Anszkapy

Czy nie uważacie, że dzisiejsze dzieci są mega rozwydrzone? Trzymane przez swoje mamunie i tatusiow w złotych klatkach z ajfonem w rączce.. Na codzień samolubne, ce...ące się brakiem empatii.. Czy mozw zawsze dzieci takie były??? Oczywiście poza ajfonem w rączce.. Hihihi co myślicie

27

27

Dziekuję za wyczerpującą odpowiedź, muszę się zgodzić

Ale ja już 10 min po tym jak go "od traciłam" próbowałam wszystko załagodzić.. Ale już się nie dało. Teraz nie wiem co zrobić.. Kiedyś bardzo często zdarzały się u nas takie "sprzeczki", zawsze była to pie.rdola... Czasami może to moja wina, czasami jego. Ale bez wzgledu na to to zawsze ja wyciągam rękę na zgodę. I wydaje mi się, że przez to jest taki bezkarny, może się pokłócić o byle co, obrazić.. A ja i tak w końcu przyjdę, czy to po 2 godzinach czy 3 dniach i wyciągnę rękę.. On nigdy nie przeprasza. I nie wiem co teraz robić.. Bo takie "ciche dni" są dla mnie strata czasu i męczarnia.

Dlatego właśnie napisałam tu na forum bo może to nie jest do końca jego wina i chciałam uzyskać opinie innych na ten temat, ludzi którzy mogą popatrzeć z boku i "na zimno" ocenić sytuację

Dlatego właśnie napisałam tu na forum bo może to nie jest do końca jego wina i chciałam uzyskać opinie innych na ten temat, ludzi którzy mogą popatrzeć z boku i "na zimno" ocenić sytuację

Właśnie specjalnie powiedziałam to najłagodniej jak potrafię, ponieważ wiem że jest obrażalski i nie chciałam doprowadzić do sytuacji, która i tak ostatecznie się wydarzyła. Po 10 minutach poszłam do niego do góry klepnęłam go w tyłek i zadowolona zaczęłam coś gadać.. Ale było już za późno. Książę już milczał..

To sarkazm? Jeśli tak to proszę o uzasadnienie

Witam, jestem z moim facetem 5 lat, mieszkamy razem od 4. Jest między nami 14lat różnicy (ja młodsza). Czasami Pan S obraża się na mnie - moim zdaniem, bez powodu. Dziś byliśmy umówieni na niedzielny obiad u mojej mamy (propozycja wyszła od mojego partnera) matka cała sobotę stała i robiła rolady i kluchy po to żeby w ostateczności została wystawiona przez humorki księciunia. Wstałam dzisiaj o 12 (on godzinę wcześniej) tak jak zwykle po wstaniu poszłam zapalić papierosa żeby się rozbudzić. On przyszedł po minucie i w świetnym humorze zaczął mówić o jakiś ...ach i żartować ze mnie (zazwyczaj te żarty mnie śmieszą ale wstałam 2 minuty temu i jeszcze do siebie nie doszłam) więc grzecznym i łagodnym tonem powiedziałam (misin ja serio dopiero wstałam i nie chce słuchać głupot z samego rana) poszedł sobie, przed samym wyjściem już zaczął się chamsko do mnie odzywać, skończyło się na tym, że w połowie drogi do mamy zawrócił samochodem do domu (zrobiliśmy już jakieś 20km) i stwierdził że to ja "spier***łam mu dzień od samego rana). Czy to jest normalne?