kurka na maśle

Każdy ma inne poczucie szczęścia - i git. Lecz z takim czymś pchać się na afisz? Kamil widocznie ma na tyle wysoką pozycję w swojej grupie towarzyskiej, że palemka trochę odbiła i ego wybujało.

Doradzam dystans, gdyz sama sie nakrecasz. Rozumiem troske o brata, ale jesli on sam nie uzna, ze zycie z nia nie ma sensu, Twoje gadanie na nic sie nie przyda. Powiedzialas, co myslisz, i wystarczy. Zajmij sie swoim zyciem, wybij sobie z glowy "kazanie szukania dobrego spowiednika" - chyba ze spowiednika dla siebie, oby madrego, ktory przemowi Ci do rozumu. Masz fajne zycie, a spalasz sie z powodu osoby, na ktorej obecnosc w Waszej rodzinie i tak nie masz wplywu. Bezsensowne marnotrawstwo energii. Skoro sie nie widujecie, zyj tak, jakby jej w ogole nie bylo. Nie rywalizuj z nia o to, ktora z Was przeciagnie brata na swoja strone, bo nic nie ugrasz, co najwyzej wiecej stracisz. Niektorym potrzeba lat, aby zrozumieli, ze popelnili malzenski blad - ale musza zrozumiec to sami, ciagle naciski zdadza sie psu na bude. Odpusc. Ewentualne kolejne skargi brata kwituj przypomnieniem, ze swoje zdanie juz wyrazilas. Nie bijcie piany, gdyz to odbija sie na Was, a niczego dobrego nie wnosi, niczego nie poprawia.

Niedawny wpis Agnieszki na ig sugeruje, że związek nie przetrwał. Nie zdziwiłoby mnie to. Ona w pierwszym odcinku zachowuje się trochę jak Iga, nawet odchodząc od ołtarza pozwoliła sobie na tekst: "dzisiaj jeszcze możesz decydować". W stresie mówi się różne rzeczy, wiadomo, no ale zazgrzytało. U Kamila, nazwanego przez swoich bliskich "panem prezesem", czuć piniondz. Choć prezesem nie jest, możliwości w życiu ma dużo większe niż statystyczni Kowalscy i korzysta z tego. Nie wydaje mi się, żeby chciał się naginać pod dyktando kobiety, o której nawet siostra powiedziała, że mąż nie będzie miał z nią lekko. Z wyglądu oboje są raczej na podobnym poziomie. Z tym, że Kamil sprawia wrażenie bardziej zadbanego, "odstawionego" także na co dzień. Naturalność oraz styl noszenia się Agnieszki niekoniecznie musi się podobać. Pożyjemy, zobaczymy.

Z oryginalnym dźwiękiem i z napisami - czego się nie dosłyszy, to się dopatrzy.

Nie masz podstaw do oceniania mojej znajomości języków (ani na plus, ani na minus), gdyż nie przedstawiłam się tu od tej strony.

Po 3 latach zwiazku masz blade pojecie o tej pracy, ponadto przez niewywiazywanie sie z obowiazkow zostalas skreslona z listy uczniow (Twoj drugi temat) - z takim podejsciem do zycia szybko swojego domu nie zbudujesz. Spokorniec i ogarnac sie. Najpierw skonczyc szkole, zdobyc zawod. Na windowanie oczekiwan wobec narzeczonego jeszcze nie czas.

Nazwy języków - małą literą.

Ten temat to taki odgrzewany kotlet, ze na zasadzie skojarzenia : Na tegorocznych urodzinach ojczyma blogerki, ktore odbyly sie w jego gorskim osrodku hotelowym (w tle skandal z inwestorami), bawili sie w najlepsze miedzy innymi - Magda Steczkowska, Majka Jezowska (ta, ktora Piaskowi spiewala piosenke o narkotykach) i przygrywajacy online na harmoszce Piotr Gasowski (ten, ktoremu eks kupowala "kotlety" od dilera gwiazd).

Paranoję się leczy. Ponoć terapia jest trudna, jeśli osoba chora nie zdaje sobie sprawy z tego, że jej zachowania są niepokojące i odbiegające od normy. Niemniej: powodzenia!

1. Przestań zdrabniać. Jeśli na co dzień też tak "pieniążkujesz", tym bardziej będziesz traktowany jak dzieciak. 2. Pracujesz i w ogóle wydaje się, że jesteś samowystarczalny. Odetnij pępowinę. Na początek wynajmij mieszkanie albo nawet tylko pokój - jakieś miejsce, w którym będziesz mógł żyć na własną rękę i poczuć, jak to jest bez wiecznej kontroli. Nie uprzedzaj rodziców, unikniesz odciągania Cię od takiego pomysłu. Jeśli po wyprowadzce będą Ci suszyć głowę (a na pewno będą), poluzuj kontakt dopóki nie przyzwyczają się do nowej sytuacji.

Ty mu zrób. Może z wdzięczności zabuja się w Tobie, wtedy Kretka poczuje się zagrożona, ze strachu weźmie sobie do serca idące już w tysiące Twoje psioczące na nią komentarze, szybciutko poprawi się na medal, a Ty w końcu odpoczniesz, bidulo.

Bzdura. Ministerstwo Zdrowia zaledwie przed kilkoma dniami podalo, ze sposrod w pelni zaszczepionych zakazilo sie po uplywie 14 dni az 10.087 osob, z czego az 651 zmarlo. A sa to tylko dane oficjalne i tylko z Polski.

Nigdy nic nie robię "bez gadania", tzn. bez zastanowienia się i maksymalnej weryfikacji. Szczególnie gdy przekazy tzw. autorytetów i to po jednej (tej samej) stronie rozjeżdżają się, bo nawet nie potrafią dogadać się i ustalić jednej wersji narracji - jak w kwestii zaraźliwości kowida.

O moją wiedzę medyczną niech cię głowa nie boli. Martw się raczej brakiem wiedzy, instynktu lub kręgosłupa moralnego u tych, którzy nie udzielili potrzebującym na czas pomocy w przebiegu różnych innych chorób, wskutek czego nastąpiły powikłania płucne. I tych, z powodu których wielu poszło do ziemi, ponieważ już w szpitalu zamiast najpierw spróbować ułatwić im oddychanie za pomocą leków i/lub odwracania na brzuch, od razu na chama pakowali im rurę od respiratora.

Ci, których wyzywasz od antyszczepionkowców w większości bynajmniej nie są przeciwko szczepieniom jak leci. Często są to ludzie, którzy dzięki swojemu instynktowi, rozumowi oraz zgłębianiu wiedzy merytorycznej wolą być ostrożni wobec tzw. szczepionki wciskanej w erze kowida. I tacy ludzie żyją w każdym kraju - w tym, gdzie teraz mieszkasz, również. Tak samo, jak ludzie z innymi cechami, które rażą cię u rodaków.

O tyle, że doceniam wkład pracy włożony w naukę języka obcego. Jednak nie na tyle, żeby to automatycznie budziło mój podziw, zwłaszcza jeśli ktoś uczy/ł się na siłę - w obecnych czasach jest taka masa różnych podręcznych translatorów mowy i pisma (łącznie ze skanerami tekstów na ekranach komputerowych, kartach książek, metkach itd.), że wyważanie otwartych drzwi nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem, jeśli wziąć pod uwagę pożytkowanie swojej energii. Gimnastykować szare komórki i rozwijać się można na mnóstwo innych sposobów.

Tylko że z mojej strony to nie była obelga, nawet z definicyjnego punktu widzenia. Łebski jest - umie pisać pod przyjętą kreację.

Wysłałam na priv - tu próbowałam dwa razy, ale kafe automatycznie ukrywa (bez powodu, dziwne).

Znam takich, co koncentruja sie na wszystkich poza dziecmi, rodzina - tez niedobrze, moze nawet gorzej.

Lezaczek Niezaleznie od mojej wlasnej opinii na ten temat - tak umiec sprowadzac wszystko zawsze do jednego to trzeba miec leb

No już nie bardzo.

Współczuję sytuacji. Palenie bierne może być nawet bardziej szkodliwe niż bezpośrednie, ale palacze zwykle mają to gdzieś, no bo sami przecież i tak się trują, więc co im tam obcy. Ku pokrzepieniu: Wzorując się na Litwie, pewna warszawska radna przygotowuje projekt ustawy zakazującej palenia na balkonach i chce tę ustawę przeprowadzić przez Sejm. Po wstępnym zebraniu informacji zwrotnych wiosną tego roku mówiła w wywiadach, że planuje dodatkowe sondy w wielu miastach w Polsce. (Powiadamiam bezinteresownie, bez absolutnie żadnego związku pro- czy anty - z nurtem politycznym, jaki ta radna reprezentuje.)

Takie "wygląda" często bywa złudne. Może ona myśli podobnie o Tobie, tylko też się czai? Jeśli jest wolna, zwyczajnie ją podpytaj i wtedy się okaże. Jeśli ma chłopaka, idź na te studia i daj szansę jakiejś innej fajnej dziewczynie.

Pracodawca jeszcze przed dopuszczeniem Cię do pracy powinien podpisać z Tobą umowę lub dać Ci na piśmie potwierdzenie umowy wcześniej zawartej ustnie. Dopilnuj tego w nowym miejscu, nie warto znów komplikować sobie życia. W obecnej pracy to raczej Ty jesteś górą. Wprawdzie w świetle prawa umowa ustna też jest ważna (mimo że od dwóch lat nie macie jej na piśmie), ale gdybyście weszły w ostry spór, ona ma więcej do stracenia - za zlekceważenie spraw papierkowych grozi jej kara grzywny w wysokości nawet kilkudziesięciu tysięcy zł. Jeżeli uważasz, że warto, możesz się jej postawić na zasadzie: nie ma nic na papierze, więc droga wolna, żegnam. Tobie grzywna groziłaby wówczas, jeśli pracowałabyś u niej na czarno i w tym samym czasie była zarejestrowana jako bezrobotna, naciągając urząd pracy na ubezpieczenie. Inna sprawa, że informowanie o rezygnacji z pracy (nawet z pracy na czarno) niemal w ostatniej chwili też nie świadczy o człowieku dobrze. Oby nie do mężczyzny, o którym założyłaś wcześniejszy temat.

Ilu ludzi, tyle historii. Dla jednych za wcześnie, dla innych wcale nie. Niezależnie od stażu związku, zawsze jest ryzyko, że coś wyjdzie dopiero "w praniu" - w okresie narzeczeństwa lub po ślubie. Jeżeli wcześniej para mieszkała ze sobą, ryzyko jest dużo mniejsze. Jednak niczego nie gwarantuje, gdyż człowieka poznaje się całe życie, w coraz to nowych okolicznościach, więc tak czy inaczej niespodzianki są raczej nieuniknione (ale nie trzeba demonizować ich z góry, liczy się przede wszystkim kaliber tych niespodzianek). Skoro teraz jest Wam ze sobą tak dobrze, warto dać szansę szczęściu.