Ono

Co kilka minut? Kilka razy dziennie? Co kilka dni? Raz na kilka tygodni? Czy kilka razy w roku? A może nigdy, albo prawie nigdy? I z czego się najczęściej śmiejecie, albo w jakich sytuacjach? Czy kiedy zdajecie sobie sprawę, że coś było w stanie was rozśmieszyć, to cieszy was to, że się śmialiście, czy śmiech i wesołość są dla was normalką?

Czy w związku ważniejsze jest żeby odpowiadać sobie z charakteru, czy żeby czuć do drugiej osoby uczucie i pociąg? Co jeśli z drugą osobą rozumiemy się bez słów, zgadzamy w każdej kwestii, doskonale spędza nam się razem czas i rozmawia, możemy na siebie nawzajem liczyć i mamy do siebie zaufanie, ale...nie mamy ochoty nawet pocałować drugiej osoby, o seksie nie wspominając? Czy odrzucenie takiej osoby i związku w imię szukania motyli w brzuchu nie świadczyłoby o niedojrzałości, głupocie, małostkowości i nie byłoby błędem, którego by się potem żałowało?

A ile on waży?

Zarabia mniej niż 15 tyś? Oj to słabiutko

To skąd te 88 w Twoim nicku?

A Ty mieszkasz właśnie w takim mniejszym mieście 20-40 tyś? Szukasz faceta w wieku 27-33 lata? A w loginie masz 88, to nie jesteś z 1988 roku i sama nie masz 33 lat? wolisz młodszych, a nie starszych?

prosisz o to, żeby mówiła wprost i szczerze od razu, tak?

Oczywiście i to nierzadko

to co byś mi radziła?

Że kobieta tak się zachowywała w stosunku do ciebie? Ze nie wiedziała co robić i nie mówiła wprost?

up

Jednak brakuje mi nie tylko pociągu, ale też takiej damsko-męskiej ekscytacji, tego banana na twarzy. Jest dobrze, ale jak z mamą, nuda.. No cóż, wychodzi na to, że muszę złamać serce, tak tego nie lubię i cierpię przy tym ;(

Wydawalo mi sie, ze nie bede przekreslac tej relacji, zwlaszcza, ze wlasnie naprawde z nikim dotad mi sie tak dobrze nie dogadywalo i bliscy mowili mi, ze to jest najwazniejsze, zeby sie dobrze dogadywac. Ale teraz nie jest juz tak slodko-kazdy wspolny wieczor, noc i poranek to napięta nerwowa atmosfera, potem w ciągu dnia znow jest dobrze i milo jak dawniej, ale aż boję się nadejścia nocy ehh

Ale chyba, tak jak mówicie, koniec jest i tak nieunikniony, zwłaszcza odkąd sprawa została już postawiona jasno i na ostrzu noża...

A to prawda. Ale można też spotkać kogoś kto się nie podoba i wtedy chyba jest jeszcze trudniej, i to mimo wspaniałego charakteru...

Co niszczy psychikę drugiej osoby?

To czemu napisałaś wcześniej "co Ty z tym wyglądem to nie o wygląd chodzi"?

Jak to zrobić, żeby wygląd się nie liczył? Skoro wygląd się dla ciebie nie liczy, to mogłabyś równie dobrze być z dziewczyną? Moi bliscy mówią tak samo, że wygląd nie jest ważny. To im mówię, że skoro tak, to równie dobrze jak znajdę sobie osobę tej samej płci- to wtedy się denerwują i mówią, że głupoty opowiadam

Nom, nawet robi nastrój aż serce mi się kraja czuję, że krzywdzę ;(

Kiedy idziemy razem spać to celowo długo siedzę w łazience i czekam aż zaśnie Ale teraz po pandemicznej rozłące mówi, że nie może spać i jasno domaga się bliskości fizycznej

Raczej kwestia proporcji ciała. Gdyby chodzilo o samo schudniecie. No ale i tak poza tym twarz Podobają mi sie dłonie, głos i zapach perfum, których używa, ale to za mało

Ale ma bardzo dobre serce-ideał i doskonale się rozumiemy we wszystkich innych sprawach

wiem, że to moja wina. Wydawalo mi sie, że dam szansę, potem to się przeciągnęło, związek na odległość przez pandemię, a teraz na żywo zgrzyt

Do całowania odrzuca mnie twarz, a nie pociąga sylwetka, dokładnie odwrotna budowa niż lubię

Nie, po 30 Dać szczeście potrafie, poza bliskością fizyczną :\ Ale ja nie czuję szczęścia w tym związku