malbor27
-
Zawartość
5 -
Rejestracja
-
Ostatnio
Posty napisane przez malbor27
-
-
9 godzin temu, cru napisał:Jedynie byłaś chorobliwie zazdrosna o kontakt z byłą, bo bałaś się, że ona go sobie na nowo do siebie przygru,cha.
I właśnie takich komentarzy nie chciałam
ponieważ to nie było tak, że JEDYNIE BYŁAM ZAZDROSNA. Tylko wcześniej już mieliśmy podobne sytuacje. Na podstawie jednej sytuacji nie ocenia się całego związku.
Pozdrawiam!
-
9 godzin temu, cru napisał:Jeżeli zajście z lutego, które odkryłaś poprzez włamanie się do jego prywatnej korespondencji, nadal cię trapi, możesz sprawę wyjaśnić w następujący sposób: przeprosić go, że zrobiłaś to, czego nikt nie powinien (czytanie czyjejś prywatnej korespondencji), poprosić żeby to wybaczył i zrozumiał, że zazdrość o nią po prostu nie dawała ci spokoju (jak kocha, to zrozumie) i podziękować, że tamtą znajomość finalnie zakończył.
Ale nie wiem, czy wyjawienie włamania się na prywatną korespondencję nie zachwieje na zawsze jego zaufania do ciebie. Bo nie było nawet tak, że on jakiś łajdak się łajdaczył, a ty odkrywszy to zaczęłaś śledzić. Jedynie byłaś chorobliwie zazdrosna o kontakt z byłą, bo bałaś się, że ona go sobie na nowo do siebie przygru,cha.
Dzięki za wszystkie odpowiedzi
Aby uspokoić Cię CRU, korespondencja została przejrzana, ponieważ mój facet nie zawsze był fear i czułam, że coś jest nie tak, że coś ukrywa i wyszło tak jak myślałam. Wiedział, że przejrzałam mu wiadomości i został za to przeze mnie już jakiś czas temu przeproszony. Natomiast najwyraźniej zapomniał, że w wiadomościach tych była też rozmową z byłą. Jeśli kogoś zaufanie było nadużywane to właśnie moje, więc nie bez powodu są moje podejrzenia zresztą to grubsza i dłuższa historia. I nie jest tak, że jestem zazdrosna. Bardziej chodzi mi o przyprawianie komuś rogów. Jestem po rozwodzie – mąż mnie zdradził i trochę jestem wyczulona na tym punkcie.
Dzięki – już sprawa została z nim wyjaśniona.
-
Cześć,
piszę tu ponieważ chcę aby wypowiedziały się osoby, które nie są ze mną emocjonalnie związane.
Otóż, mój facet ma byłą, którą można nazwać prawdziwym bluszczem – nie chciała się odczepić i ja reaguję na nią alergicznie, bo ile można. W styczniu tego roku znów do niego napisała, że ma raka i będzie operowana i chce się z nim spotkać. Na początku jak mi powiedział zareagowałam wkurzeniem. Potem porozmawiałam z siostrą i stwierdziłam, że jeśli lasce faktycznie coś jest to niech się z nią spotka skoro już poprosiła i może da nam spokój. Dałam tylko jeden warunek – chcę wiedzieć kiedy i gdzie się z nią spotka. Od tamtego czasu tematu nie było, więc myślałam, że przemyślał sprawę i stwierdził, że jednak się nie spotka.
W październiku przejrzałam mu FB. Okazało się, że spotkał się z nią w lutym. W pierwszej chwili wybuch złości. Potem przeczytałam ich wiadomość raz jeszcze i zadzwoniłam do przyjaciółki, które stwierdziła, że z tego co mówię, poszedł tam żeby zakończyć znajomość (laska do niego po spotkaniu pisała, że go kocha itd a on nie reagował. W końcu napisała, że się odczepi i życzy mu wszystkiego najlepszego, a on odpisał, że życzy jej tego samego i od tamtego czasu już się do niego nie odzywa). Moja przyjaciółka stwierdziła, że minął prawie rok i mam nie robić afery i że go rozumie bo pewnie bał się mi powiedzieć, przez to, że czasem jestem wybuchowa i że dobrze, że tak zrobił.
Ja mam jednak dylemat. Wiem, że minął już prawie rok.. ale coś mnie męczy i nie wiem co zrobić. Co Wy byście rozbiły? Powiedziały czy nie?
Niech piszą tylko osoby, które nie będą mnie hejtować -
Cześć,
piszę tu ponieważ chcę aby wypowiedziały się osoby, które nie są ze mną emocjonalnie związane.
Otóż, mój facet ma byłą, którą można nazwać prawdziwym bluszczem – nie chciała się odczepić i ja reaguję na nią alergicznie, bo ile można. W styczniu tego roku znów do niego napisała, że ma raka i będzie operowana i chce się z nim spotkać. Na początku jak mi powiedział zareagowałam wkurzeniem. Potem porozmawiałam z siostrą i stwierdziłam, że jeśli lasce faktycznie coś jest to niech się z nią spotka skoro już poprosiła i może da nam spokój. Dałam tylko jeden warunek – chcę wiedzieć kiedy i gdzie się z nią spotka. Od tamtego czasu tematu nie było, więc myślałam, że przemyślał sprawę i stwierdził, że jednak się nie spotka.
W październiku przejrzałam mu FB. Okazało się, że spotkał się z nią w lutym. W pierwszej chwili wybuch złości. Potem przeczytałam ich wiadomość raz jeszcze i zadzwoniłam do przyjaciółki, które stwierdziła, że z tego co mówię, poszedł tam żeby zakończyć znajomość (laska do niego po spotkaniu pisała, że go kocha itd a on nie reagował. W końcu napisała, że się odczepi i życzy mu wszystkiego najlepszego, a on odpisał, że życzy jej tego samego i od tamtego czasu już się do niego nie odzywa). Moja przyjaciółka stwierdziła, że minął prawie rok i mam nie robić afery i że go rozumie bo pewnie bał się mi powiedzieć, przez to, że czasem jestem wybuchowa i że dobrze, że tak zrobił.
Ja mam jednak dylemat. Wiem, że minął już prawie rok.. ale coś mnie męczy i nie wiem co zrobić. Co Wy byście rozbiły? Powiedziały czy nie?
Niech piszą tylko osoby, które nie będą mnie hejtować
Porozmawiać z nim czy odpuścić?
w Po 30-tce (Życie dojrzałe)
Napisano
Hej
Sprawa została już wyjaśniona. Wczoraj z nim rozmawiałam. On wie, dlaczego mu czasem szperam bo zdaje sobie sprawę, że nie zawsze był fear dla mnie, a ja jestem po rozwodzie – mąż mnie zdradził. Wszystko nałożyło się na siebie, a było wiele naprawdę złych sytuacji. Zresztą przeprosiłam go za to, że mu przejrzałam, ale on zdaje sobie sprawę, że moja zbrodnia wobec jego staje się zupełnie nieważna i doskonale wie skąd się wzięła. W każdym razie teraz już wiem, że będziemy powoli naprawiać nasze relacje. On mi ufa, bo wie, że można mi zaufać na 100%. Ja jemu... no cóż, będą musiała się tego nauczyć.
Dzięki!