merry331

Napewno nie, kochałem go nad życie tak, samo jak on kochał mnie... po tym nie umiem już normalnie żyć...

Mam, przyjaciele, przyjaciółki, wspierają mnie tylko ja mogą, a ja poprostu nie chce ich pomocy, bo nic już się nie zrobi, nie wiem co robić najchętniej to bym się zabił.

Chodzę do psychologa cały czas, staram się poprostu zapomnieć, zająć głowę, grając na komputerze itd, ale poprostu nie umiem, kiedy myślę że poprostu nie żyje idę płakać, chodz do mnie to jeszcze nie dociera że mój tata nie żyje...

Bardzo tęsknię za tatą, byłem z nim bardzo związany, kochałem go aż po łzy, pomagałem mu we wszystkim, uczył mnie różnych rzeczy, chodź jestem prawie dorosły często się do niego przytulałem, razem się wygłupialiśmy, oddałbym bym teraz wszystko żeby był teraz ze mną, zmarł niespodziewanie, nie wiem co robić w jednej chwili świat wywrócił się mi do góry nogami, nie chce mi się poprostu żyć, nie wiem jak poradzić sobie teraz z tym bólem, ktoś może był w podobnej sytuacji, i wie jak uporać się z tym bólem?