ivana84

To zostaje kawa

Jeszcze zrozumiałabym, jakby to było ich największe marzenie i do pomocy mieli całą wioskę i odpowiedzialnego, wieloletniego partnera. Ale w przeciwnym razie? Każdy dzień : Karmienie-Usypianie-Zabawa-Pielucha-Ryk 120 decybeli I tak w kółko, przez cały dzień +pobudki w nocy Ja bym tam wolała iść sobie na zimne piffko.

Z tego, co opisujesz, zdaje się, że córka przeszła już szereg badań i nie wykazano żadnych nieprawidłowości. W takiej sytuacji ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem lub specjalistą, który może dokładniej ocenić sytuację i zasugerować dalsze kroki. Pamiętaj, że specjaliści medyczni mają większe doświadczenie i wiedzę w zakresie diagnozowania i leczenia medycznego. Skonsultuj się z pediatrą lub gastroenterologiem, aby omówić objawy córki, historię medyczną oraz wyniki badań przeprowadzonych do tej pory. Mogą być konieczne dalsze badania lub konsultacje specjalistyczne w celu zidentyfikowania przyczyny bólu brzucha i zapewnienia właściwego leczenia. W międzyczasie możesz również monitorować objawy córki i prowadzić dziennik, w którym zapisujesz częstotliwość i nasilenie bólu, okoliczności z nim związane (np. jedzenie, aktywność fizyczna itp.) oraz wszelkie inne zauważone symptomy. Te informacje mogą być przydatne dla lekarza w procesie diagnozowania. Pamiętaj, że ból brzucha u dzieci może mieć wiele różnych przyczyn, od prostych do bardziej złożonych. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, aby uzyskać odpowiednie wsparcie i opiekę medyczną dla córki.

Zachowuję się normalnie i nic

Jestem dziewczyną i nie jestem w stanie zrozumieć dlaczego faceci mają z reguły przy sobie tabuny kolegów, a mi trudno znaleźć chociaż JEDNĄ koleżankę. Prawie nigdy mi się z nimi rozmowa nie klei. Nigdy żadna w miarę normalna mnie nigdzie nie zaprosiła a jak mi się zdarzyło kilka razy to zawsze się wymigiwały, zwodziły. Jak już udało mi się kilka razy na przestrzeni życia zawrzeć jakąkolwiek relację z dziewczyną to zawsze była toksyczna, albo to były głupie dziewczyny, wręcz haczące o jakiś niedorozwój, kilka mnie okradło, a niektóre mnie autentycznie poniżały, np. jedna potrafiła (bardzo delikatnie mówiąc) skrytykować każdą część mojego ciała przez co nie raz płakałam. Kocham to w facetach że traktują mnie jak równą sobie, nie oceniają i podchodzą ze zwykłą ludzką sympatią. Nie raz na własnych oczach doświadczyłam jak chłopak ledwo poznaje chłopaka i już są "kumplami", wymieniają się kontaktem, rozmowa klei się jak marzenie, spotykają się. Z żadną dziewczyną nie miałam tak NIGDY. Mi co prawda rozmowa z chłopakami też się dobrze klei, mam dużą łatwość w poznawaniu (męskich) znajomych, ale co z tego skoro w moim wieku żaden facet nie szuka kumpeli tylko od razu patrzą na mnie jak na potencjalną partnerkę do związku. I to nie zależnie od tego, czy wcześniej deklarował tylko przyjaźń, czy jest w stałym związku, prędzej czy później i tak praktycznie każdy chce czegoś więcej. A mi jest przykro bo tracę kumpla/przyjaciela z którym uwielbiałam spędzać czas, świetnie się gadało i miałam nawet wspólne plany typu wyjazdy itd. Dlatego też pod koniec zeszłego roku przestałam całkowicie wierzyć w przyjaźń damsko męską. Gdybym teoretycznie chciała wziąć ślub to mogłabym pomarzyć o druhnach a prędzej niż świadkową znalazłabym świadka. Boję się, że skończę sama jak palec :(.