Goferek

nie chce cc tylko rozwazam.... porod ( jakikolwiek) to jednak masakra

facet nie musi "konczyc w tobie" aby doszlo do zaplodnienia,

weganskie jedzenie to nie trawa. Moze zamiast ja oceniac jako dziwaczke i ...ke zapytac sie o jej przekonania i motywy. Sadzisz, ze zostala weganka aby zrobic ci na zlosc? Jak mozna nie lubic kogos za to co jedza? twoje podejscie wydaje mi sie bardzo dziwne. Przylacze sie do poprzedniczek- dla profesjonalistow ogarniecie jednego weganina to nie problem. weganskie jedzenie to nie tylko salatki, ja i moj brat jestesmy wegetarianami i nigdy to nie bylo problemem, na roznorakich imprezach mielismy troche inne menu i bylo ok.

wiem ze zostane osoadzona za samo rozwazanie tematu ale co tam.... chcialabym zapytac sie pan ktore rodzily sn i cc jakie sa wady i zalety obudwu porodow , dla was , ze strony , ze tak powiem technicznej. Wiem ze porod naturalny jest "najzdrowszy i naturalny" ale jestem w 31 tygodniu i powaznie rozwazam cc. Dlaczego? Coz , patrzac na grono moich znajomych ktore maja dzieci wzglada to tak: Znajoma 1 - fantastyczna , bezproblemowa ciaza, porod sn w domu dla rodzacych-wynik- nie dala rady , koszmarne rodzarcie , pekniecie pochwy i odbytu, kilka zabiegow rekonstrukcji, dojscie do siebie zajelo jej prawie rok, slabo trzyma mocz, teraz ma wejscie do pochwy i odbyt bardzo blisko siebie, powiedziala mi, ze juz nigdy przed nikim sie nie rozbierze ( jej zwiazek sie rozpadl, syn ma 5 lat) Znajoma 2 - wszystko poszlo ok ale jest problem z trzymaniem moczu Znajoma 3- panicznie bala sie porodu, miala cc - wszystko swietnie Znajoma 4- naturalny porod z epiduralem - wszystko ok Znajoma 5 - dwa razy cc- wszystko swietnie To sa osoby ktore znam osobiscie i mam , ze tak powiem potwierdzone informacje, a tak ogolnie to slysze duzo "znajoma znajomej " opowiesci. Ogolnie przewija sie motyw trudnosci z trzymaniem moczu i luznej pochwy po naturalnych porodach. Moze to skrajny egoizm ale mnie ta wizja przeraza. Calkowicie pomijam kwestie bolu w obu porodach, bo to moge ogarnac, bol moge przetrwac. Boje sie nieodwracalnego zmasakrowania narzadow rodnych Jakie sa wasze doswiadczenia?

Jak dlugo utrzymuje sie ta siara. Tez nie chce karmic, odbebnie tylko siare.

Co sadzicie o podwojnym imieniu Ava Summer ? Ps. Tata nie jest Polakiem, nie mieszkamy w Pl

Nic tu nie zrobisz ...nie da sie ot tak odbic drugiej osoby- jezeli on cie naprawde kocha to Ona nic nie zdziala. Z tego co opisujesz on ciagle o niej mysli. Byc moze, ze jestes tylko nagroda pocieszenia. Rozumiem, ze on zapewnia cie ze jest inaczej ale zycie nauczylo mnie ze zapewnienia niewiele znacza. Actions speak louder than words .

U mnie wszystko bylo ok. Obliczenia, USG . Wiem rowniez ze jest to dziewczynka. Moj ( irracjonalny) lek bierze sie z tego co widzialam podczas pracy w roznych osrodkach dla uposledzonych. Bez sensu siedze na necie i googluje wszystko o wszelakich mozliwych schorzeniach, Chyba zadzwonie do mojej poloznej i pogadam o tej amniopunkcji. Maz I wszyscy do okola nie posiadaja sie z radosci a mi siada psycha powoli.

Jezeli moja dziecko jest uszkodzone genetycznie wciaz moge usunac te ciaze.

Jezeli twoja corka uczestniczy w debatach to az taka niesmiala nie jest. Byc moze tam wlasnie rozkwita bo nie slyszy ciagle,ze sie nie nadaje i ze sobie nie poradzi

Bardzo negatywnie piszesz o corce, nie nadaje sie, nie poradzi sobie, za niesmiala itd. Medycyna to biolchem a ona jest jak widac humanistka. Moze zaakceptuj ja jaka jest i zacznij w nia wierzyc? Widac, ze ma pasje. Zreszta to nie jest tak ze 18 letniej kobiecie cos mozna ot tak" wybic z glowy". Ona nie ma pieciu lat. Ja ( o ironio) zawsze interesowalam sie biolchemem- moja matka twierdzila, ze dziewczynki powinny pracowac w biurze albo z dziecmi. Biolchem to za trudny dla mnie, az taka zdolna to nie jestem, nie poradze sobie, za niesmiala jestem na studia. I wybila mi to z glowy- po latach " motywacji". Pracowalam w biurze , do kosci nieszesliwa do kosci. Ktoregos dnia powidzialam sobie dosyc. I skonczylam wymarzone studia. Szkoda tylko, ze dalam sie zlamac mojej matce

To moja pierwsza ciaza, mam 38 lat. Jestem w piatym miesiacu, wszystkie USG i badania krwii w normie. Niestey odzczuwam paniczny strach, ze moge urodzic genetycznie uszkodzone dziecko, ZD jest oczywiscie na pierwszym miejscu , jako ze jest to najczestsze schorzenie. Jako studentka w UK pracowalam w osrodkach dla uposledzonych i swoje widzialam. Wiem, ze w telewizji promuje sie takie dobrze funkcjonujace jednostki, takich slodkich Maciusiow, ja wiem jednak, ze to sa wyjatki...do tego im sa starsi tym jest gorzej. Po roku rzucilam te robote bo nie wytrzymywalam psychicznie, ale tego nie da sie zapomniec. Ostatnio pojawil sie to temat o kobiecie, ktorej testy nic nie wykazaly a urodzila dziecko z ZD . Jak zapanowac nad tym lekiem? Aminopunkcji mi nie zrobia bo wszystko wyglada dobrze. Co robic?