MiaYuko

Na co chcesz czekać skoro ona już kogoś ma?

Sama sobie odpowiedziałaś już " no ale skoro on nie może to dlaczego ja mam na tym tracić?"

Wzajemnie ja dziś robię pączki z konfiturą różaną od babci

Może i mam braki, albo może mylę się już w niesamowitych zwrotach akcji opisywanych przez ciebie.

Piszesz na forum publicznym i mogę się wypowiadać jak chce i musisz się liczyć także z krytyką.

I co jeszcze wymyślisz? Ostatnio pisałeś, że żona zaprosiła siostrę do pomocy nad dzieckiem, a później wyjechała do rodziców ciebie wysyłając z nią na imprezę. A teraz dziwnym trafem ona znowu wyjeżdża i siostra ma się tobą opiekować, bo mały chłopczyk jesteś.... Mitomanie postaraj się bardziej że swoimi rewelacjami, bo to co piszesz staje się już nudne i przewidywalne.

Jak ci mówi tam są drzwi to pakujesz walizkę i cię nie ma razem z dzieckiem. Trudne to jest, ale to najlepsze wyjście, bo z tego nic dobrego nie będzie.

Potrzeba czasu, zacznie bić.

Może rozmowa z terapeutą? Wiedz, że jak teraz nic nie zrobisz będzie tylko gorzej. Zrób to dla dzieci, a przede wszystkim dla siebie nie dla partnera.

Twoja żona jeśli w ogóle istnieje powinna z tobą zrobić to samo.

Jak dziewczyna robi tatuaż z imieniem chłopaka to faktycznie kiepski pomysł.

Ja mam imię, ale u mnie tatuaż jest bardzo mały. Musisz to dobrze sobie przemyśleć, jak nie jesteś pewna teraz zawsze możesz zrobić później.

Wielki + że lubisz motocykle. A co do policjantów to znałam tylko jednego normalnego świetny facet, nigdy nie podchodził do nikogo w sposób chamski. Ale niestety nie był pewnie przygotowany na to co go czeka, dwa lata temu się zastrzelił.

Zależy w czym są sprytne

Przeczytaj całość, a później wchodź w dyskusję.

Tak jak Agent napisał.

Jeśli nie to zacznij normalnie żyć. Nie ma na co czekać moim zdaniem.

Nie ma się po czym zbierać tak długo moim zdaniem, chyba że było coś jeszcze o czym nie napisałeś.

I to najważniejsze u mnie przez tyle lat było jak na początku znajomości więc ja nie mam co doradzić.

Wyprowadził się, bo mieszkaliśmy u mnie. Nic nie było ustalane, trwało to dwa miesiące, byliśmy ze sobą 8 lat. Ale pisałam moja sytuacja jest inna tu była jego pasja z którą nie mogłam się pogodzić, on nie potrafił zrezygnować, a i tak wyszło na moje więc nie ma co porównywać.

Można wziąść opinie pod uwagę, przemyśleć wszystkie za i przeciw, ale ostatnie zdanie zawsze musi należeć do ciebie. To twoje życie, twoje decyzje, twoje uczucia, nikt nie przeżyje życia za ciebie.

Po co dwa tematy jednakowe?

Ja ze swoim narzeczonym bardzo dużo się kłóciłam o jedną rzecz, rozstaliśmy się przez to na krótko też się nie odzywałam zrozumiałam po czasie wszystko. Byliśmy razem, ale na koniec i tak wyszło, że ja miałam rację.

Zacznij poprostu żyć, zajmij się sobą na początku może to być trudne, ale to jest najlepsza obcja.

Mało masz facetów wokół ja po 6 latach obudziłam się sama, ale to inna sytuacja. Zajmij się sobą, swoimi pasjami, ale nie żebraj o miłość osoby która cię nie chce.