Sasanka167

Ale dlaczego obca kobieta chce uczestniczyc w zyciu obcego dziecka i nagabuje matkę o zły wg niej ubior? Gdzie jest granica tego posiadania wlasnego zdania? Jeśli chodzi o moją córkę, jest taka zawsze. Nigdy jej nie mowilam, żeby byla grzeczna itp. Syn tez taki byl, w tej chwili ma 10 lat o radzi sobie ze wszystkim sam. Potrzebowal czasu i wsparcia. Corka też to ma. Chodzi mi o sam fakt wtracania się w cudze zycie. Np. Córka bez skarpetek w wozku i zawsze znalazla się jakas kobieta, która strasznie to przeżywała. Albo syn, ktoremu wiecznie gorąco i jest porozbierany nawet zimą (nie choruje, więc pozwalam mu decydowac) i zawsze ktos nam zwraca uwage.

Sytuacja z wczoraj. Szpital, duza kolejka. Z gabinetu wychodzi Mama z roczną córką. Zaczyna jej zakładać legginsy i sweterek. Odzywa się Grazynka, co Pani, tak goraco. Mama spokojnie odpowiada, że córka jest po przeszczepie skory i niestety musi chronic skórę. Grazynka przymyka sie na chwilę. Mama poszla, a owa Grazynka zaczyna komentowac do pozostałych, ze matka dziwna tak ubierać dziecko. Po czym odzywam się ja i wchodzę w dyskusję z ową Panią, że nie powinna przede wszystkim zaprzatac sobie glowy cudzym zyciem. Tego samego dnia, jestem przyjęta na oddzial ze swoją córką. Czekamy w swietlicy na łóżko, dwoch chlopcow biega, krzyczy i ogolem dokazują. Moja córka jest z tych wstydliwych dzieci, siedzi mi na kolanach. Jedna z matek odzywa się, ze tak to jest nie miec rodzenstwa, że biedne te jedyne dzieci, takie dzikie. Ze rodzice dmuchają i potem nie umie z innymi sie bawic. A ja juz wkurzona, że corka ma brata, tylko jest nieśmiala i nie musi wrzeszczec i przeszkadzać innym. Jak to jest, ze tak latwo przychodzi ocenianie innych? Po co w ogole sie odzywac ?

A Ty tez zmien pracę jak Ci sie nie podoba. Bo wyczuwam ze chcesz brac wypłatę ale dziecmi sie nie chcesz zajmowac

Mogę zalatwic. Ale ile dajesz ?