Cisza_nocna

Też tak myślę, tylko myślałam że źle myślę bo ojciec, urzędnicy z urzędu pracy, teraz psycholog, osoby do których dzwoniłam bo chciałam wynająć pokój myślały inaczej, że najpierw mam znaleźć pracę a potem szukać pokoju. Nikt mnie nie rozumiał że tak się nie da.

Nie dajemy, w mojej rodzinie daje się prezenty tylko dzieciom.

Głównie emeryci, młodych mało, głównie pracują mężczyżni jako drwale, na budowach, w tartakach, jeżdżą ciężarówkami, są mechanikami, większość mężczyzn za granicą, inni bezrobotni zajęci piciem alkoholu. Kobiety pracują w sklepach w mieście, są fryzjerkami i w agroturystykach.Te po studiach w urzędzie gminy, w ośrodku zdrowia, w szkole. Parę kobiet sprzedaje swoje owoce z pola, ale to tak bardziej dorabiają do wypłaty męża, pracują dorywczo w pracach, mężów, ojców, znajomych w tym ja w lesie jak są lżejsze prace, te co mają prawo jazdy jadą do pracy w gospodarstwach daleko od wsi. Część ma swoje agroturystyki. część kobiet pracuje za granicą na stałe a część sezonowo, a resztę roku w domu, część dorywczo za granicą więcej pracują mężowie niż one. Część kobiet nie pracuje nigdzie tylko zajmuje się dziećmi. Tata jest pracownikiem leśnym, mama nie pracuje. Są busy ale w godzinach że w mieście moge byc najwcześniej 6.30 i tak do 13.00 a ostatni spowrotem 17.25. Więc prace tylko biurowe. Sklepów na wsi nie ma tylko na większej wsi obok jest jeden na całą okolicę i we wsi gminnej. Poupadały bo starsi wolą kupować w samochodach obwoźnych młodsi w mieście. Nie ma tu żadnych potrzeb, ludzi mało, wystarcza im to co jest. Sołtys jest ale firma nawet nie miała by co i gdzie zrobić, nie ma gdzie. Sołtys to głównie roznosi kartki z podatkami, z opłatami na śmieci, bo pracuje. Ludzi w moim wieku nie ma wcale, na wsi oprócz mnie były tylko 3 dziewczyny. Jedna została po studiach w mieście, druga wyszła za mąż i przeprowadziła się do wsi męża, trzecia mieszka z mężem w mieście. Parę starszych i młodszych chłopaków zostało i pracują w miejscach które wymieniłam wyżej a ich żony jeśli mają to w szkołach i ośrodku zdrowia. Dziewczyny młodsze i starsze ode mnie nie pracują tylko siedzą z dziećmi, pracują w sklepach i agroturystykach, ale już ich mało zostało. Tylko są wygadane, śmiałe i taką pracę dostały. Pole w większości każdy ma małe na własne potrzeby, zwierzęta tak samo ale tylko drób jak tak widzę, jest jedna krowa. Ziemia słaba to jak coś sprzedają to głownie maliny i truskawki, ale radzą sobie same i pomagają im dzieci. My mamy bardzo mało pola, owoce nie za bardzo chcą rosnąć, a agroturystyki nie ma gdzie zrobić. Po za tym to nie mój dom tylko rodziców. Nie wiem co robią wszyscy ludzie z sąsiednich wsi. Te osoby co znam to podobne rzeczy co u nas. W sąsiedniej wsi jest parę barów, ale pracują sezonowo i tylko właściciele i ich znajomi. Jak byłam przez 7 lat zarejestrowana w PUP to albo nic nie mieli, albo dostawałam skierowanie do agroturystyk i sklepów, gdzie oprócz stażu w sklepie na którym byłam w innych miejscach mnie nie chcieli albo były nieaktualne. Ciągłe gadanie że się nie staram i śmielej do pracodawcy. Większość bezrobotnych w powiecie to kobiety i to w moim wieku czyli 25- 30 lat.

Tak

Nie mam więcej lat, nie znam języków obcych w szkole zawsze miałam z tym problem może dlatego że miałam nie najlepszych nauczycieli i zaczełam naukę angielskiego w 3 klasie, rosyjski w 4, a niemiecki w liceum. No i nie miałam do tego nigdy głowy. Próbowałam się uczyć sama ale to tak nie bardzo mi szło. Za granicą pracować nie chcę.

Za blisko tam nie mam Nie miałabym jak tam dojechać Ja bardziej Tomaszów Lubelski, Susiec

Mam 1500 zł z ostatniej pracy dorywczej. Niw planuje niczego więcej jak pokój, może być tak na zawsze. No i właśnie z tym dogadaniem jest problem. Jak 6 lat temu w Lublinie szukałam pracy to na rozmowach chcieli na dzień próbny na który miałam przyjechać na drugi dzień, na pierwszą zmianę. Dwa razy tak miałam, raz miałam możliwość za dwa dni i też się nie zgodzili. A w Zamościu pan nie chciał nawet ze mną rozmawiać 5 lat temu bo tam nie mieszkam, chociaż tam akurat miałam możliwość żeby mnie ktoś podwiózł. Od tamtej pory nie szukalam dalej niż w mieście powiatowym bo bałam się że się powtórzy.

Z lubelskiego, Roztocze 60 km od Zamościa

Fobia nie wiem czy jeszcze bo kiedyś nie odzywałam się wcale w latach szkolnych, nie jedynaczka mam młodsza siostrę ale ona ma swoje problemy, rodzinę i złego męża, ona jest ode mnie lepsza, prace zawsze szybko znajdowała, tylko zawsze wychodziło że nie jest ubezpieczona, nie dostała wypłaty albo ja zwolnili. Introwertyczka tak. Wiek 29 lat. Miejscowość około 180 osób, 25 km od najbliższego wiekszego miasta 19000 ludzi. Małe miasteczko 2000 ludzi 10 km od domu ale nie ma dojazdu tyle że rowerem jeżdżę. Z domu nie wychodzę często, tyle co praca dorywcza, muszę do ortodonty, żałuję się że się na to zgodziłam, ale teraz już muszę to dokończyć, chociaż nie bierze pieniędzy, nie mam znajomych, rozmawiam tylko z ludźmi w pracy dorywczej wszyscy starsi ode mnie. Średnia 60 lat. Koleżanki miałam w dzieciństwie sąsiadki młodsze wszystkie mnie zostawiły bo znalazły się lepsze. Zakupy robię, sprawy załatwiam, o drogę w mieście też musiałam nie raz pytać, może nie zachowuje się jak normalny człowiek ale w codziennych sprawach to nie jest problem. Łatwiej mi do osób które zobaczę tylko raz w życiu.

Chciałam wynająć stancje w mieście. Ale nie mam pracy bo tam nie mieszkam, a nie chciano mi wynająć jak nie pracuje bo może nie znajdę. Pytano gdzie pracuję. Po tych rozmowach przez telefon boję się dzwonić do kolejnych bo może będzie tak samo. Nawet to że mam pieniądze na 2 miesiące opłat nie pasowało, bo na 2 miesiące nie wynajmą. Czy mieliście kiedyś tak, czy da się to jakoś załatwić? Czy to ma sens wpierw mieszkać i szukać pracy?

No to ja nie spełniam niczyich wymagań. Byłam w dzieciństwie u paru psychologów, tylko opinie do szkoły, byłam w liceum fobia społeczna. Poszłam teraz niedawno do psychologa, psychoterapeuty może na zła trafiłam ale w okolicy nie miałam wyboru, to nie za bardzo mi pomogła, bo zamiast pomoc mi z lękiem i z tym żeby być normalna w takich sytuacjach, to ona kazała mi wymyślać miejsca w których mogłabym pracować i się nie stresować. Dziwiła się wieku rzeczom które mówiłam. Bo według niej idzie się do pracy i ja dostaje, tak to wywnioskowałam nie że mówiła. Jeszcze kazała mi spróbować zająć się robótkami ręcznymi i założyć firmę i nie mam pracy bo nie mam pasji, a dla mnie praca jest po to aby się utrzymać nie po to żeby tam spędzać czas i to lubić. Jeszcze według niej nie mam fobii tylko nie mam pewności siebie i zrezygnowałam bo szkoda mi 150 zł za takie coś i jeszcze bym musiała chodzić przez parę lat tam. A z tym co zarabiam w dorywczych to się nie opłaca. Teraz to pójdę do kogoś innego w innym mieście co ma opinie w internecie ale jak znajdę pracę żebym mogła to sobie opłacić.

Nie chce mieć męża, dzieci i żeby mnie ktoś utrzymywał. Męża bym znalazła złego, bo w rodzinie złych znajdują. Po za tym ktoś taki jak ja nie będzie nikomu pasował, jak do tej pory tak nie było a mam 29 lat. Zostają mi tylko prace dorywcze na wsi i w przyszłości odłączenie prądu i brak kontaktu z cywilizacja, może przynajmniej szybko umrę.

Nie maluję się. Jak to zrobić na rekrutacji, co ja mam skłamać i jak. Nie kojarzę bo ja w ogóle nie rozumiem ludzi. Ja nawet jak coś mówię na rozmowie to i tak po mnie widać że jestem zestresowana, nieśmiała i dziwna. W rozmowie z ludźmi też tak mam nie tylko na rozmowie o pracę ale tym się nie przejmuje bo od tego nic nie zależy.

Nie rozumiem

Nie mam koleżanek. Mogę ćwiczyć tylko sama ze sobą. Jak trzeba opowiedzieć o sobie to mówię że umiem obsługiwać kasę i opisuje co robiłam na stażu w sklepie. Tylko to co w ogłoszeniach wymagane jest na stanowiskach, w sklepie trzeba być śmiałą, wygadana, nie okazywać stresu, wiem co mi wypominano na stażu. Co sama widziałam że jestem różna od pracowników, co klienci mówili.

Nie mam zalet, nie umiem ukryć wad, nie umiem udowodnić ze się nadaje bo ja się do niczego nie nadaje a nie umiem kłamać bo to wychodzi, próbowałam udawać że jestem pewna siebie i śmiała ale to i tak wyszło.

Nie

Co to ma wspólnego nigdy nie miałam faceta, nie rozmawiam z nimi, boję się ich i nie będę mieć tak będzie lepiej dla nich i dla mnie. Nikt też nie był mną zainteresowany i mam spokój.

Średnie, skończyłam technika rachunkowości ale już na praktykach mówili że nic nie umiem to w tym kierunku nie szukam. Umiem obsługiwać kasę bo byłam na stażu z urzędu pracy w sklepie przez pół roku. Ale w okolicy nie mogę takiej pracy dostać bo mam nieśmiałość której nie da się ukryć i boję się ludzi a to wychodzi. Nie umiem pozytywnie opisywac siebie na rozmowach tak żeby zachęcić, więc też nie wiem czy w tym kierunku szukać gdzieś dalej. Myślę o jakiejś prostej pracy na produkcji, jakiejś fizycznej gdzie nie jest wymagany kontakt z ludźmi w sensie rozmowa. W pracy dorywczej sadzę drzewka, sprzątam gałęzie, zabezpieczam te drzewka przed zwierzętami to umiem ale nie wiem do jakiej pracy to by się mogło nadać. Rodzice mają małe pole to sadzenie, plewienie, zbieranie tych owoców. Gotuję obiady dla rodziny, to mogłabym coś pomoc na kuchni jakieś krojenie warzyw. Bo z gotowaniem samodzielnym byłby problem bo mam problem z zapamiętywaniem przepisów. Nauka zakończyła się na średniej bo mi to nie szło, próbowalam studiowac ale nie mogłam zapamiętać, w liceum byłam takim słabszym bo się tam dostałam, a nie było wyboru szkół zawodowych, bo fryzjerkę, cukiernika czy kucharza nie dałabym rady. Od zawsze mam problem ze skupieniem. Próbowałam przebieranie owoców w przetwórni owocowej przy taśmie, ale z tej taśmy miałam zawroty głowy, wszystko mi wirowało, taśma jakby stała w miejscu a my jechaliśmy (podobno choroba lokomocyjna) tabletki nie dawały rady i jeszcze byłam senna po tabletkach a praca tylko w nocy i musiałam zrezygnować. Coś podobnego ale nie przy taśmie mogłabym robić. A tak z komputerem nie za bardzo, za wolno pisze i mam problem zrozumieć Excela. Biurowej nie szukam bo jestem za tępa. Mogłabym sprzątać, ale bez okien bo robie to źle na stażu w sklepie myłam okna i ciągle były mazy, druga stażystka po mnie poprawiała. Mogę wykładać towar bo to podobno dobrze robiłam, tylko sklepy w okolicy chcą do wszystkiego a towar studentów parę razy w tygodniu. I tak patrzę moje województwo i sąsiednie bo od 6 lat chodzę do ortodonty i nie wiem ile to jeszcze potrwa bo opornie to idzie, skomplikowana rzecz i jeszcze pokrzywił mi się zgryz to nie mogę tak zostawić bo się nawet normalne nie da jeść. Muszę jeździć na wizyty raz, dwa razy w miesiącu i dlatego chcę być bliżej żeby najszybciej to skończyć. Przepraszam że tak dużo, ale może da się coś z tego wyczytać.

Nie mam. Mnie stresuje całe życie bo się boję ludzi. Ja nie reaguje po prostu na rzeczy na ulicy. Po za tym jak czasem pracuje dorywczo to się inaczej rozładowuje. Praca jest fizyczna to w niej. Albo potem jadę rowerem.

No i jaki masz problem bo nie napisałeś? Nie wysyłają wam smsów z przypomnieniem? Teraz już nic nie zrobisz. Jakbyś miał zwolnienie to dałbyś im je jeśli nie minęło 7 dni od tego czasu. Bo na zapomnienie raczej nie pójdą. Teraz tylko możesz się zarejestrować za 4 miesiace lub więcej jeśli to nie pierwszy raz tę wyrejestrowanie.

Trzeba sprawdzić jakie wymagania ma uczelnia na którą się wybierasz. Myślę że realne. Napewno jakbyś miała więcej rozszerzeń to większe szanse, bo więcej punktów się ma. Ale nie wiadomo jakie i ile rozszerzeń będą mieli inni. I nie wiadomo ile chętnych na te studia będzie. Zawsze jakby nie wyszło to chyba można na następny rok zdawać rozszerzenie.

Ja leczyłam kiedyś zęby na zadupiu bez konkurencji i przez parę lat mówił że nie mam nic do leczenia, chodziłam na NFZ. Jak poszłam w mieście to się okazało że miałam zęba do leczenia a ja myślałam że on jest po prostu krzywy, dentystka zapytała dlaczego nic nie zrobiłam z tym że wypadła mi plomba. A ten ząb nigdy nie był leczony. Przynajmniej reszta zębów w porządku. Jak miałam 22 lata okazało się że mam żeby mleczne jeszcze, w mieście dentysta zapytał co tak późno, podobno jakby wyrwał te zeby jak miałam 12 lat to część z nich same by wyrósł stałe i leczenie aparatem wyciąganie reszty by szybciej poszło. A tak noszę aparat już 6 lat i tylko jeden ząb wyszedł i powykrzywiał mi resztę zębów i jeszcze zrobił krzywy zgryz na krztalt tego znaku >. Zęby się nie łącza i jest wielka szpara z jednej strony. Nie wiem czy zły ortodonta czy za późne leczenie.

Ja miałam usuwane ósemki na dole. Musiałam brać przeciwbólowe przez 3 dni oprócz antybiotyku. Przykładać do policzka zimny okład. Dziąsła krwawiły aż do czasu zdjęcia szwów po tygodniu bo zachaczalam przy myciu o te szwy. U ciebie może być tak samo. Jakby to nie pomogło to wróć do chirurga szczękowego czy dentysty kto tam to robił.

Na pewno są osoby które radzą sobie ze wszystkim ale ja zawsze miałam problem z językami, z przedmiotami humanistycznymi, a że ścisłych to umiałam tylko matematykę ale takie bardziej nieskomplikowane rzeczy. Moja siostra jest tylko humanistką.