Iskrzynka

Dziękuję Ci za słowa otuchy, ale u mnie to już naprawdę koniec. Pisałam już o tym dlaczego, jakiś czas temu, w skrócie wiek+brak koniecznych środków finansowych. Dodatkowo w ostatnim czasie spadła na mnie straszna wiadomość o tym, że moja córka jest powożenie chora i walczę w tej chwili o jej zdrowie i życie. Od tygodnia żyję w niewyobrażalnym stresie i leku o nią, nie śpię po nocach i wciąż płaczę, więc spodziewałam się, że ten transfer nie może się udać, a dzisiejszy wynik tylko to potwierdził. Ale nie żałuję, że do niego teraz podeszłam, ani że wzięłam oba moje ostatnie zarodki, może tak miało być, bo przez długi czas będzie mi teraz potrzeba wiele siły, czasu, energii i środków finansowych na ratowanie mojego dziecka. A w ciąży i z malutkim dzieckiem mogłabym tego wszystkiego nie udźwignąć. Zamykam więc definitywnie rozdział walki o kolejne dziecko z wielkim żalem i niespełnieniem, ale też z czystym sercem, że zdążyłam dać szansę na życie wszystkim moim zarodkom.

Miło mi, że o mnie pamiętasz i pytasz. Niestety u mnie to już KONIEC. Badanie zrobiłam dziś 8 dpt, beta poniżej 0,5. Dziękuję Wam dziewczyny za ten wspólny prawie rok walki Za Waszą wiedzę, doświadczenie, którymi się dzieliłyście, za Wszystkie słowa wsparcia w trudnych chwilach. Jesteście CUDOWNE i cieszę się, że mogłam mieć takie miejsce, w którym mogłam dzielić z Wami radości i smutki. Życzę Wam z całego serca, żeby żadna z Was nie doczekała tego momentu, do którego ja właśnie dotarłam. Nie poddawajcie się i walczcie tak długo, jak tylko będziecie mogły i niech każda z Was doczeka tego wymarzonego momentu zostania mamą.

Trzymam kciuki za mocno bijące serduszko Niech ten dzień będzie dla Ciebie piękny i pełen radosnego wzruszenia

Mocne, mocne kciuki Jennn

Do końca przyszłego tyg. siedzę na L4 w domu. Właśnie zamówiłam sobie nową książkę na empiku, ale ma być niestety dopiero na początku przyszłego tyg. Netflix w domu oglądamy zawsze rodzinnie, więc w ciągu dnia nic nie puszczam, leci tylko tv i programy w stylu "pokochaj, albo sprzedaj" (lubię takie programy o aranżacjach domów, gorzej z moim mężem, bo po nich zawsze zaczynam mi marudzić o zrobieniu u nas jakiegoś remontu, albo poszukaniu nowego lokum ). No i zrobiłam sobie ambitny grafik na nadrobienie zaległości w domu, porządki, przeglądy w szafach, wystawienie niepotrzebnych rzeczy na vinted, które już od dłuższego czasu na to czekają itd. Poza tym zamierzam sobie w ciągu dnia robić sesje relaksacyjne, jakaś odpowiednia muzyczka w tle, ładnie pachnące świeczki itp. Myślę, że moim nerwom przyda się trochę relaksu. Wczoraj stres był mega, jadąc na transfer płakałam (co ciekawe jednocześnie miałam też dość nietypowy dla mnie totalny brak wątpliwości, silne przekonanie, że robię słusznie, niezależnie od tego, jaki będzie tego finał) i nawet, jak chciałam zapanować nad emocjami, to w czasie transferu dr mówiła, że na ekranie widać, jak wszystko mi w środku aż pulsuje i drży z nerwów, więc nawet, jakbym chciała, to i tak ich nie ukryję. Dziś psychicznie czuję się już troszkę spokojniejsza, czasem nawet łapie się na myślach, że może tym razem będzie inaczej, ale bardzo boję się tej nadziei i kolejnego rozczarowania, więc na razie w ogóle nie czekam z niecierpliwością na wynik bety.

Strusio z całego serca Ci kibicuje. Cieszę się, że dochodzisz do siebie. Sama też korzystałam po pierwszym nieudanym transferze z pomocy psychologa. Teraz postanowiłam po prostu iść dalej, ale może w niedalekiej przyszłości znów sięgnę po taka pomoc. Tule Cię ciepło i niezmiennie podziwiam za Twoją niezłomność i wolę walki.

Z całego serca dziękuję Wam za słowa wsparcia, za wiarę, za doping do walki. Za wszystko! Jesteście MEGA WSPANIAŁE Właśnie wróciłam z kliniki i moje dwie śnieżynki są już że mną.

Super, że uda Ci się transfer w tym cyklu. Trzymam mocno kciuki Ja mam transfer jutro, zgadza się. Niestety moje nastawienie jest nienajlepsze. Nie wierzę już, że się uda. Spokój duszy daje mi, że zabieram moje ostatnie dwa zarodki i że nigdy nie będzie dręczyć mnie myśl, że jakieś moje dziecko wciąż jeszcze czeka na swoją szansę na życie w laboratorium i nie będę też mieć dylematu czy oddać je do adopcji, a wiem, że byłaby to dla mnie ogromnie trudna decyzja. Boję się przechodzić przez to wszystko na nowo, przeżywać kolejną porażkę, rozczarowanie, niespełnioną nadzieję, żałobę i wszystko inne, co się wiąże z kolejną próbą (a czuję bardzo mocno, że w każdym wymiarze dotarłam do maksimum moich możliwości i było bardzo bardzo blisko, by jutrzejszy transfer nie doszedł do skutku), ale wiem, że muszę to zrobić ten ostatni raz i chcę mieć to jak najszybciej za sobą, żeby móc zamknąć definitywnie ten rozdział.

Dziewczyny, mam do Was pytanie. Nigdy nie leczyłam się na tarczycę, TSH miałam sprawdzane kilka razy w życiu i wyniki wg lekarzy były prawidłowe. Ale ponieważ było to już kilka ładnych lat temu, a naczytałam się tutaj, jak bardzo nieprawidłowy winik może utrudniać zajście w ciążę i prawidłowy rozwój płodu, to wczoraj go sobie znów sprawdziłam. Wyszedł mi wynik 1,9. Wg widełek z laboratorium jest w normie, ale wiem też, że zakres wartości prawidłowych przy staraniach się o ciążę jest trochę węższy. Powiedzcie mi proszę, czy mój wynik jest ok, bo jestem w tym totalnie zielona?

I ja do tego wniosku właśnie doszłam, że od rozkminiania tylko mam większy mętlik w głowie i stres, który sięga zenitu, a i tak, ile bym nie przeczytała, nigdy nie dostanę gotowej recepty, jak zrobić, żeby na pewno było dobrze. Czasem trzeba podejść do rzeczy w prosty sposób i za bardzo nie analizować.

No właśnie tutaj nie ma chyba jednej dobrej drogi, nikt nie zagwarantuje nam, jak będzie, gdy zrobimy tak lub tak. Może być różnie, zawsze jest ryzyko, a my musimy je podjąć i wziąć na klatę wszystkie konsekwencje swojej decyzji. Trzymam mocno kciuki za Ciebie Mam nadzieję, że dalsza diagnostyka więcej wyjaśni i następnym razem się uda.

Myślisz, że jak moja znów będzie się męczyć, to mogę jej powiedzieć, że jak zmieni to coś na zgięte, to będzie jej łatwiej?

Jestem po wizycie. Endometrium gotowe, jak zwykle usłyszałam, że piękne (szkoda, że jak do tej pory nic z tego nie wynika). Od jutra biorę proga, a transfer ustalony na 22.09.

Wiem, czytałam to, dziękuję. Z tym, że w tym artykule piszą, że niekorzystne i obniżające szanse jest podawanie dwóch zarodków głównie wtedy, gdy jeden jest wyraźnie słabszy od drugiego. Mi natomiast zostały dwie identyczne, jeśli chodzi o ocenę, blastki z 6 doby, dlatego wciąż się jednak waham. Moja dr uważa, że w moim przypadku podanie ich razem zdecydowanie zwiększy szanse. W ogóle w ostatnich dniach ciągle czytam na ten temat, poznałam wiele opinii, różnych doświadczeń innych dziewczyn, statystyk, badań naukowych i zamiast wiedzieć więcej, to mam coraz większy mętlik w głowie.

A Ty MamoAniola kiedy będziesz mieć transfer?

W środę mam wizytę podglądową endometrium i zobaczymy co dalej, jeśli wszystko będzie dobrze, to transfer za tydzień w środę. Bardzo się boję, nie potrafię myśleć pozytywnie, nie śpię po nocach, ciągle rozważam, czy brać 2 zarodki czy 1 i nie umiem podjąć decyzji, bo każda z tych opcji ma w moim przypadku istotne plusy i bardzo duże ryzyka. A u Ciebie jak się sprawy mają?

Wow! Na takie wieści warto czekać

Cudowne wieści! Bardzo się cieszę

Trzymam kciuki

Izuu07, super, że tak sprawnie Wam poszło z IVF, czasem wystarczy mieć tylko jeden zarodek, ale za to ten szczęśliwy. Kciuki za nudną resztę ciąży i szczęśliwy poród Ja za to znów mam dziś kryzys i zaczynam myśleć, że chyba nie uda nam się za żadnym razem. W niedzielę było już całkiem ok, a po wizycie i USG, na którym wszystko było w porządku i informacji, że mogę już działać dalej, poczułam nawet pewien rodzaj euforii, bo przecież nie mam czasu do stracenia, każdy dzień na wagę złota. W poniedziałek wróciłam do pracy w całkiem dobrym humorze, od razu wskoczyłam w wir zajęć, śmiałam się, żartowałam, nikt nawet przez chwilę nie podejrzewał, że mogłabym mieć teraz jakiś cięższy czas. Aż do dzisiaj rana. Koleżanka miała urodziny, inne składały jej życzenia i nagle padło: "no i życzę Ci, żebyś miała dużo dzieci". Jedno niewinne zdanie, nie skierowane nawet do mnie, wywołało nagle we mnie wręcz histeryczny płacz. One stanęły jak wryte kompletnie nie rozumiejąc, co mi się stało, ja, nie mogąc nad sobą zapanować, uciekłam do WC, w którym w końcu jakoś się ogarnęłam. Do końca dniówki sprawiłam wrażenie, jak by nic nigdy się nie wydarzyło, ale prawda jest taka, że moja niespodziewana reakcja mnie przeraziła i zaczęłam się zastanawiać, czy na pewno zamknęłam już poprzedni etap i jestem gotowa na kolejny. Dziewczyny, zaczęła mnie też nurtować inna kwestia, dlatego chciałabym zadać pytanie tym z Was, które miały transferowane blastki z 6 doby. Pierwsze: w której dobie po owulacji/włączeniu progesteronu miałyście wyznaczony transfer? W 6 tak, jak rzeczywisty wiek zarodka, czy w 5, tak, jak zarodek powinien był osiągnąć stadium blastocysty? Jak wasi lekarze podchodzą do tej kwestii? Ja moją poprzednią blastkę 6 dniową miałam podawaną w 6 dniu i tak sobie o tym myślałam, czy pod względem gotowości endometrium/okna implantacyjnego, nie powinno się takiego zarodka podawać tak, jakby stadium blastocysty osiągnęły w terminie, czyli jednak w 5 dobie? Na moją logikę synchronizacja fazy rozwoju zarodka i gotowość do jego przyjęcia przez błonę macicy byłaby wtedy bardziej prawdopodobna. Dodatkowo ostatnio natrafiłam na wypowiedź eksperta, który twierdzi, że blastocysty 6-, a nawet 7-dniowe koniecznie powinny być podawane właśnie w 5 dobie od owulacji/włączenia progesteronu, co jeszcze bardziej zasiało we mnie niepewność, czy dzień wyznaczenia transferu jest u mnie prawidłowy. No i pytanie drugie: u ilu z Was transfer takiego zarodka okazał się tym szczęśliwym?

Strusio tak strasznie mi smutno Wypłacz się Kochana, wykrzycz, wyrzuć to wszystko z siebie. Tule Cię z całego serca.

Szczerze mówiąc, nie wiem, czy w mojej klinice stosują klasyfikacje 1-4 czy 1-6. Zakładałam, że 1-6, o innej nie słyszałam. Jeśli chodzi o AH, to jest on robiony u mnie standardowo przy każdym kriotransferze, więc miałam go przy pierwszym, drugim i przy trzecim też będzie. To trzymam mocno kciuki za dobre wyniki i żebyś jak najszybciej mogła dostać zielone światło do transferu

Właśnie Gulia, miałam o to samo zapytać, jak sytuacja u Ciebie?

Iskrzynko jestem zaskoczona, że przy becie 6 lekarka zakwalifikowała to jako biochem. Mi przy becie 12 dwóch lekarzy powiedziało coś innego. To nie pierwsza taka kwestia, z którą się spotykam, że co lekarz to opinia. Wiem, że tak jest z tym badaniem zarodków i nawet moja klinika ma to w ofercie, z tym, że moja klinika nie wykonuje ich sama, tylko wysyła próbki do Hiszpanii, a w opisie na stronie jest napisane, że wskazaniem jest m.in. wiek powyżej 35 lat. Nie wiem, czemu moja lekarka po raz kolejny twierdzi co innego, ale wiem, że nie ma sensu z nią dyskusja, bo jest w tym bardzo stanowcza i jedyne wyjaśnienie, jakie przychodzi mi do głowy to, że jest to sprzeczne z jej etyką i nie popiera po prostu takich badań bez ewidentnych wskazań, jak wady genetyczne, które wystąpiły w rodzinie lub wcześniejsze urodzenie chorego dziecka. 2x 4BB z 6 doby. Na razie podgląd endometrium mam mieć 14 lub 15.09, jutro muszę umówić wizytę i potem będę wiedzieć co dalej. Mocno trzymam kciuki za jutrzejsze badanie. Jeśli wyniki będą dobre, to transfer już we wrześniu?