weronika99

ciekawe jakie wykształcenie ma Pan każdy jest potrzebny - i humaniści, i ścisłowcy. pozdrawiam

ona jest fanką Bukowskiego? Mam nadzieję, że aktora Bukowski to mój ulubiony aktor, a tej laski zdzierżyć nie mogę!

dziękuję za porady, wezmę je sobie do serca!

to trochę lipa, bo doświadczenie zawodowe raczej żadne, skupiam się głównie na pracy "naukowej", nawet rozmyślam o doktoracie. a wykształcenie, cóż... w dziedzinach typu muzyka, film... ogólnokulturowe i dziennikarskie. no trudno! dzięki za odpowiedź, nie będę się już jakoś nastawiać pozytywnie na przyszłość za granicą najwyżej wyjadę, chwilę popracuję w sklepie, wkurzę się i wrócę do PL

ja mam osobowość depresyjną od dziecka, depresję mam pewnie gdzieś od gimnazjum, teraz jestem na studiach. czasem jest lepiej, czasem gorzej, grunt to znaleźć sobie jakąś ucieczkę. oby nie narkotyki, alkohol itp. ja uciekłam w sztukę. czytam książki, oglądam filmy, edukuję się na ich temat, sama coś tworzę. inaczej bym zwariowała. no ale to wszystko kosztem zamknięcia się w sobie, mam mało znajomych, rzadko wychodzę z domu, żyję w swoim świecie. mnie osobiście to nawet odpowiada. przywykłam do myśli, że nigdy nie będę w pełni szczęśliwa. ale samobójstwo nie wchodzi w drogę, mam za dużą ciekawość życia, tego co czeka za zakrętem. i za bardzo boję się śmierci. nie wiem ile masz lat, ale może idź do jakiegoś darmowego psychologa? jakaś pomoc dla młodzieży? albo spróbuj nawiązać dialog z rodzicami. nie zaczynaj od razu z grubej rury, ale postaraj się znaleźć punkt zaczepienia, pretekst do wspólnego spędzania czasu. choćbyście mieli tylko razem, nie wiem... oglądać teleexpress

ja ją już dawno przestałam oglądać. na samym początku ją oglądałam bo wtedy było mało makijażów na polskim youtube, potem znalazłam inne youtuberki, które bardziej mi przypadły do gustu. RLM mnie irytowała. teraz to już w ogóle nie oglądam tych makijaży... filmiki kiedyś miały góra 10min a teraz jeden make up męczą po pół godziny i jeszcze co chwila jakaś drama *mowie tez o zagranicy*, nie wyrabiam, za stara na to jestem. juz sie tez nawet nie maluje jak kiedys.

Jestem studentką Uniwersytetu. Po obronieniu pracy magisterskiej myślałam o wyjechaniu za granicę, ale znajomi mnie straszą, że za granicą nasze tytuły i dyplomy są g**** warte. Czy to prawda? Nie liczę co prawda na jakąś pracę nie wiadomo gdzie za nie wiadomo jakie pieniądze, ale nie chciałabym też skończyć na tak zwanym "zmywaku". Znam w sumie tylko angielski, więc myślałam o wyjeździe np. do Irlandii. Lub do stolicy jakiegoś innego europejskiego miasta, tak żeby ten angielski mi tam wystarczył. Z góry proszę o nie pisanie, że tylko angielski znam, bo znak go dość dobrze, a ogólnie języki ciężko mi wchodzą. Próbowałam się uczyć też innych i wciąż mam zamiar się za jakiś jeszcze zabrać. Aha, no i wykształcenie humanistyczne, żadna matma, biologia, fizyka Chciałabym wyjechać za granicę i być w stanie się utrzymać w miarę na poziomie, czyli bez głodowania, z możliwością kupienia sobie czegoś raz za czas i opłacenia rachunków, niekoniecznie gdzieś w centrum. Ale jeśli faktycznie moje wykształcenie za granicą ma nie mieć żadnej wartości i mogłabym się nim jedynie podetrzeć no to raczej zostanę w PL.