Są badania że jest ryzyko że tak się stanie. Ale nie musi. Nie za kazdym razem. I nawet nie w połowie przypadków. Nie chce skłamać wiec nie podam dokładnie procentów, ale jak znajdę te badania to podeślę link. Co do 3 to znam historie, ze 2 zarodki się zagniezdzily. Po czym jeden obumarl i zagrazal temu drugiemu bo organizm go ronil o powstał krwiak. I druga. Ze doszlo do ciązy macicznej i pozamacicznej. I tez byl problem. Ale znam dużo więcej historii ze byla zdrowa ciaza z takich podanych 2 zarodków. I pojedyncza i podwójna. I nawet trojaczki. Wiec nie chodziło mi o to, ze tak się dzieje często, czy zawsze, tylko ze istnieje takie ryzyko. Co przekonuje mnie zeby nie ryzykować. Mimo ze widzę tez plusy podwójnego transferu- nizsze koszty. Mniejszy stres a przynajmniej mniej czasu trwający, bo rozciągnięty tylo na jedną probe. Mniej problemów z pracą przez przygotowania. Mniej oczekiwania. Acz dla mnie minusy nie są warte plusów. Ale to tylko moja opinia. Nie chciałam nikogo nastraszyć.

Nie powiem Ci co masz zrobic. Bo to ty musisz podjąć decyzję. Ale napisze ci jak było u mnie. Mój lekarz tez nie wierzy w immunologie. 5 transferów. 2 ciążę poronione. Tez mi tłumaczono ze problemem jest jakość zarodków. I ze nie zajde naturalnie w ciążę. Jednak wymusiłam immunologie. Zaszlam w ciążę naturalnie. I urodziłam przecudowna dziewczynkę ktora ma teraz 7 miesięcy i wszędzie pelza. Ponieważ w ciążę zaszlam nie zdążywszy zrobic pełnej diagnostyki wiec leki dostałam na wszelki wypadek na wszystko. Dosłownie. Moja pani immunolog wyszła z założenia ze skoro nie wiemy dlaczego były wcześniejsze poronienia to leczymy na wszystko. Immunosupresja. Metformina. Clexanne. Rizkurczowr. Progesteron. Wszystko. Byc może i bez nich tez bym donosiła. A może nie..... ja wole chuchać na zimne. Co do 2 zarodków to znam 3 argumenty zeby brać pojedynczo. 1. 2 próby to 2 szanse na trafienie w okno inplantacyjne a nie jedna. 2. Są badania ze przy ďwoch zarodkach jeśli jeden się nie przyjmie to organizm odrzuca oba, mimo ze ten drugi zarodków jakby był sam to dalby rade. Ale słabszy ciągnie go w dół. 3. Jeśli oba się zagniezdza a potem jeden obumrze to jest ogromny problem jak poronic jeden nie tracąc drugiego Życzę Ci, zebys znalazła swoja droge. Zaufaj sobie.

Laparoskopia w żaden sposób nie powie ci o polocystycznych jajnikach. To widac na usg w odpowiednim dniu cyklu i z odpowiednim lekarzem. O pco świadczyć tez może nieregularne cykle, długie cykle, cykle bezowulacyjne, insulinoopornosc i hiperprolaktemi oraz wlasnie podwyższone amh. Ogolnie trudno diagnozowalne. W teorii amh poniżej 1 to obniżone. 1-4 w normie. Powyżej 4 to za wysoko i sugeruje pco.Ja miałam 11,2 i mam pco.

Domyślam się. U nas już teraz jest bieganie za tupaczem. Bardzo szybko widzę zaczął ci wstawać. U nas 6 miesięcy i kilka dni jak zaczęła pełzać. Jeszcze nie siedzi. Wiec przed nami jeszcze trochę do raczkowania i wstawania.

Dlatego też nie napisałam ze napewno zajdziesz w ciążę. Albo na pewno nie. Bo to ważne, zebys zrobiła to co jest zgodne ze sobą. Podeszła do stymulacji, jeśli czujesz ze jestes na to gotowa. I odpuściła jeśli tak czujesz. In vitro to ogromna odwaga. Ale powiedzieć stop równie duża. Trzymam kciuki żebyś była szczęśliwa. Ja o adopcji myslalam jeszcze przed in vitro. Dopiero jak się dowiedziałam że nie mogę adoptować to poszłam w stronę wspomaganego rozrodu. Moja ciaze prowadzila Jerxak. Jest specyficzna. Ma swoje koniki. Ale przekonała mnie swoim podejściem że "w niepłodności to sukces to jest dopiero wtedy jak matka z żywym zdrowym dzieckiem na rekach wychodzi z porodówki" A moja Mała jest cudna. Acz absorbujaca. Cycocholik. I nerwus. Jak coś chce zrobić a jeszcze nie umie to się 2sviekabi próbuję. Ambitna. Wszystko by chciała juz. Przez chwilę bylo troche spokoju. Bo nauczyła się obrotów i pilotów i mogła chwile dluxejbzostac sama na macie i się bawić. Bo nawet jak uciekła zabawka to sobie ja brała spowrotem. Ale ostatnio zaczęła pełzać. I trzeba mieć teraz oczy dookoła głowy Bo jest wszędzie.....

Ucałuję nie raz. Zaglądam jak tylko mam chwilę. Najczęściej w czasie karmienia

Hej Kochana. Dawno nie pisałam, bo absorbuje mnie bardzo wymagający, przekochany, polroczny Cud. Moja córka. Chcę Ci coś opowiedzieć. Miałam 3 procedury i 5 transferów. Z tego 2 poronienia - puste jajo płodowe i ciążę biochemiczna. I mój lekarz twierdził że nic więcej się nie da zrobić. Tylko transferować do skutku (mam jeszcze 3 zarodki). Nie zbadał ani genetyki. Ani innunologi. Do transferów miałam tylko progesteron i estrofem jeśli byl cykl sztuczny). Histeroskopie na nim wymusiłam. W końcu po 5 transferze powiedziałamSTOP, że nie zgadzam się na następny transfet puki nie będzie poszerzenia diagnostyki. Wtedy ostatecznie zgodził się odesłać mnie do immunologa. Ktory zlecił badania. Wtedy walnął covid, na badania się czeka, po poronieniu i tak musialm odczekać zeby czesc z nich zrobic. Wiwc byłam w zawieszaniu czekając kiedy będę mogła zrobic badania i kiedy splyna wyniki. W międzyczasie poszłam na konsultacje do Lewandowskiego. Drogo. Ale podobno warto. I co.... powiedział dokładnie to samo co moj lekarz. Tylko kolejne transfery. Tylko na u nas wychodowanych komórkach, bo mamy lepsze laboratorium. Do tego dopatrzył się u mnie endometrioza. Żaden inny lekarz wczesniej ani pozniej nie. I zrostów w szyjce macicy, ze niby z transferami musi byc problem. U mnie nigdy nie było. No i pco. Jednym słowem bez szans na ciążę naturalna i in vitro to jedyny kierunek. Wracając od niego z konsultacji dostałam okres. Dziwne, bo przez pco nie miewam okresu. A jak mam to żadko. I bez owulacji. To był pierwszy dzień cyklu, w którym zaszłam w ciążę naturalna. Zdrową. Donoszaną. Przepraszam za literówki, ale gdy to piszą moja córka spi spokojnie na moich rękach wtulona w moja piers. Twoja historia na pewno jest inna. Bo każda z nas jest wyjątkowa Ale jest równie piekna. I tak samo jak moja, nadal się toczy, tylko jest w innym momencie. Wszystko jeszcze przed tobą. Tylko pisz spokojnie swoja historie. Macierzyństwo to intuicja. Zaufaj sobie i idź w tym kierunku, w którym czujesz ze to jest to.

Dziewczyny... dziekuje wam bardzo. za wszystkie słowa otuchy i rady. Nie wiem co i jak będzie. . . Chwilowo nie wiem nawet co napisać. Potrzubuje czasu, żeby to sobie poukładać. Proponowałam. Spacer. Wyjście gdzieś na 2-3 h sami. Bez problemu z mala została by moja mama. Nie mam problemu żeby ja z kimś zostawić na te chwile. Ale on uwaza ze to udawanie życia i ze jest niby dobrze. On chce wszystko albo nic. Nie uznaje kompromisu. Taki typ. Proponowałam żeby wyjechał gdzieś sam na urlop, skoro p tego potrzebuje. Nie chce, chce jechać ze mną. Ale bez dziecka. Narazie to niemożliwe bo karmie piersią. Proponowalam żebyśmy wychodzili i spotykali się z ludźmi. Żeby ludzie spotykali się z nami u nas. Żebyśmy robili rzeczy razem, dużo się da nawet z dzieckiem w wózku. Czy na rękach. To nie przeszkadza. On nie chce. Chce bez dziecka. Bez utrudnień.

Ja się wychowałam bez ojca. Wiec wiem jak to jest. Ciesza się macierzyństwem. Tego ni nie odbierze czk9da ze nie mogę się cieszyć razem z nim. Dzielić te radość. Doświadczać jej wspólnie. Choćby przez 30 minu dziennie.

Masz.l racje. Ale on nie słucha. Każde moje zdnie kończy się jego riposta ze mi ciąża mozg wyprala. I ironicznym: Tak to wszystko moja wina. To ja mam problem. Jak proponowałam terapie to odmówił. Ja mam po prostu zrobić tak żeby było lepiej niż jest. Bo on pracuje.

Sądziłam ze wspólna. Tak mi się wydawało. A teraz dowiaduje się że to je chcialam. A on nie. Xribil to tylko dla mnie. Szkoda tylko ze nie powiedział mi tego wcześniej. Ułożyłabym życie inaczej i nie marnowała mu życia. .. Do tego nie chce rozmawiać. Bo twierdzi że to bez sensu. Mój płacz stwierdził ze jest szantarz4m emocjonalnym. I ma go dosyć. A ja nie umiem się powstrzymać. To tak strasznie boli. Czuje się jakby mi się wszystko waliło na głowę. Jakbym zawiodła to maleństwo. Marzyłam o kochającym domu. Nie idealnym. Ale pełnym miłości. I szczęśliwym. Chciałam taki dom dać mojemu dziecku. Od początku. Gdzieś popełniłam błąd. Coś przegapiłam. Ale kocham ja nad życie. I zrobię wszystko żeby żyło nam się w poczuciu wzajemnej miłości zaufania i szacunku i poczucia bezpieczeństwa. Aby wiedziala, ze najwieksza wartością są ludzie który cie kochają. Jeszcze nie wiem jak. Ale stworze jej taki dom. W 3 w 2 czy w 5. Nie ma znaczenia. Liczy się jakość relacji. Nie ilość.

Dziewczyny. Potrzebuje się wyżalić. Bo i tak nic więcej nie mogę. A nir mam komu. Mój związek nie przetrwał. Mój partner nie odnalazł się w ojcostwie. Jego zdaniem "poświęcił wszystko by spełnić moje marzenie i zmarnował sobie tym życie, którego juz nikt mu nigdy nie odda". Jest nieszczesliwy i "chce mieć swoje zycie". Dziecku zapewnia byt. Bo musi. Ale nic więcej. Chce mnie spowrotem dla siebie. Dziecko mu tylko przeszkadza. Nawet nie nazywa jej po imieniu. Żyjemy pod jednym dachem, ale obok siebie. Ewentualnie ja się miotam miedzy nim za corka. Nie ma my. Dla niego jestem ja z balastem i on, biedny i pokrxywdxony, bo nie może robić ze mną tego co by chciał, wtedy kiedy by chciał. Bez dziecka. Nie chce robić nic w 3. Nie wiem co dalej. Jakie to wszystko przewrotne. Jednego jestem pewna. Mam najcudowniejsze dziecko na świecie. I jestem z tego powodu przeszczesliwa i przewdxieczna. I dam mu tyle miłości ile potrzebuje. I otocze ludźmi którzy kochają je i będą wspierać. Nie pozwolę mikomu traktować jej jak przeszkodę. Jest darem. Ogromneie kocham tez mojego partnera. Wiem, ze byłby cudownym ojcem. Tak jak jest cudownym partnerem. Gdyby tylko chciał.... Ale nie mogę go do niczego zmusić.

Ja przeszlam covid w 28-29 tygodniu ciąży. Urodziłam zdrowa córkę

Dziewczyny Kochane. Nie wiem, czy to pomoże, ale spróbuję. W marcu 2019 1 procedura. Zero zarodków. W maju druga procedura. W lipcu pierwszy transfer. Beta 6 dpt 22. Potem pięknie rosła. Pęcherzyk W macicy. 13 sierpnia. 7 tydzień ciąży. Brak zarodka.... Wywołane poronienie. Potem 2ctranafery beta 0 Listopad 2019 trzecia procedura. 4 transfer beta 0. 5 transfer beta 60, po 4 dniach 90.... ciąża biochemiczna.. . 8 marcac2020 poroniona. Pandemia. Wstrzymane procedury .. 7 maja 2020 2 kreski na teście. Ciąża natuealna.... cud wielki i wspanialy.... ja z pco i brakiem owolacji. Mi wszyscy lekarza powtarzali ze ciąży naturalnej nie będzie.... Trudna ciąża prlna stresu 22.01 2021 Na świat przychodzi Tamara. Teraz leży w moich ramionach i spi, udając ze ssa cyca bo nie chce żebym ja odkładała.... taka piękna i spokojna. Gdyby mi ktoś powiedział przy tej pierwszej procedurę, że tak to się potoczy, to bym go wyśmiała. I nie uwierzyła. A jednak . . . Tamara nie byłaby taka jaka jest, gdyby nie to wszystko co przeszlam wcześniej. Oczywiście ze lepiej by było, aby nie było to tak trudne wszystko. A jednak. Nie zamieniłabym Tamary na żadne inne dziecko. Ale żeby była musiałam przejść swoja droge. Każda z nas musi. Jest momentami bardzo trudno Ale warto

Ja brałam miovelie a potem mio inoxytol. Nie wiem czy to akurat to pomogło, ale w moim przypadku zaistniała naturalna owulacja. I to na tyle skuteczna, ze zaszłam w ciążę ktora donosiłam. Córka ma 6,5 tygodnia. wiec warto spróbować.

Jak cudownie. Bardzo się cieszę. I piękna data. Moje urodziny....