Nazwauzytkownikanieznana

Skąd wiesz, że dasz radę w następnych klasach? Materiał będzie coraz trudniejszy a ty już teraz lecisz na 2.

Tu nie chodzi o to, że autorka ma same 2 w gastronomiku, ale jej bezczelne zachowanie. Fakt, że jest w stanie zadzwonić na policję albo udać próbę samobójcza jeśli rodzice po 18-stce nie będą chcieli jej utrzymywać mnie osobiście przeraża i myślę, że to właśnie za to każdy jej tu jedzie, nie za oceny.

Nie twierdzę, że jesteś nierozumna. Twierdzę za to, że nie dorastasz Naughty to pięt. Choćby dlatego, że ona nie zniża się do wyzywania ludzi od kobiet lekkich obyczajów i nikomu nie implikuje, że zarabia ciałem na siebie.

Zapraszam na lekcję przyrody do klasy czwartej, tam dowiesz się wszystkiego o układzie rozrodczym.

Wiesz, nawet jeśli Naughty jest burdelmamą, to patrząc na jej posty, na jej składnię, leksykę i ogólny poziom wypowiedzi jest kobietą o wiele bardziej rozumną od ciebie.

Już ci pisałam, wystarczyło przeczytać że zrozumieniem. Jak ktoś chce pracować to będzie pracował, niezależnie od wykształcenia. Moja była teściowa ma tylko podstawówkę, pracuje w szwalni. Fakt, że za najniższa krajową, ale ważne, że uczciwie.

Moje dziecko ma 4 lata i cały rok śpi w samych majtkach, bo tak jej najwygodniej. Od okresu niemowlęcego awanturowała się, gdy miała piżamę i usiłowała ją ściągać. Skoro tak lubi i tak jej wygodnie to niech tak śpi. Ale ona w ogóle jest jakimś morsem, ja nieraz mam na sobie lekką kurtkę i marznę, a mloda się rozbiera do krótkiego rękawka i kategorycznie odmawia założenia bluzy, bo jej gorąco. Nieraz mnie zatrzymała jakaś staruszka i zwróciła mi uwagę, że kto to widział tak lekko dziecko ubierać. Córka jednak nie choruje, jest odporna, nigdy nie brała antybiotyku, więc przestałam się wtrącać w jej ubiór. To jej ma być komfortowo.

Już ci pisałam w innym temacie- najlepsza opcja dla ciebie jest wyprowadzką z domu i pójście do pracy. Czujesz się nieszczęśliwa i niezrozumiana przez rodziców, bo ci okropni ludzie znęcają się nad tobą kazać ci się uczyć, są źli z powodu samych dwój, choć przecież zdalas z klasy do klasy więc powinni dać ci spokój. Ciągle bezczelnie wtrącają się w twoje życie i pytają, gdzie wychodzisz i o której wrócisz, co jest oczywiście zwykłą próbą inwigilacji twojej osoby. Tylko wyprowadzka może sprawić, że będziesz szczęśliwa. Wychowałam się na specyficznej dzielnicy dużego miasta, gdzie wielu rzuciło szkolę w wieku 16-17 lat i uciekło od rodziców, tak więc wiem, że to jest wykonalne. Niby jest obowiązek nauki do 18 roku życia, ale to twoich rodziców będą za to ścigać, a nie ciebie, więc to nie twoj problem. Próbuj w fast-foodach, budkach gastronomicznych i żabkach, w większych marketach niestety wymagają minimum zawodowego, więc biedronki i lidle odpadają. Mozesz handlować dragami albo kupczyć ciałem, z tego niezły pieniądz jest. Szukaj kawalerki albo pokoju do wynajęcia, nie wiem skąd jesteś więc w cenach wynajmu w twojej okolicy się nie orientuje. W moim mieście kawalerkę można okazyjnie wynająć czasem za 1400 plus opłaty, pokój w większym mieszkaniu to koszt od 800 zł. Dzięki covidowi jesteś w tej dobrej sytuacji, że przez brak studentów ceny najmu poszły w dół. Wzór CV znajdziesz w internecie. Napisz, rozsyłaj, roznoś. Opcjonalnie zgłoś się do Ochotniczego Hufca Pracy. Albo daj ogłoszenie na roxy czy coś, że będziesz świadczyć usługi seksualne w zamian za dach nad głową.

Moja córka nigdy nie miała takiego lęku. Zawsze, już od pierwszych dni po porodzie, mogłam wyjść z domu i zostawić ją z byłym juz mężem czy moimi rodzicami.

Jeśli cię stać, masz warunki mieszkaniowe, pewną pracę i świadomość, że masz do czego wracac po ciąży w robocie to dlaczego nie?

Tak, to na pewno ciąża, gratuluje! Będziesz mamusią

Autorko, jak ci źle to się wyprowadź, idź do pracy. Skoro wykształcenie ci niepotrzebne to naprawdę nie musisz kończyć szkoły, szkoda czasu. Znajdź sobie robotę, w McDonaldzie przyjmują od 16 roku życia, możesz też rozdawać ulotki. Skoro ci twoi rodzice są twoim zdaniem tacy beznadziejni to to będzie najlepsza wyjście. Ty nie będziesz musiała męczyć się z nimi, oni nie będą musieli użerać się z Tobą. Wbrew pozorom naprawdę nie musisz czekać do 18-stki, znam parę osób co w twoim wieku rzuciły szkołę i się wynieśli od rodziców. Jedna z tych osób jest dzisiaj prostytutką- mieszkaniówką, druga wyjechała w wieku 17 lat do UK i pracuje na zmywaku, jeden koleś z głową na karku popracował parę lat w sklepie motocyklowym a potem otworzył własny biznes;eden siedzi w ZK za rozbój. Jak widać, perspektyw masz wiele. Na sponsoring raczej nie masz co liczyć, w tym fachu trzeba mieć nie tylko ładne ciało, ale i być oczytaną i elokwentną, ale może pomysl o jakieś agencji towarzyskiej?

Nie. Jeśli ktoś daje lanie własnemu dziecku, niech odpowie sobie na pytanie: czy uderzyłby dorosła osobę? Czy wobec swojego szefa też wyciągnąłby pas, jakby zabrakło argumentów?

Tak, jesteś na bank w ciąży. Gratuluję.

Ja bym odpowiedziała po chamski: ależ staramy się o dziecko! Najczęściej w pozycji na pieska, ale lubimy też na kowbojke czy na chiński czajniczek. Nasza gra wstępna wygląda tak: i tu zaczynasz opisywać. A jak ktoś się oburzy to odpowiedz ; no przecież sami zaczęliście temat naszego pozycja intymnego!

Bardzo ładne imię, a przy tym rzadko spotykane. Przez 10 lat nie uczyłam żadnego Olafa, w klasach nie było nikogo o tym imieniu.

Różnie, w zależności od miesiąca, ale gdzieś ok 300-500zl. Nie zarabiam kokosów, jestem po rozwodzie, z racji opieki naprzemiennej nie dostaje alimentów. Zawsze po wypłacie kupuje sobie jakieś buty czy ciuch, kosmetyki jak się zużyją. Co miesiąc chodzę na paznokcie, bo swoje mam nieładne, co 2 miesiące idę do fryzjera podciąć włosy. Do kina nie chodzę bo nie lubię filmów, wolę książki i te akurat kupuję dość często.

Syrop z cebuli.

Człowiek z IQ 77 ma inteligencję poniżej przeciętnej, ale nie jest to jeszcze lekka niepełnosprawnośc umysłowa. Poza tym w dzisiejszym czasach każde dziecko może uczęszczać do publicznej placówki. Dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego również. Szkoła dostaje obligatoryjnie na takie dziecko wyższą dotację od państwa, by zapewnić uczniowi np. nauczyciela wspomagającego czy rewalidację. Do tego pedagog, psycholog i wychowawca sporządzają Indywidualny Program Edukacyjno- Terapeutyczny. Nauczyciele- przedmiotowcy piszą dla ucznia indywidualny program, dostosowany do jego możliwości. Nauczyciel wspomagający siedzi z dzieckiem w ławce i pracuje z nim 1 na 1.

Spoko. Moja mnie biła, wyzywała, stosowała przemoc psychiczna, oskarżała o zmarnowanie sobie życia. Mówiła, że mnie nie kocha i że żałuje, że mnie nie usunęła. Nazywała swoim błędem. Szantażowała, że jeśli powiem ojcu jak mnie traktuje to tata ją pobije i to będzie moja wina. Chciałabym, żeby moja oszczędziła mi tego wszystkiego i po prostu zaszła sobie z kimś w ciążę w obcym kraju. To oszczędziłoby mi wiele psychicznych traum. A i wydatki na psychoterapię i leczenie psychiatryczne byłyby niższe.

To jeszcze daj smoczka, cycka i będzie idealnie.

Diarrhoea pięknie będzie rymować się z Mią. I oba są takie " światowe", nie to co jakąś byle Pola czy Ola.

1.Niewyspanie. Wróciłam do pracy, gdy córka miała 8,5 miesiąca. Oboje z byłym mężem wstawaliśmy na zmianę do córki, mimo to funkcjonowaliśmy jak zombie, bo choć jedno nosiło na rękach to drugie i tak nie spało, skoro córka płakała. A zawsze miała donośny głos. 2. To, co wyżej, czyli zwolnienia lekarskie. Córka poszła do żłobka i zaczęły się choroby. W pracy patrzyli na to nieprzychylnym okiem, w końcu nie przedłużono mi umowy, bo co 2 miesiące byłam na L4 na córkę.

Powiem ci, że coraz częściej obserwuję opiekę naprzemienną. W szkole w której uczę większość dzieci z rodzin rozwiedzionych są raz u jednego, raz u drugiego rodzica. Mieliśmy z mężem zbyt różne charaktery, bysmy mogli być razem szczęśliwi, próbowaliśmy wielu rzeczy, nawet ma terapię dla małżeństw poszliśmy. W końcu daliśmy sobie spokój ze sobą. Jestem naprawdę dużo szczęśliwsza i spokojniejsza bez męża i nie żałuję naszego rozstania, choć zawsze będę go szanować, bo to ogólnie dobry człowiek jest. Wiem, że gdy córka jest u niego to jest bezpieczna, szczęśliwa i zaopiekowana; że gdyby widywała go rzadziej to by oboje bardzo za sobą tęsknili. Oboje staramy się, by córka jak najmniej odczuła skutki naszego rozwodu i by czuła, że ma dwoje kochających rodziców. Kiedyś koleżanka zapytała mnie, czy nie tęsknię za dzieckiem gdy jest u ojca, bo matki i dziecka rzekomo się nie rozdziela i żadna kochająca mamusia by tak nie umiała. Jasne, że tęsknię, ale w czasów tygodnia ze mną ojciec mojej córki równiez tęskni, to taki sam rodzic jak ja. Wolne tygodnie od corki zas wykorzystuję na drugą pracę, by dorobić do belferskiej pensji i od razu po szkole lecę sprzątać biura, wracam wieczorem padnięta, przygotowuję materiały na drugi dzień na lekcje i w efekcie nie mam czasu na specjalną tęsknotę.

Mam opiekę naprzemienną, więc nie dostaję alimentów. Córka jest tydzień ze mną, tydzien z ojcem, oboje ponosimy więc koszty związane z utrzymaniem dziecka. Na przedszkole, zajęcia dodatkowe etc płacimy wspólnie. Ubrania, zabawki też kupujemy oboje. Nie udało mi się małżeństwo, ale muszę powiedzieć, że mój były jest naprawdę świetnym, bardzo kochającym ojcem i od urodzenia bardzo angażował się w wychowanie małej, dlatego inna opieka niż naprzemienna była w naszym wypadku koniecznością, bo córka jest zżyta na równi z każdym z nas.