asiaaa86

Czy wybaczyłabym... hmmm z czasem pewnie tak, jeśli bardzo kochałabym partnera i zdecydowałabym się dalej z nim być a on by żałował i nie zdradzał dalej. Tylko raczej nigdy bym nie zapomniała, zastanawiałabym się czy mnie znowu nie zdradza i pewnie robiła jakieś śledztwa... Zaufanie to podstawa związku, a raz utracone nie da się przywrócić w pełni.

zaplanowaną mamy przyszłość i wszystko poukładane. x Moja droga, zaplanować to sobie możesz zakupy na weekend, a nie przyszłość w wieku 17 lat... tutaj nikt nie pisze Tobie na złość, tylko ludzie starsi mają większe doświadczenie życiowe. Każdy z nas był nastolatkiem i każdy przeżywał pierwsze miłości. Ile z nich przetrwało? Jeśli się tak kochacie, to poczekać rok choćby do 18-stki nie powinno być problemem, a nad dzieckiem zastanowiłabym się, bo to nie jest czyjeś widzimisię, tylko nowa osoba, za którą bierzesz odpowiedzialności i której nie możesz oddać, wyrzucić jak zabawkę, która się znudzi.

Zależy co rozumieć przez "wszystko niezbędne do życia"... każdy rozumie to inaczej. Dla jednych będzie to rodzina, dla drugich kariera, dla jeszcze innych podróże np. A stagnacja nie jest dobra dla człowieka, jest takie powiedzenie- jeśli stoisz w miejscu, to się cofasz.

Olej gościa. Zwodzi Cię i tyle. Jak facet kocha, to jest gotów wszystko zrobić dla kobiety, a nie pieprzy, że nie jest gotowy na związek. Tylko my, kobiety rozkminiamy, że może się boi, może miał trudne dzieciństwo, albo trudne związki. U faceta jestsprawa jasna, jak kocha, to deklaruje się i chce wspólnej przyszłości. A jaknie kocha, to ściemnia na wszelkie sposoby żeby nie stracić np. regularnego seksu.