Stokrotka3991

Wynajmij mieszkanie, przyjdź do domu i powiedz. Pakuj się, wyprowadzamy się. Zobaczysz, że żona ci za to podziękuję, za jakiś czas. Mimo, że będzie zła i nie będzie chciała się wyprowadzić. Mieszkanie z rodzicami bardzo rzadko wychodzi na dobre. Widać, że żona jest rozdarta pomiędzy tobą a swoją mamą.

Autorka chyba nic nie mówiła, że nie będzie jej stać na życie samej z dziećmi. Mają dom czy mieszkanie, po rozwodzie to idzie do podziału. Teraz składa się pozew razem z zabezpieczeniem alimentacyjnym, jak nie płaci to komornik się nim zajmie.

No tak bo to dla dzieci jest się w nieudanych związkach. Bo lepsze jest to niech dzieci patrzą jak tato krzyczy na mamę, to na pewno wyjdzie im na dobre. To taka wymówka kobiety lub mężczyzny, żeby nie odchodzić. Owszem, czasem trzeba się dotrzeć, próbować naprawić zwiazek czy swoje zachowania. Ale godzić się na takie traktowanie żeby dzieci miały pełną rodzinę? Nie sądzę że będą za to kiedyś wdzięczne.

Może to lepiej, że to on odszedł? Nie musisz się zastanawiać czy dobrze robisz że go zostawiasz itd. Chyba, że sprawy znowu zmieniły swój bieg? Jesteś tu jeszcze autorko?

Czyli to siedzi u niego w głowie, jak mówisz że był wpadka i matka go nie akceptowała. Niektóre matki pastwią się nad swoimi dziećmi a one i tak do nich lgną, chcą by je pokochały. Tak jest pewnie u twojego męża, myśli, że jak nie będzie nadskakiwał swojej mamie to ona się od niego odwróci całkowicie. Myślę, że jest mu potrzebny psycholog, wiem wiem nie pójdzie. No to już musisz z nim żyć i to akceptować.

Mąż w ogóle cię nie szanuje. Wystaw mu walizki niech się wyprowadzi do mamusi jak ją tak kocha i się dogadują. I albo coś do niego dotrze, albo śmieci się same wyniosą. Tak jak u mnie. Wiadomo przecierpisz swoje, ale chcesz żeby dzieci się na to patrzyły i później tak samo traktowały swoich partnerów jak twój mąż ciebie? Do mnie powoli dociera, że jakby teraz nie odszedł to zrobiłby to w przyszłości, albo do końca życia byśmy się ze sobą męczyli.

To w ogóle nie powinno cię interesować co ona pomyśli. Sama powinnaś do niej napisać, że sobie nie życzysz aby się kontaktowała w jakiejkolwiek sprawie z twoim facetem. Ale to już po rozmowie z nim. Zrobisz jak uważasz. Jeśli już się zdobędziesz na odwagę na rozmowę z nim to później musisz być o wiele czujniesza, jeżeli będzie usuwał wiadomości, chował telefon gdy z kimś pisze, zakładał nowe komunikatory typu Messenger itd. Będziesz miała jasność która z was jest dla niego ważniejsza...

Oczywiście że miałaś prawo, chociaż wiem, że niektórzy mnie tu zlinczują. Jesteś jego dziewczyną on nie powinien mieć przed tobą nic do ukrycia i Vice versa.

Zerwie z tobą jak się dowie że przeczytałaś te wiadomości? Powiedz wprost że chciałaś zobaczyć czy gadają i gdy tak czytałaś coraz dalej to po prostu zrobiło ci się przykro i nie życzysz sobie aby dalej utrzymywali kontakt. To nie jest jego siostra czy brat, nie jest jej niczego winien.

Musisz zacząć wychodzić z domu, nawet sama, na spacer, rower. Wiem, że może Ci się nie chce, nie masz siły itd. zrób to na siłę. Może z córkami zacznij spędzać też czas, kino, zakupy a nóż widelec złapiecie lepszy kontakt, dla nich to też na pewno ciężka sytuacja. Wiem jedno, jesteś bardzo silną kobietą że zdobyłaś się na ten krok, który był na pewno ciężki. Sama jestem teraz w czasie rozwodu, u mnie sytuacja jest trochę inna bo mam wielu znajomych i rodzina która mnie wspiera. Ale jak nikt nie ma czasu, dzieci u taty, to siadam na rower i jadę, mamy lato piękną pogodę, sama przyjemność. Ja nie mogę siedzieć w domu bo natłok myśli mnie dobija, także wiem jak się czujesz.

Jeśli chce jej pomagać tymi pożyczkami to ty powinnaś o tym wiedzieć i powinien zapytać cię o zdanie. Nie bolą cię słowa które on pisał "olej ją" "ona nie musi wiedzieć" " nie przejmuj się nią"? Zdecydowanie musisz z nim porozmawiać, bo pewnego dnia "nie będziesz musiała wiedzieć" że on wziął pożyczkę dla niej, a następnego że wziął kredyt na mieszkanie dla niej i jej dzieci bo jej się z mężem nie ułożyło. Postaw sprawę jasno, i nie mówię tu jak przedmówcy żebyś go zostawiła, bo takie rady najlepiej dawać komuś. Ale rozmowa, rozmowa i jeszcze raz rozmowa.