Bellablue

To już inna historia. Też nie znoszę, jak mi ktoś wisi na plecach, albo popycha mnie wózkiem. Od razu mi się "Dzień świra" przypomina.

Uuuu to jest dziwne, ekstrawertycy tak mają zazwyczaj. Najgorzej, gdy zrobi to koleś do którego nic nie masz. Wtedy faktycznie jest dziwnie.

Ja tak mam, ale to muszę się czuć zajebi.ście dobrze w czyimś towarzystwie. Wtedy szybko skracam dystans, zdarza mi się delikatnie dotykać danej osoby, czuję połączenie z kimś, bliskość. BARDZO rzadko się to zdarza, niestety. Zazwyczaj, w przypadku moich relacji z mężczyznami, to oni szybciej skracali dystans, nie ja.

Zazdrość to brzydka cecha. Moje pytanie nie świadczyło o przechwałkach, więc wyluzuj.

Nie przechwalam się, bo niby czym. Zadałam proste pytanie. Swoją drogą to zdanie jest nielogiczne. Jeśli to "byle co", to jak się tym można przechwalać?

Sprawia wam przyjemność nieudolne obrażanie innych w necie i pokazywanie swojego chamstwa?

A czy ja tak napisałam?? Jak mężczyzna mi się nie podoba, to jasne, że się odsunę. Co innego, gdy jest zgoła inaczej.

Czyli jak raz się nie odsunęłam, to dałam komuś zielone światło?

Zwracanie słownie uwagi wystarczało zazwyczaj. Dlaczego mężczyźni tak robią?

Coś was łączyło?

W jakich to było okolicznościach? Mężczyzna czy kobieta?

No właśnie nie pozwalałam na to, od razu dawałam krok do tyłu. Więcej tego nie robili, a jeśli próbowali, zwracałam im słownie uwagę.

Czy zdarzyło się wam, że ktoś stał bardzo blisko was, tak że niejako zaburzał dystans fizyczny między wami? O czym to może świadczyć? O agresji, o chęci dominacji? Piszę tu rzecz jasna o osobach niezbyt dla was bliskich, powiedzmy, że dalszych znajomych. W stosunku do mnie czasem tak zachowywali się mężczyźni. Za każdym razem stali tak blisko, że nasze nogi się stykały. Dziwne uczucie. Nie czułam się z tym komfortowo i za każdym razem się cofałam. No może oprócz jednego z nich. Mężczyźni, kobiety: dlaczego to robicie? Jaki jest w tym cel?

To po co ten miły ton? Nie był to ton fałszywie miły czy ironiczny, ale właśnie zwyczajnie miły. Jak mówię do niektórych koleżanek: "Cześć gwiazdo!", to znaczy, że je lubię. Nie powiedziałabym tak do osoby, której nie trawię.

To było powiedziane do mnie wprost: "Chodź, gwiazdo". Miłym tonem i z lekkim uśmiechem. Zabawne, bo wcale nie uważam się za żadną gwiazdę ani popularną szczególnie osobę. Nie wiem za bardzo, co autor miał na myśli.