Nigdyzżadna

Kiedyś się to skończy No i bardzo dobrze śmiechu nigdy za malo.☺ A dlaczego ?

Jak w temacie. Mam 36 lat mieszkam sam i nie mam znajomych i od 10 lat nie byłem na imprezie, zastanawiam się czy byłaby możliwość zaprzyjaźnienia sie ze studentką bądź studentkami oczywiście platonicznie i chodzenie z nimi na imprezy koncerty wspólne wakacje i.t.p. ? Innymi słowy pożycie trochę młodzieńczym zyciem.

Wszyscy tak robią,

Jak myślicie ?

Warto obejrzeć, może się przekonacie tytuł "6 Plusów bycia w związku, z osobą z Zespołem Aspergera".

Jak wygląda pocałunek, oczywiście nie na zewnątrz bo to wiem ale wewnątrz. Któraś mogłaby opisać jak się dobrze całować ?

A jak przyjdzie pora na pocałunek ? Przecież tutaj się wyspie po całej lini. Prędzej czy później to wyjdzie.

Nie robiłem tego nigdy co prawda, ale nie wydaje mi się żeby to była jakaś wielka filozofia. Ale masz racje, do tanga trzeba dwojga, obydwie strony powinny z tego czerpać satysfakcje. To przykre ile mnie w życiu ominęło... A co sadzisz o opcji wejścia w role osoby doświadczonej, teoretycznie czynność ta nie jest zbyt skomplikowana mogę zaryzykować i zagrać . Problem jest inny gdy będę wchodził w nią w relacje trudno by mi było uchwycić odpowiedni momenty n.p. kiedy mógłbym ja pocałować, dotknąć i.t.p. ponadto po pocałunku mogłaby poznać. No chyba ze dopuszczalne jest pytanie czy mogę pocałować, dotknąć i.t.p.

Wydaje mi się ze prędzej czy później to i tak by wyszło. A dlaczego wolałabyś nie wiedzieć ?

A jak się przyznam ? I jak rozumiem w trakcie będzie do pokoju zaglądał jej alf i pytał czy wszytko w porządku.

Czy nie ? W końcu i tak to kiedyś wyjdzie. A jak zapyta się mnie o byłe partnerki to co mam powiedzieć ?

Mam 36 lat nigdy nie miałem dziewczyny a od blisko 10 lat nie utrzymuje kontaktów towarzyskich nie licząc pogaduch w pracy, mieszkam sam. Jak rozpoczęła się pandemia i weszło wszystko na prace zdalna, i nie licząc telekonferencji z e współpracownikami i szefostwem na których się nie odzywam, nie mam z nikim kontaktu. Od 5 miesięcy nie rozmawiałem z nikim nie licząc wigilii u rodziny. Na początku było ok seriale filmy gry itp ale ostatnio zacząłem chyba mieć problemy nerwicowe, nie potrafię się cieszyć ani skupić na filmach i serialach, mam natrętne myśli, wracają mi w myślach jakieś żenujące sytuacje z dalekiej przeszłości z czasów gdy byłem nastolatkiem i zaczynam je przeżywać, pouczycie zażenowania moim zachowaniem i winy są tak silne ze bije się pięścią po głowie. Ten lockdown ryje mi beret mam wrażenie ze się nieodwracalnie zmieniam.

Śniła mi się dzisiaj. Zna ktoś jakiś lek na złamane serce ? Jakiś suplement diety ?

Bo ja wiem, gdy będę tkwił w tym stanie co teraz, to mam szanse na zbudowanie naprawdę kiepskiego życia. Nie powiem Ty nam rozsypiesz te płatki ?

Słyszałem gdzie i jako kto pracuje, a wiem ile się tam zarabia. Spróbuję na portalach randkowych.