Lessy

Brak słów na to, co się wczoraj wydarzyło. Ja również nie popieram aborcji z każdego, nawet błahego powodu. Ale litości, mogą wystąpić naprawdę przerażające wady, jak żyć tyle miesięcy z myślą, że i tak nic z tego nie będzie, a ponadto może to zaszkodzić samej kobiecie. Nawet śmierć dziecka w macicy jest niebezpieczna, zależy ile czasu się znajduje, ale może być stan zapalny i wiele innych przykrych rzeczy. Wiadomo, że podjęcie takiej decyzji to ostateczność i nic prostego, tak czy siak trauma pozostaje, ale w przypadku stwierdzenia strasznych wad, jakie się zdarzają, naprawdę nie wyobrażam sobie świadomie brnąć dalej w taką ciążę. Strach zachodzić w ciążę w przyszłości, nigdy nie wiadomo co nas spotka. Ja ciążę straciłam na wczesnym etapie, być może zarodek miał wady, ale kto wie co by było, gdyby faktycznie miał poważne wady, a się utrzymał. I właśnie taką sytuacja miałaby miejsce. Naprawdę nie wyobrażam sobie tego. Znam osobę, która również w tym roku musiała podjąć taką decyzję, bo niestety dziecko miało szereg ciężkich wad, gdzie po urodzeniu nie miałoby szans. Zabieg wykonany, dziecko pochowane, niestety bardzo traumatyczne przeżycie, jednak lepiej było to zakończyć na wczesnym etapie niż pozwolić tej biednej kobiecie na cierpienie tyle miesięcy, gdzie ciąża pewnie byłaby zagrożona i musiałaby pewnie leżeć może nawet w szpitalu do rozwiązania. No cóż, smutny temat, ale jak go nie poruszyć..

Ja właśnie wróciłam z wizyty, wszystko ok, wygląda na to, że zgodnie z moimi przeczuciami będzie to dziewczynka

Co nie zmienia faktu, że nie wyobrażam sobie jak mieliby się zachować, pozostawić dziecko same sobie, bo choroba jest potwierdzona? Przecież to się w głowie nie mieści.. oby to były "zbiegi okoliczności" na USG i ostatecznie dziecko było bez zespołu Edwardsa. Wiara pozostaje

I tak jak pisałam wyżej, pomijając te kwestie, wynik zmieni też samo Twoje nastawienie do tego, odpowiednie przygotowanie się psychiczne, ale też w przypadku potwierdzenia, wybranie odpowiedniego szpitala do porodu. Jak można w ogóle powiedzieć "nie ratują takiego dziecka?" Boże, nawet jeśli dziecko byłoby chore, mimo kiepskich rokowań, każdemu człowiekowi należy się ratowanie do ostatnich chwil... Bądź dzielna i trzymaj się kochana

Kurcze, no takie wiadomości muszą być w jakiś sposób potwierdzone nawet jeśli naprawdę okazałoby się, że występuje ten zespół, wtedy musisz się inaczej przygotować, rodzić pewnie w odpowiednim szpitalu.. pokierowali Cię gdzieś dalej, coś zalecili? Co dalej?

Jejku, biedna będziesz się znowu zamartwiać a może jednak wykonaj te płatne testy z krwi? Nie wiem do kiedy można je wykonywać? Chociaż wtedy będzie z dużą dozą prawdopodobieństwa pewność co do ewentualnej wady, też wtedy w inny sposób można się przygotować, nastawić, albo zrzucić kamień z serca, że jednak jest dobrze. Nie wiem co innego można zrobić, a zamartwianie się Cię wykończy

Staram się unikać tabletek, ale bodajże 2 razy brałam paracetamol jak miałam okropny ból głowy nie do zniesienia. Na samym początku nospe przez trzy dni, jak miałam częste skurcze macicy, lekarz mówił, że można bezpiecznie i tak zalecił wtedy, żeby rozluźnić macicę.

Hej Veronica, gratuluję chłopczyka! Spokojna głowa w ciąży naprawdę duuuzo znaczy. Pamiętam początek ciąży, cholernie ciężko psychicznie czas ze względu na poprzednie poronienie - strach, że znowu mnie to spotka, czy tym razem będzie dobrze. W dzień wizyty ogromny stres, co wyjdzie. A jednak jeśli już jakieś dobre słowa były na wizycie, to dodało otuchy, też sporo daje detektor tętna, którym kontroluję, że serduszko dziecka bije. Wiadomo, że nigdy nie ma 100% pewności, że będzie idealnie, ale takie niuanse potrafią naprawdę choć trochę zdjąć ciężar z serca. Także ewentualne wyniki badań dodatkowych, myślę że są dobre dla psychiki, kiedy można wiedzieć "na czym się stoi"

Dziękuję Aga, że pytasz odpukać, czuję się bardzo dobrze. Jak sobie przypomnę początki, to odrzucenie od mięsa, mdłości... Ooo zgrozo! A jak tam u Ciebie? Miłego dnia dziewczyny

Mi lekarz nie robił nic poza zwykłym USG, jak spytałam o te 4d to powiedział, że teraz to jeszcze za wcześnie a przecież nie raz widziałam w internecie zdjęcia z tego okresu ciąży. Człowieczka fajnie byłoby widać. Zapytam na następnej wizycie czy mi włączy.. chciałabym zobaczyć

Hehe, to może coś w tym jest mi lekarz na prenatalnych mówił, że kość nosowa ewidentnie widoczna, "aż się świeci" taki kawał białego był faktycznie. Prawda jest taka, że dopóki dziecko nie przyjdzie na świat, to nikt nie będzie miał 100% pewności co do pełni zdrowia itd. skoro nawet w dobie tak rozwiniętej medycyny wciąż potrafią być niespodzianki z płcią przy porodzie..

Trzeba wierzyć i być dobrej myśli, że wszystko będzie dobrze wiadomo, że łatwo mówić, jak gdzieś coś niepokojącego się usłyszy, no ale co innego można zrobić w takiej sytuacji. Jeśli wciąż na USG obraz jest dobry, to pocieszenie, zawsze lekarze powtarzali, że przy konkretnych wadach już na wczesnym etapie widać charakterystyczne rzeczy, typu brak kości nosowej. A co do tych płatnych testów - jedyny sens jest taki (jeśli nie bierze się pod uwagę usuwania ciąży), że jeśli nawet by wyszła jakaś wada, miałoby się czas na oswojenie i odpowiednie przygotowanie do danej sytuacji. Szkoda, że takie badania nie są bardziej "przystępne" dla wszystkich ciężarnych.

Przykre jest to ludzkie gadanie nieraz. Tak samo bolało, jak po marcowej stracie ciąży, o którą też się staraliśmy, ludzie z dalszej rodziny nieświadomi tego, co nas spotkało, po czym wznowiliśmy starania (a nawet wtedy już byłam na początku obecnej ciąży o czym nie mówiliśmy) ciągle rzucali typowymi pytaniami o dziecko itd. Jakby to miało zależeć od pstryknięcia palcami. Żenujące... I jaką może sprawiać przykrość

Mój lekarz nawet nie pytał czy chcę robić pappe, po prostu napisał żebym na następną wizytę (prenatalne) miała wyniki pappy i wolnej bhcg. On to robi wszystkim pacjentkom jako całość prenatalnych za każdym razem. No ale wiadomo, zdania są podzielone co do tego.

U mnie ryzyka wyszły znikome, a nie wiem, czy brał pod uwagę poronienie, pytał w wywiadzie do wyliczeń o to, czy rodziłam, to mówię, że nie i że to poronienie jedno było, to kiwnął twierdząco. Jeszcze podawałam, że mama ma nadciśnienie jak pytał.

Ja byłam na prenatalnych, wszystko w porządku na ten moment, ryzyko wad znikome, choć widzę przy statystykach ryzyka porodu przedwczesnego przed 34 tyg. 1:150, nie wiem jakie są "normy", ale jakoś niezbyt mi to wygląda (?), ale lekarz nic mi o tym nawet nie wspomniał

O matko, co za żenada. Tak ciężko poinformować, za nic mają pacjenta. Skoro tak wyszło, to nic już nie zrobisz i trzeba czekać kolejny tydzień. Ale to jest frustrujące trzymaj się mimo tego

Ja biorę tą najmniejsza dawkę raz dziennie.. w sumie nie wiem czy są wskazania, moja poprzednia ginekolog zasugerowała po poprzednim poronieniu, zaczęłam brać zanim poszłam na wizytę do obecnego ginekologa, to w sumie mówił, że bez sensu takie branie, ale skoro już zaczęłam, to żeby na razie nie przerywać. Skoro nie ma potwierdzonego wskazania do brania.. nie wiem, mam nadzieję, że nie zaszkodzi dziecku, wiem, że sporo kobiet bierze

Wydaje mi się, że chyba tak, dlatego kazał mi zrobić prędzej tą krew, żeby chyba wprowadzić wszystko razem juz na tej wizycie co będzie. Pytałam smsem o to, czy 10 dni różnicy między badaniami nie będzie problemem, to napisał, że nie i żebym się nie martwiła. A wiem, że jest to chwalonym lekarzem jeśli chodzi o badania prenatalne, więc ufam, że ma rację.. ja mam dopiero wieczorem po 20, także cały dzień w stresie, tak jak i poprzednio, też miałam podobnie i dzień zestresowany nieźle był. Miałam mieć we wtorek rano, cieszyłam się, że już zaraz to będzie, a tu niestety się wydłużyło czekanie. Też trzymam kciuki żeby wszystko dobrze u Ciebie wyszło Co do bólu głowy, w zeszłym tygodniu cały poniedziałek mnie bolało, aż wzięłam paracetamol, we wtorek tylko oko rano otworzyłam, to już czułam powtórkę z rozrywki i wieczorem już bolała mnie lewa strona, w środę w dzień było ok, ale wieczorem bolała mnie prawa strona głowy.. ciśnienie mierzyłam, było ok, jeśli się nie myli ciśnieniomierz, ale z tego co zauważyłam przez lata, nigdy nie miałam wysokiego ciśnienia, zawsze w normie. Jakoś się przemęczyłam, już tabletek nie brałam, smarowalam czoło amolem

Ja też mam w czwartek prenatalne, miałam mieć we wtorek, ale przesunięto.. boję się jak zwykle, w sumie prawie miesiąc od poprzedniej wizyty, a to w sumie pierwsze prenatalne, to wielka niewiadoma

Mi zlecił żeby zrobić do tygodnia przed wizytą, żeby wyniki wróciły do wizyty, w necie czytałam też, że i około tygodnia szybciej można było robić, tylko tu już mi się zrobiło 10 dni, więc się obawiam, żeby nie była za duża rozbieżność wyniki krwi miały być do 5 dni roboczych, a były już na 2 dzień

Ważniejsze jest, czy wiesz, kiedy była owulacja. Ja, gdybym się sugerowała przewidywanym terminem miesiączki, myślałbym, że "przepadło", a okazało się, że przesunęła mi się o prawie dwa tygodnie, więc miałam dłuższy cykl i dopiero po kilkunastu dniach od realnej owulacji można sugerować się testem.

Dziewczyny, myśląc o imionach, też myślałam o Laurze, jeśli dziewczynka ciężko dopasować i się zdecydować, ja mam inicjały LL i (gdyby to była córka) też by takie miała . Ale to wszystko luźne myśli, jeszcze nic nie wiadomo.. Trzymaj się ciepło Aga

Ja nie mam ogólnie płaskiego brzucha, a trochę tak wizualnie jakby jest delikatnie "wydęty". Też bym chętnie jeszcze prędzej poszła na wizytę sprawdzić co i jak, zanim te prenatalne będą, ale w sumie lekarz nic nie mówił, na poprzedniej było wszystko ok no i tak jakoś wyszło

Ja miałam dokładnie to samo z mdłościami, do południa czy trochę później było w miarę ok, a zaczynało się właśnie w okolicach 13 i do wieczora męczyło zwykle. Dziś mam 11+0, aż się zaczęłam bać czy wszystko jest ok, bo w sumie brzuchowo nie czuję się jak w ciąży, mdłości też już albo nie ma albo troszkę słabych, ale nie tak jak było, jedynie co to piersi i sutki bolą przy dotyku. Jak zwykle po głowie latają dziwne myśli.. a wizyta dopiero 15 września i to już prenatalne