Cuatro

Rozpamiętujesz, pogrążasz się w myślach o nim, cierpisz i nie możesz zapomniec. I jeszcze znajdujesz przyjemność w tym, prawda? Mogę tylko podzielić się moimi "sposobami" na odmienienie takiego stanu ducha. Słuchanie innej muzyki (czyli nie tej, którą mi się kojarzy z tą osobą czy z naszą historią), zmiana tras rutynowych dojazdów. I, np. zamiast grania w autobusie w ulubioną grę uczę się języka - szczególnie to mi dobrze robi. Powodzenia!

A ja tak z przyjaciółkami nie rozmawiam. Ani z kumplami...

Ja też. Ale nie pisze postów, bo obawiam się, że mógłbym cię zdenerwować i byś mnie wychlostala tak, że tylko jaja by klaskały o moje czoło... Cytuję z pamięci : -)

Jak dawno tego nie słyszałem! Mówiło się kpiacym tonem: Artysta, że spalonego teatru.

Wyjść na spacer, pojechać rowerem. Zmienić coś wychodząc z domu. Posłuchać innej muzyki

Ale czemu wy się tak okladacie, niczym dzieciaki łopatkami w piaskownicy...