Gość_2

Jeśli nie obżerasz się jak świnia za przeproszeniem, to jedz tyle ile potrzebujesz. Nie musisz tak obsesyjnie liczyć kalorii. Dziecku nie zaszkodzisz, jeśli nie chodzisz głodna, dostarczasz bogatą dietą wszystkich składników i masz dobre wyniki.

Taki śluz to infekcja intymna, idź do ginekologa po globulki. A Twój facet do apteki po krem przeciwgrzybiczny na fujarkę, żeby znowu Cię czymś nie zaraził

Bo jak spotykasz kogoś na co dzień to masz skrupuły, jakąś relację i nie chcesz tego rozwalać wykładając kawę na ławę. My tutaj jesteśmy obce, nie mamy tego bagażu emocjonalnego i dlatego podchodzimy do tego mniej subiektywnie i bardziej dosadnie.

Ale wiesz co dla osoby uzależnionej oznacza "sięgnąć dna"? To nie znaczy, że się stoczy i wyląduje z dzieckiem w melinie. Dla każdego alkoholika jego dnem (czyli takim punktem zwrotnym w zasadzie) będzie coś innego - nawrót ciężkiej choroby, odejście małżonka, odebranie dziecka, utrata domu, itd. To jest właśnie ten punkt, kiedy alkoholik (czy inny uzależniony) nabiera motywacji, a są ludzie, którzy nigdy go nie osiągają. I jeszcze jedna rzecz. Jak my mamy pomóc autorce? Super, że zauważyła problem. Bo to pierwszy krok. Ten i każdy kolejny należy do niej. Pomoc dla alkoholika jest tylko wtedy kiedy on jej chce i polega na wsparciu autoterapii tak naprawdę, bo żadna z nas za nią nie odwali tej ciężkiej roboty - detoksu, terapii i całego życia pilnowania się, by nawet cukierka z wódką nie zjeść. Alkoholikiem to ona będzie do końca życia. Ale za to ma szansę by jej dziecko nie wyrosło na DDA.

A jakich rad potrzebujesz? Jeśli własne dziecko nie jest dla Ciebie wystarczającą motywacją do odwyku i terapii to nic nie będzie. Widocznie musisz sięgnąć dna, stracić wszystko, nawet dziecko, by być może wtedy coś ze swoim życiowym szambem zrobić. Zacznij może od klubu AA

Jeśli to awaryjnie i na przejazd, to kup wcześniej takie gotowe rozrobione w buteleczce. Nie będziesz się musiała po drodze martwić o wodę i odmierzanie porcji. Są takie w butelkach ze smoczkiem do jednorazowego podania.

Jeśli masz wątpliwości, to ma razie nie szczep. Te szczepionki można podać też później do któregoś roku życia, są różne schematy dawkowania w zależności od wieku dziecka.

I tu się muszę z Tobą zgodzić

Bardzo możliwe... do tego jest inna metoda produkcji, konserwacji oraz te szczepionki mają inne okresy ważności. Może poza samym koktajlem to też ma jakieś znaczenie.

Mnie też to bawi, ale serio, jest w tym coś

Mnie pediatra namawiała na obie od razu

Ale to da się przeżyć, wolę już żeby chwilkę popłakał, niż potem wylądować na SORze, bo szczepionka aż tak zaszkodziła (znajomi mięli tak po każdym szczepieniu). Do tego zauważyłam, że te dzieci po 6w1 jakoś tak "inaczej" się zachowują i rozwijają. Nie wiem jak to logicznie wytłumaczyć, ale to widać. Na szczepienia chodzę zawsze sama. Jestem w stanie małego przytrzymać, potem uspokoić po każdym wkłuciu i pocieszyć na sam koniec. Nie jest to przyjemne, ale jest potrzebne. A szczepionki mniej zbite mają tą zaletę, że jeśli coś się działo, to wiedziałam po czym, bo odczyny były tylko przy tych gorzej tolerowanych.

My nie szczepiliśmy tymi 6w1, dużo znajomych narzekało, że dało się naciągnąć na te szczepionki, bo NOPy za każdym razem i jesteśmy jednymi z nielicznych rodziców, którzy szczepią tymi refundowanymi. A chcesz dziecko do żłobka posłać? Jeśli nie, to bym nie szczepiła.

Z zalecanych szczepiliśmy tylko na rotawirusy. Meningokoki są bardziej "dla żłobkowych" maluchów, a że nie planowaliśmy na razie posyłać, to nie szczepiliśmy. Tym bardziej, że lekarka nie proponowała tego jako osobnego szczepienia, tylko razem z obowiązkowymi i nie chciałam aż tak bombardować małemu organizmu patogenami.

Jak widać nie dla wszystkich

I o to mi chodziło, żeby jej przekazać, że prawdopodobieństwo jest, ale nie jesteśmy w stanie stwierdzić jak duże, ponieważ nie mamy do tego wystarczających danych. A to co zacytowałaś, to była łopatologia przeznaczona dla Ernesto, bo nie potrafi w krzyżówki genetyczne Teraz jedyne co może zrobić to testy genetyczne pod kątem wycinka genotypu dotyczącego włosów

Nie cytowałam wyobraź sobie, tylko przetworzyłam znane mi informacje i z nich ułożyłam merytoryczną odpowiedź, której najwidoczniej nie zrozumiałaś

Nie tyle jest duże, co po prostu JEST. I to jest fakt, który wskazałam autorce tematu. W dodatku nie jest to wiedza tajemna i jeśli ktoś to przespał na biologii, to nawet artykułów na temat różnych układów dziedziczenia, a nawet konkretnie dziedziczenia rudych włosów jest sporo. I to nie są wydumane regułki, tylko wyjaśniłam Ci na prostym przykładzie jak działa genetyka, a kompleksy to masz Ty skoro proste wyjaśnienia uważasz za atak na swoją niedoinformowaną osobę.

Wiesz czym są cechy recesywne? Są to cechy, które ujawniają się, gdy zostaną przekazane przez oboje rodziców. Oznacza to, że w danej rodzinie przez pokolenia dana cecha się nie ujawni, bo zabraknie drugiej pary takich genów, ale będzie przekazywana dalej. Na podobnej zasadzie możesz twierdzić, że niemożliwe jest wystąpienie w rodzinie grupy krwi "0", bo wszyscy macie A, tylko, że genom grupy A wyglądać może jako AA lub A0, w tym drugim wypadku wystarczy, że partner będzie posiadał również np. A0 i dziecko może mieć grupę 0, więc przykro mi, ale to Ty nie wiesz o czym piszesz.

Jeśli Was na to stać, możecie wyrzucić kilka tysięcy na badania genetyczne akurat tego fragmentu DNA, zapewne są firmy, które dokonują takich testów

Kobieto lat 23, wystarczyło wpisać w google, aby dowiedzieć się, że włosy rude są cechą recesywną . A to oznacza, że jeśli Twój mąż nie posiada "rudych genów", które mogą się trafić Waszemu dziecku, to dziecko będzie miało inny kolor włosów.

Ogólnie plan trzeba mieć, bo teraz mają taki wymóg w papierach. Ale ma to też dobrą stronę, bo wstępnie wiedzą na co się godzisz, więc do przygotowania planu porodu lepiej podejść poważnie. Jest tego multum, są gotowe generatory, odhaczasz co na tak i drukujesz, masz tam wszystkie aspekty rozpisane. W trakcie porodu i tak będą dopytywać na co wyrażasz zgodę, bo możesz zmieniać zdanie, plan porodu nie jest cyrografem, a pacjentka na pewne czynności musi wyrazić świadomie zgodę

A nie założyli Ci szwów rozpuszczalnych? Wtedy męczysz się do 6 tygodni max. Ogólnie jeśli czujesz że Cię ciągną to możesz poprosić położną, żeby chociaż kilka rozcięła wcześniej. Do położnej powinnaś sama zadzwonić najlepiej w dniu wypisu ze szpitala i ona w ciągu 24 h powinna się pojawić na pierwszą wizytę. Jeśli to wypada w weekend to zaraz po weekendzie. Ogólnie nie daj się wkręcić że to Ty masz jeździć, bo to jej obowiązek dojechać do Was do domu. Jeśli nie masz nru do położnej, to powinni Ci go udostępnić w Twojej przychodni. Tak samo numer do pielęgniarki środowiskowej bo ona też powinna przyjść jakoś po zakończeniu wizyt położnej

U mnie nie ma takich tradycji - we wszystko dziecko zaopatrują rodzice. Ale za to u męża jest tradycja, że chrzestny kupuje świecę, za to moja siostra chciała kupić szatkę by była również jako forma pamiątki chrztu i też fajnie to wyszło.

Bo za mocno się przejmujesz opinią innych Ja mam podobnie jak Twój mąż - daję prezenty na jakie mnie stać, robię imprezy jakie mi odpowiadają (a w zasadzie to teraz już nam, ale mój mąż ma takie same zapatrywania jak ja, więc jest fajnie). Zauważ, że zawsze będzie ktoś, komu coś się nie spodoba, nigdy nie zadowolisz wszystkich, więc najlepiej w takich sytuacjach zadbać o siebie - wtedy wiesz, że przynajmniej jedna osoba jest na pewno usatysfakcjonowana