beatta83

Coś w tym jest, do mojego stanu wolnego w wieku 37 lat negatywnie podchodzą przeważnie osoby starsze i to zarówno w pracy jak i w rodzinie, młodsi nie mają z tym większego problemu, choć oczywiście znam też sporo starszych osób którym to nie przeszkadza.

jak dla mnie to zdrada emocjonalna

obecnie w sumie zrezygnowałam z "randek" itd, po prostu dałam sobie spokój, może w przyszłości jeszcze coś spróbuję. Jeśli pytasz o seks to owszem uprawiałam, przyjemność owszem była, popęd jakby to powiedzieć mam umiarkowany...

Dobrze zrobiłaś, koleżanka powinna to zrozumieć tym bardziej jak piszesz że masz małe dziecko i do tego cierpisz na dodatkową chorobę. Jeśli nie potrafi tego zaakceptować, trudno, ja bym się jednak nie narażała.

Mam 37 lat, byłam w paru związkach, (ale to dawne czasy, ostatni taki poważny związek przydarzył mi się ok 10 lat temu). Od tamtej pory zrezygnowałam ze starań o partnera, jestem jak to się mówi "starą panną". W społeczeństwie utarł się krzywdzący obraz takich osób że jest to osoba bez znajomych, zgryźliwa, nieprzyjemna itd. Nie wiem może ze mną jest coś nie tak ale mam wielu znajomych, w pracy jestem lubiana, jeżdżę na wakacje itd, nigdy nie miałam problemów z kontaktami z innymi, a że w miłości nie wyszło to inna historia... Może sami jesteście w takiej sytuacji jak ja, albo macie takie osoby w swoim otoczeniu. Jak myślicie skąd się wzięły takie stereotypy? Czy są czymś uzasadnione?