Aleks007

Wniosek złożyłam we wrześniu. Rozprawę miałam w marcu.

Cześć. Szukam kogoś do wspólnej rozmowy, wyżalenia się. Pocieszenia nawzajem. Może to być znajomość wirtualna. Jestem mamą dwóch chłopców, po rozwodzie. Liczę na jakiś odzew.

Przykro mi. Ale uważam, że zasługujesz na kogoś lepszego. Niestety. Trzymam kciuki żeby się udało. Jednak nie skreślaj z góry facetów z dzieckiem. Tylko żeby nie mieszkali z była

Sądząc po twojej wiadomości wydaje mi się, że sama sobie odpowiedziałaś. Ale związek z facetem który nadal trwa w innej reakcji moim zdaniem wydaje się nierealny. Pozdrawiam

Tak. A malutka miała 1,5 roku. U Ciebie jest podobnie. W przyszłości będzie pamiętać, że od zawsze byłaś w życiu jej/jego i taty. Powodzenia

Dwa lata to już nie takie małe dziecko. Po takim czasie ich emocje i uczucia na pewno opadły. Bez powodu jednak się nie rozstaliśmy. Powinnaś być spokojna, a przede wszystkim pokazać maluszkowi że jesteś obecną w jego życiu. Ale nie zastępujesz mamy. To bardzo ważne.

Będzie 2 lata. Na początku co prawda miałam obawy, w końcu jest córeczka tatusia. Trzeba było cierpliwe poczekać i pokazać że ona jak zarówna ja jesteśmy tak samo ważne dla osoby, która do tej pory była tylko dla niej. Daj sobie czas.

Nie, ale u nas bardzo często na początku gdy ja się przytulałam do swojego partnera, mała też biegła. Ale z czasem jej minęło. Pokazaliśmy jej, że niewiele się zmieniło. A ja nie jestem jej wrogiem. Teraz przy każdej rozmowie z tatą. Pyta o "Ciocię". To bardzo miłe.

Na początku się bałam, ale od razu zaznaczyliśmy że nie jestem jej mama. Jest mała często się myli Jak na tak mała osobę, która z dnia na dzień musi dzielić się kim bliskim. Tak zaakceptowała mnie. Relacje rewelacyjne. Robimy wszystkie damskie rzeczy razem. Jest mała więc zwraca się do mnie Ciocia. Myślę, że jak będzie większa to po prostu zacznie zwracać się do mnie po imieniu. W razie pytań zapraszam.

Nie mogę liczyć na jego pomoc. Na kontakt z nim mogę liczyć tylko w wyzaczone dni jego spotkań z dziećmi. W pozostałe nie odbiera telefonu a nawet nie odpisuje na wiadomości. Dlatego zapytałam, bo już sama nie wiem co powinnam zrobić.

Staram się, po ostatniej wizycie starszy syn od razu powiedział że więcej nie chce jechać do taty. Nie potrafię na siłę ich zawieźć, jednak nie mogę też ich izolować.

Kiedyś zrozumieją jednak nie chce na chwilę obecną mówić im, że muszą jechać. Nie chcę by jeździli na przymus bo tak trzeba, tylko dlatego że chcą. Rozmowy z były partnerem nie wchodzą w grę. A za każdym razem gdy mówię że dzieci nie chcą jechać to kończy się awantura i groźba. Już nie wiem co robić. Dlatego. Zapytałam. Może był ktoś w podobnej sytuacji. I coś podpowie.

Rozumiem wszystko, jednak to się nie stało tak nagle. Dzieci z każdą kolejną wizyta u taty są mniej jakby zadowoleni z wizyty. Do dziadków jeżdżą chętniej. Jednak oni pragną uwagi taty, i wszelkie próby rozmowy z nim by choć jeden dzień spędził z synami sam nie przynoszą skutku. Od ostatniej wizyty minęły dwa miesiące. Tata się nie odzywał. Dzieci nie pytały. A w miniony weekend, gdy czas był dla byłego partnera. Dzieci zgodnie powiedziały, że nie chcą jechać do taty tylko do dziadków.

Ja również. Na wniosku o kontakty dzieci z ojcem. Wymieniłam każdy weekend. Wakacje ferie. Dni wolne od zajęć szkolny. Jednak były partner zgodził się na dwa weekendy w miesiącu i tydzień wakacji letni. Po podpisaniu ugody spotkał się z dziećmi dopiero po dwóch miesiącach. Wiele bym dała, by dzieci częściej widziały się z tatą. Jednak gdy tego nie chcą. Bo np nie czują się dobrze i zawsze przed spotkaniem muszę ich zapewnić, że na pewno wrócą do mnie, nie chcę ich na siłę do niego zaprowadzać.

Ojciec dzieci jest w nowym związku, partnerka byłego męża ma również dzieci. I coraz częściej synowie powtarzają. Że tata się nimi nie zajmuję. I często w swoje dni zawozi dzieci do swoich rodziców, a dziadków dzieci. Chodziliśmy na terapię przed rozwodem, jednak spotkania często kończyły się przed czasem z powodu nieobecności byłego partnera.