Anka Skakanka

Ty mówisz brzusio, ja trochę gorzej go nazywam :D moze samej ciąży za bardzo nie widać, ale każda stymulacja dala mi plus 2-3 kg, także schowałam już spodnie letnie i ...enki z zeszłego roku ;( na razie w samej ciąży przybrałam niecałe 2kg, reszta się dopiero zacznie :)

Kochane, a ja wkroczyłam w 16 tydzień, wszystko raczej dobrze wygląda, nasz synek rośnie, dostaliśmy dobre wyniki nifty, jedyne co to lekarka wdrożyła acard, bo mam za wysokie ciśnienie. Wprawdzie mamy jakis kryzys w małżeństwie, ale ja czuję się już lepiej fizycznie, jest piękna pogoda, ćwiczę i spaceruję, powiedziałam bliskim o ciąży, słowem - idzie w dobrą stronę i dlatego PRZESYŁAM WAM TEN OPTYMIZM - nie poddawajcie się, na końcu tej strasznej drogi - pełnej łez, cierpienia, wyrzeczeń, drogiej finansowo - czeka na Was takie coś, co ja teraz czuję - spokojna nadzieja

gratuluję i zdrowia dla Was, bo szczęścia i radości chyba nie musimy życzyć My tu wszystkie jesteśmy tuż tuz za Wami

Herbatko, strasznie mi przykro, ale chcę Ci powiedzieć - nie poddawaj się jeszcze Tak jak dziewczyny pisały, niezwykle często przyczyną niepowodzenia jest nieprawidłowość genetyczna czy podziału zarodka - natura wie, co robi, nie decydując się na utrzymanie takiej nieprawidłowej ciąży. To jest potwornie smutne, ale z drugiej strony, w naturze jest tak samo, tylko pary współżyjące bez problemów z płodnością nie robią bety kilka dni po owulacji i nawet o tym nie wiedzą, że mogło dojść do zapłodnienia komórki i na chwilę zagnieżdżenia. My to wiemy, bo wiemy, że mamy transfer, badamy bety, modlimy się, sikamy na testy etc. Zresztą, piszesz, że masz 39 lat - w tym wieku znacznie częściej zarodki są już nieprawidłowe, dlatego częściej dochodzi do poronienia, po prostu natura wie, że coś jest nie tak. Piszę to, bo chcę Ci dodać otuchy i woli walki dalej - Twój dzidziuś czeka gdzieś tam na razie jako komórka jajowa na koleją stymulację. Bądź dzielna!

Ja chciałam, ale lekarz powiedział, ze nie rekomenduje, bo są ładne zarodki i wysoka szansa na ciąże mnoga - co jest samo w sobie ryzykiem. Jestem wiec w ciąży pojedynczej.

Nic się nie martw. U mnie tez okres wyglądał inaczej i krócej, właśnie dlatego, ze to cykl sztuczny ;) czyli nie taki, jak naturalny. Będzie dobrze!

Kochana, u mnie druga kreska wyszła dopiero po becie 100. Wiem co mówię, sikalam codziennie :) jeszcze się nie poddawaj, stres obniża progesteron :*

Zabrania tego prawo, chyba ze - jak mówi MamaAniola - choroba jest dziedziczona u jednej płci.

Wspaniale! Gratulacje ogromne, zdrówka dla Was

O rany! Wszystkie „ciocie” z forum uśmiechają się do Was, trzymają kciuki i czekaja na wieści

Prawdziwa z Ciebie twardzielka! Trzymamy mocno kciuki za dobre wieści

Gratuluje! 🤎 dobrze czytam, ze czekałaś tydzień na wynik? Ja jutro oddaje krew

Dziękuje dziękuję Wam wszystkim za wspieranie i przede wszystkim za to, ze dzielicie się swoimi emocjami, dzięki temu czuje, ze może nie jestem nienormalna.

Mnie ten temat bardzo denerwuje. Ja nie chodzę do kościoła i moje dziecko nie będzie ochrzczone A to dlatego, ze kościół uważa, ze jest poczęte w „niegodny sposób” i ze to jest ciężki grzech, z którego się trzeba spowiadać. Na pewno też czytałyście te brednie o „bruzdach dotykowych” rzekomo widocznych u dzieci z IVF, o rzekomych upośledzeniach, i ze in vitro to jest „wielokrotna aborcja”, a poza tym „mrożenie dzieci” i ich „selekcja metoda weterynaryjna”. Uważam, ze takie ...y mogą opowiadać wyłącznie ludzie, którzy nie maja bladego pojęcia, jak trudno jest uzyskać choćby jeden zarodek. Nie mówiąc o tym, co dalej. jak bardxo pragniemy tych dzieci, jak bardzo je kochamy nawet gdy maja kilka komóreczek. Ale skoro tak, to my się wypisujemy. Nie będziemy bowiem ukrywać przed naszym dzieckiem, ze pochodzi z in vitro, a nie wyobrażam sobie, ze usłyszy coś takiego okropnego na religii albo kazaniu. I dopóki kościół nie zmieni podejścia do in vitro - a przypominam ze kiedyś się sprzeciwiał np przeszczepom! - to moja noga tam nie postanie.

Kochane, rozumiem Was doskonale tez się zastanawiam, czy maleństwo żyje, tez latam sprawdzać, czy nie mam krwawienia straszne to

Kochane, rzadko zaglądam, bo mimo zdrowo i prawidłowo rozwijającego się malucha (lekarka powiedziała, że widać siusiaka) mam potworny kryzys psychiczny. Nie wiem, czy któraś z Was zmagała się z depresją w ciąży? Ja się czuję po prostu bardzo źle. Samotna, przerażona. Czekam na wynik PAPP-A, zapisałam się na nifty, dawczyni mojego zarodka była sporo ode mnie młodsza (co, wiadomo, zmniejsza ryzyko poważnej wady), jestem w 14tc, a wcale się nie umiem cieszyć. Co gorsza, od kiedy jestem w ciąży czuję, jak mój związek się rozpada. W ogóle nie rozmawiamy, nie ma między nami bliskości, niczego, co chwile jakieś kłótnie, mąż ma pretensje że ja się źle czuję i że on musi wszystko robić. A ja tylko bym spała, płakała, nic mi się nie chce, nic mnie nie cieszy. Nie wiem po prostu, co robić. I tłumaczę sobie - moje maleństwo rozwija się prawidłowo, dzięki AZ wiem, że ryzyko wady wrodzonej jest mniejsze niż z mojego zarodka, jestem już w drugim trymestrze, a więc zaraz przestanę rzygać oraz będę czuła się lepiej fizycznie; a przede wszystkim najprawdopodobniej URODZĘ ZDROWEGO SYNKA, a mimo wszystko jestem nieszczęśliwa i nie umiem się cieszyć. Co jest do diabła ze mną nie tak? Co mam zrobić?

kciuki trzymane!!!!!!!!!!

Dzięki, Dziewczyny, jak zwykle jestem Wam super wdzięczna za udzielone wsparcie Jestem po usg prenatalnym + pappa, teraz czekanie na wynik, który ma być dopiero w czerwcu w międzyczasie zdecydowana jestem na Nifty, po weekendzie się umówię. Ale, żeby nie było, że ja to tylko marudzę: Niesamowite, widziałam dziś na tym USG jak mój 6-centymetrowy maluch walił i machał nogami i rękami. Poryczałam się jak małe dziecko. Wiem, nadal wiele może się wydarzyć, ale wiecie, nigdy wcześniej nie widziałam czegoś takiego i po czymś takim naprawdę trudno pohamować nadzieję, że może tym razem się uda. A staram się zachować spokojny i rozważny optymizm, zamiast hurra-histerii, bo wiadomo, jak wiele z Was ja też już sporo mam za sobą utrat nadziei Kochane, życzę Wam lekkich ciąż i zdrowych dzieci Nie kłóćmy się o szczepienia, i tak każda podejmie decyzję sama, w porozumieniu ze swoimi lekarzami, a tutaj szanujmy odmienne opinie i bądźmy dla siebie przede wszystkim wsparciem. Bo inaczej - po co to wszystko?

Ja już to pisałam, bo co kilka stron wraca temat szczepienia - będę się szczepić i mam już termin, zaraz w 16tc. Chciałam nawet wcześniej, ale będę się kierować wytycznymi lekarzy - polskie towarzystwo gin-pol mówi, ze zaleca się szczepienie po organogenezie.chociaż WHO nie podaje terminu, a w Izraelu, USA szczepią na każdym etapie ciazy Wierze lekarzom, nauce. Gdybym nie wierzyła, w życiu bym nie podeszła do invitro :)

I powiedzcie mi jeszcze, bo oczywiście się bardzo stresuje, czy EDD na usg, czyli ta jakby data porodu, zmienia Wam sie z badania na badanie, czy cały czas taka sama data? U mnie się różni o tydzień pomiędzy dwoma usg i zaczęłam się martwić :(

Kochane, robiła któraś z Was badanie PlGF? To bada ryzyko stanu przedrzucawkowego, nie mogę nigdzie znaleźć informacji, jak długo się czeka na wynik :)

Kochane, poradzicie co robić. Mam od wczoraj plamienie, wiec wiadomo, boje się potwornie. Wizyta u lekarza dopiero 11 maja. Dzwoniłam do kliniki to mi powoedzieli, ze niestety nic wcześniej nie ma i awaryjnie tez nie. co mam robić? Szukać na znanym lekarzu? Jest pełno ginekologów, owszem. Ale to ma tak wyglądać, ze cała ciąże będę szukać innego lekarza w razie czego? Invicta pod tym względem taka beznadziejna? Czy wy miałyście jakiś awaryjny numer do lekarza w ciąży? oraz: jak to jest z tym plemieniem? Jął bardzo to jest pilne, czy muszę się bac i szukać pilnie lekarza? Jestem w 10tc

Witaj! spodziewac się możesz stresu związanego z czekaniem całe IVF to czekanie, czekanie, czekanie... najpierw na wynik hodowli, potem na transfer, na betę, na kolejna betę... i tak cały czas punkcja jest w narkozie, wiec to jest po prostu miły sen; ja tylko raz miałam narkozę na smutno i płakałam, gdy mnie wybudzili - anestezjolog powiedziała, ze to się zdarza, tak jak złe sny sie zdarzają i żeby się nie przejmować nie pamietam, co mi się śniło widzisz, pisze o tym, bo punkcją jest przez sen a wiec nic nie boli. Może boleć trochę brzuch potem, ciągnąć jajniki, ale tak na tabletkę, a wiec do wytrzymania. wahania nastroju - oj znamy to doskonale, tez miałam przy stymulacji, potrafiłam soe rozpłakać, ze nie mogę znaleźć bluzki albo ze mąż źle poodkurzal ;D Także wszystko przejdziesz, bądź dobrej myśli, a my tu jesteśmy z Tobą. Powodzenia i życzymy duuuuzo zarodków a potem udanego transferu

Spokój i dobre podejscie nie zaszkodzą! I rzeczywiście, zawsze jak się myśli, ze „nie ma żadnego innego wyjścia” i człowiek jest jakby pod ściana, presja rośnie, to stres jest znacznie większy. jak jest możliwość pomyślenia sobie „w razie czego, jeśli się nic nie uda, to mam jeszcze w zanadrzu plan B”, to wtedy jest łatwiej. I my tez z mężem rozmawialiśmy od razu po stracie ciąży i przed kolejna stymulacja,, co zrobimy, jeśli się nie uda. I od razu ustaliliśmy, ze w razie czego idziemy po AŻ. trzymam z całej siły kciuki

Chyba ja się jednak wezmę za przeczytanie ustawy ;)