htmlword

Jest masę osób po których bym się tego spodziewała ale nie ja Ja mam emocję ale kieruję się mózgiem w życiu. Koniec raczej z jego strony- ja nie będę zabiegać jak mi facet powiedział nie, mam swoją dumę - nie napiszę do niego itd. MI też wszystkie zauroczenia mijały po maks paru miesiącach a to nie wiem co to jest.

Mi większość zauroczeń mijała właśnie dość szybko, po maks 6 miesiącach i wiesz wejde na fejsa byłego raz na pół roku z ciekawości itd. Tak wszystko mija, ja się zgadzam. Ja się czuję jakbym zwariowała - jest cholerna tęsknota+" wszędzie go widzę" + śnią mi się poprzednie wcielenia.

Liczyłam na to, mineły 3 lata i nic, jest tak samo, cholernie tęsknie.

może jakaś psychoterapia bardziej, psychiatra mi nie pomoże : jestem w związku, pracuję, studiuję, gadam z ludźmi, idąc do sklepu- widzę kogoś kto ma takie zakola jak on zaczynam o nim myśleć robi mi się smutno, kupuję te jajka na śniadanie, wracam do domu, no chodzę sobie na spacery i o nim myśle jak słucham muzyki albo prowadzę cichy dialog wew. w głowie jak się zjaram, potem wydaje mi się że go widzę jak jedzie autem. Jak jest na to lek to dawaj.

to nie ja, to mój temat

Mam faceta, wiem że go nie będę kochać tak jak tamtego ale ja nie chce takiego uczucia że tracę mózg, chce spokojnego, ciepłego związku. Ja nie chce być z tamtym facetem, on nawet nie był w moim typie chociaż jak na niego spojrzałam to czułam że go znam - tak, ciągle widzę kogoś podobnego do niego, tak, śni mi się w nocy ale też tracę przy nim mózg a on mi czyta z oczu i wie - kiedy uderzyć. Ja chce o nim w końcu zapomieć a nie się z nim spotkać, jak bym go spotkała to bym uciekła.

On nie był moim marzeniem - nie chciałam się aż tak zakochać, a jeśli miałabym się aż tak zakochać wybrałabym kogoś innego. Parę razy się spotkaliśmy- nic nie było bo mnie to przerażało, za dużo emocji ( ja się nie boje facetów normalnie), no i obiektywnie patrząc zrobiłam wszystko żeby go od siebie odstraszyć. Jak go poznałam to miałam wrażenie że mi czyta w oczach i nic nie idzie przed nim ukryć i go unikałam miesiącami.

Czekałam na taką odpowiedź. 7 lat. Mało optymistyczna perspektywa.

Czuję się jakbym wariowała ale nikt oprócz mnie tego nie widzii.

Nie myślę o facecie z którym jestem i się o niego troszczę. A tamten sam pojawia się w mojej głowie. Chce żyć dalej, nie chce być sama bo się niefortunnie zakochałam 3 lata temu.

Mineły 3 lata - widziałam "kogoś podobnego" dzisiaj z 5 razy jak się przeszłam po mieście no i jego w aucie z 2 - liczby orientacyjne ale tak to wygląda. Ja " go" wszędzie widzę- chociaż go nie widzę. Serio kusi mnie wizyta u psychiatry już, tylko ogarniam życie a leków na żeby zapomnieć nie ma.

Ja widzę " jego twarz" non stop gdziekolwiek nie jestem. Mnie to przerasta zwłaszcza że kieruje się w życiu mózgiem nie emocjami. Nawet nie mówie o tym znajomym bo to jest jakieś psychiczne.

Byłam po nim 1,5 roku w związku, teraz z kimś się też zaczełam spotykać. Nadmiaru czasu na myślenie też raczej nie mam - ja o nim myślę przypadkiem - tu widzę kogoś w biedronce podobnego itd ale chodzi o to że to wraca non stop.

Hej, 3 lata temu bardzo silnie się zakochałam - ro...ało mnie to psychicznie, nic z tego nie wyszło - ja zachowywałam się jak ...ana przy nim, on chyba uznał mnie za wariatkę, no nie ważne. Sęk w tym że ja go nie potrafię wymazać z głowy: świadomie staram się o nim nie myśleć i wiem że to beznadzieja i nie mam z nim kontaktu, nie próbowałam go do niczego zmusić ( szczerze wolałabym się zakochać wtedy w kimś innym) . Problemem jest to że ja go tak jakby ciągle widzę : idę po mieście i są te oczy, te włosy, ten chód itd. - tak jakby wyłapuję z tłumu ludzi podobnych do niego, ja tego nie chce, ja mam dość, nie robię tego świadomie albo słyszę jego imię, widzę jego sylwetkę. Jak się zjaram lub napije to już w ogóle psychiatryk- rozmawiam sobie z nim w myślach ( haha- dialog telepatyczny). Ja się czuję jakby ktoś mnie zaczarował bo to nie mija od 3 lat. Nie wiem po cholerę to piszę - zakochiwałam się nie raz i mijało, po rozstaniach też dochodziłam do siebie ( wiadomo chwila załamki itd ale nie k... tyle czasu). Chciałabym się uwolnić.

Kto pierwszy powie że kocha ten przegrywa. Pewnie jestem dziesiątą z kolei dziewczyną która piszę że to o niej ale co tam. Znam to, poznałam ponad 4 lata temu takiego faceta nazwijmy go M bo miał imię na M( pije to jestem kreatywna) Nikogo wcześniej i później tak nie kochałam, wiedziałam to od razu i cholernie mnie to przeraziło. Magia, mega emocję i mega tęsknota. Standardowo zrobiłam wszystko by go od siebie odstraszyć i ...oliłam najdalej jak się dało, on z tego co się orientuję związał się z inną, widziałam ją z nim, wydaje mi się że jej nie kochał. Pękło mi serce. Pamiętam jak na mnie patrzał, jak mówił - i dałabym wszystko żeby z nim być i w związku z tym pokazałam mu że mam go gdzieś i że ja niby nic nie czuję jak przystało na królową logiki. W sumie dalej go kocham i wiem że nie pokocham nikogo innego, wydaje mi się że on też coś czuł i go to przerosło, widziałam to w jego oczach. Chce żeby był szczęśliwy, nie chce mu się wpierdalać w życie, nie zamierzam rozwalać mu związku - od 3 lat nie mam z nim kontaktu i nie zamierzam się narzucać. Szczerzę chciałabym kiedyś usłyszeć od niego że albo jestem ...nięta i to sobie uroiłam albo że on też mnie kocha - albo albo. Jak go pierwszy raz widziałam miałam wrażenie że go już znam od dawna, miałam też takie 2 sny z nim, nie romantico tylko jakby historię z poprzednich żyć. Jakbym była tą kobietą - chciałabym wiedzieć, jeśli ta dziewczyna ma taką osobowość jak piszesz to ona Cię raczej nie skrzywdzi nawet jeśli nie odwzajemnia uczuć, lepiej niech Ci złamie serce raz niż masz o tym myśleć.