Anka Skakanka

Wspaniale!

To jest coś takiego, ze dany terapeuta stałe spotyka się w gronie innych doświadczonych osób i może konsultować trudne przypadki. Czyli cały czas jest jakby w gronie specjalistów i rozwija swój warsztat i wiedzę, a nie ze 20 lat temu skończył studia i kurs i od tego czasu tylko przyjmuje.

Ja szukałam na znanym lekarzu spoza kliniki i kierowałam się kilkoma kryteriami - żeby miała jak największe doświadczenie i żeby miała szkoły, certyfikaty, uczestniczyła w superwizji.

Ja mam tez WIELKI brzuch oraz od transferu mnie boli. Ale wczoraj 6dpt beta 24, wiec mam nadzieje ze następna - w sobotę - będzie większa. Innymi słowy, ból i wielki brzuch chyba nie zawsze musza oznaczać powód do zmartwienia.

Kochana, musicie pogadać. ja czułam chwile złość na mojego. Nasze starania są głównie z powodu czynnika męskiego, tymczasem cała ta okropna procedura, ból, zastrzyki, punkcją, potem nerwy, łzy i tak dalej muszę robić ja, a on jakby nigdy nic. Naprawdę takie emocje. ale potem sobie uświadomiłam trzy rzeczy. Po pierwsze, ze go bardzo kocham i chce mieć z nim dzieci, dlatego mogę się na te trudności narazić, żeby ten cel zrealizować. Po drugie, ze to nie jest jego wina, ze akurat ja muszę się poddawać zabiegom; jestem pewna, ze on by się poddał jakby od tego to zależało. Po trzecie, to minie i jeśli się uda, będziemy szczęśliwi. jesli czujesz się sama, pogadaj z nim, powiedz, czego Ci trzeba. Ja czasami mojemu mówię „misiu, a dziś mi kup kwiaty i ciasto” i on kupuje. To pomaga.

Kochana, moim zdaniem spotkaj się i pogadaj z terapeutka; ja przez ten czas byłam kilka razy i bardzo, bardzo dużo mi to dało, nabralam takiej wewnętrznej siły, uspokoiłam się. Samo wygadanie się, wypłakanie bez takiego oceniania z drugiej strony, to jest super ważne. Polecam każdej z Was wizytę u psychoterapeutki.

My wydaliśmy 30 tysięcy - badania, dwie stymulacje, leki bez refundacji z uwagi na mój wiek, biopsja jądra, badanie Pgd. Uzyskaliśmy jeden zarodek i na razie, jak pisałam Wam wczoraj, można mieć nadzieje, że się uda dzieki tej mojej becie 24. Ale jeśli się nie uda, nie wiem, co dalej; chyba sprzedamy mieszkanie :) koszty są potworne i jestem wściekła, ze państwo nie refunduje tej metody.

Słoneczko, jesteś piekielnie dzielna i silna osoba. Wszystkie tutaj jesteśmy z Tobą. Chciałabym napisać coś mądrzejszego, co może dac Ci jakaś otuchę czy pocieszyć, ale nie potrafię. Wiec tak jak inne tutaj, przesyłam Ci sile, serce, przytulam. Przetrwasz to, a następnym razem musi być lepiej.

O rany, jestem nadal w szoku; to może dziwnie zabrzmi, ale ja jechałam na te badania z przekonaniem, że się nie uda; obmyślałam już po drodze, skąd wziąć kasę na kolejny raz (całkiem się spłukaliśmy, a do tego po dwóch stymulacjach to nasz jedyny zarodek). Chyba mam taki wrodzony pesymizm w sobie. Nawet teraz jak o tym myśle, to zamiast czystej radości już się martwię o wynik w sobotę. PS To forum bardzo mi pomaga, dziękuję Wam

A najśmieszniejsze, rano zrobiłam sikany test i nie wykazał ani grama cienia

Dziewczyny 6dpt beta 24, progesteron 28. rany, gapie się w ten wynik i nie mogę uwierzyć

Madziac, Gosia1981 - bardzo dobrze Was rozumiem, moi przyjaciele mają już prawie dorosłe dzieci, a ja po 40 jeszcze nigdy nie byłam w ciąży. To jest bardxo trudne. Ale dopóki walczymy to walczmy. Tak długo jak udaje się z nas wycisnąć komórkę, zapłodnić, wyhodować zarodek, tak długo jest nadzieja. I ja zamierzam się jej trzymać. nie poddawajcie się. mocno ściskam

Margareta! Jutro trzymam kciuki, daj znać, jaka beta. Ja się bardzo denerwuje ale spróbuję zasnąć i rano od razu na pobranie krwi

Kochana! Tak jak ja! W związku z czym będę trzymać kciuki za Ciebie i za siebie dbaj o siebie, nie myśl za dużo, w każdym razie spróbuj (wiem, jest ciężko). Teraz już nic nie zależy od nas

Ja też bym szła w kierunku pgd czyli badania zarodków. Macie z mężem dobry kariotyp? My mieliśmy dwa zarodki, po pgd został jeden.

Gratulacje! Wspaniale! Trzymam kciuki!

Dzięki niby to wiem, niby powinnam być dobrej myśli, a jednak chce mi się płakać. Cóż, denerwuję się, po dwóch stymulacjach to mój jedyny zarodek. W środę mam zrobić badania. Czy któraś z Was bolał brzuch po kriottansferze? Mnie boli podbrzusze, a poza tym chyba od tych leków nie mogę spać na brzuchu, takie mam wielkie piersi bolące. dzwoniłam do lekarki, powiedziała, ze na bóle mam wziąć nospę.

Dziewczyny, realnie ile dpt zaczyna rosnąć beta? Jeśli jestem po transferze w czwartek to już powinna urosnąć powyżej 0, czy jeszcze nie?

:) ja się potwornie bałam punkcji, narkozy; miałam ochotę w ogóle stamtąd uciec! a okazuje się, ze to jest super przyjemny i głęboki sen nawet mi się coś przyjemnego śniło

To jasne dla mnie Ogarniam, ze zarodek jest zamrożony. po prostu nie wiedziałam, czym się różni naturalny od sztucznego. ale tera chyba rozumiem, sztuczny przy estrofemie dzieki!

Dziewczyny, na pewno to znacie, ze zapomina się zadać 2/3 pytań, wiec może któraś z Was podpowie mam czekać na @ i wtedy się umówić do lekarza i na USG. myslicie ze mam iść na to usg najpierw i z tym wynikiem do lekarza? Czy może lepiej iść do lekarza i jak każe to wtedy zrobić to usg? i jeszcze pytanie, mam kriotransfer, co to znaczy na cyklu sztucznym albo naturalnym? Ze bierze się lek antykoncepcyjny? Bo jak po punkcji rozmawiałam z lekarzem to mówił, ze „żadnych leków, proszę się zgłosić jak będą wyniki pgd”, a z kolei jak te wyniki przyszły to w rejestracji się dowiedziałam, ze mam przyjść jak dostanę @. i ostatnie pytanie, ile tych wizyt i usg będzie przed transferem?

Tak różne są tutaj emocje i wiadomości, jak emocje w tym czasie, górki, dołki, zawsze coś, trzymam mocno kciuki za osoby przed transferem i mega cię cieszę ze tyle osób jest krok dalej i patrzycie na Wasze rosnące bety Ja tez czekam na @ i pierwszy w życiu transfer, mamy tylko jedna blastocyste i sama nie wiem już, na co się szykować, czy mieć nadzieje, czy to kompletnie bez sensu; jak często się w takich przypadkach udaje?

Jeszcze napisze - staram się nie ulegac emocjom tylko podchodzić spokojnie do wszystkiego, ale jak czytam Wasze historie i kilka ostatnich dobrych wiadomości, czuje się taka podekscytowana, dajecie nadzieję <3 trzymam kciuki za piękne ciąże i sukcesy, piszcie dobre informacje, żeby dawać nam tutaj sile i nadzieje, bo wiecie dobrze, jak bywa ciężko -<3

Ktos pytał o samopoczucie na stymulacji - ja się czułam tragicznie, brzuch mnie tak bolał, ze byłam niemal pewna, ze coś złego się dzieje. Do tego nabierałam wody, piersi mi się powiększyły strasznie, nie mogłam spać na brzuchu, a sam brzuch miałam wielki jakbym już była w ciąży. Do tego emocje - jakby mnie ktoś zmienil, awantury o byle co, płacz co 15 minut. Dopiero mi schodziło to wszystko razem z okresem. Pytałam się lekarza, czemu tak, ale podobno różnie bywa i wszystko poszło zgodnie z planem, nie miałam hiperstymulacji. Po prostu hormony na mnie tak działały. Więc jesli ktoś ma takie „jazdy” i bóle, trzeba to przetrwać i tyle.

Luna, myśle ze nie ma tu osoby, która by nie miała chwili dłuższej czy krótszej takiej samej złości i niesprawiedliwości. Mnie często tez bierze na to wszystko taka złość, niechęć, ze aż mam ochotę zamknąć się w sobie i nie wychodzić już nigdy spod kołdry i czuje się jakaś taka obrażona na cały świat. ale potem sobie myśle - dziewczyno, to jest wszystko nieważne, świat jest jaki jest, trudno, twoja sytuacja jest jaka jest, trudno, jednak tak długo jak można, tak długo będę walczyć i nie oglądać się na to wszystko. bo na koniec dnia albo się poddam, albo powiem sobie - zrobiłaś wszystko, co było możliwe. i na razie jeszcze te drzwi się nie zamknęły, wiec po prostu walczymy. sxiskam Cię bardzo mocno