Cisza_nocna

Odwołuje się, od decyzji nr... Data.. w sprawie pozbawienia mnie statusu osoby bezrobotnej. Nie zgadzam się z decyzją. Informacja o tym że wezwanie o stawieniu się w urzędzie pracy zostało skutecznie dostarczone jest nieprawdziwa, ponieważ takiego wezwania nie otrzymałam. Proszę o ponowne rozpatrzenie sprawy. Czy coś podobnego. Ja bym tak napisała. Ja jak dostawałam wezwanie to przychodził polecony. Jakby dało się idowodnic że nie podpisałaś.

Olx, pracuj pl,

Nie miałam takich doświadczeń. Ale to dziwne że medalik pojawił się z nikąd. Może znajomi i rodzina nie pamiętają że to ich medalik lub mąż coś ukrywa. Jestem wierzącą ale w takie cuda nie wierzę. Modlić się można ale Bóg bez naszej pracy nic nie zmieni. Wiara w znaki to trochę tak jak wiara w zabobony a to już nie pochodzi od Boga.

15 latka to jeszcze dziecko na chwilę można ją zostawić z rodzeństwem ale nie na parę godzin, kazać 10 latce zmieniać pieluchę jak nie jeden dorosły nie chce, nie chce się zajmować małymi bo może ma swoje sprawy, chce sie spotkać z koleżankami a tu trzeba siedzieć z maluchami, może jest o nich zazdrosna że nie chce się nimi bawić, 6 latka już raczej sama potrafi sobie posmarować kanapkę przynajmniej powinna, pieluchę to mama powinna zmienić przed wyjazdem, przygotować jedzenie i powiedzieć córce czego się od niej oczekuje. Znam taka rodzinę gdzie dziewczynka od małego zajmowała się rodzeństwem i jak urodziło się 5 dziecko to się już nim nie cieszyła tylko rozpłakała. Kuzynka zmusza swoją córkę do opieki nad 6 lat młodszym bratem, a on 5 latek przeszkadza jej w nauce, psuje jej rzeczy, bije. A ona ma go dość.

Osoby starsze niestety takie są mam dziadków po sąsiedzku, na szczęście sobie jeszcze sami radzą, ale ja bym nie dała rady się nimi zajmować. Nie wiem jak ciotka z nimi wytrzymuje w jednym domu. Druga babcia z nami mieszkała parę miesięcy przed śmiercią i ciągle się z nią kłóciłam. Samemu to się nie da nie zwariować, najlepiej zatrudnić opiekunkę. Moja ciocia miała taka trudną teściową w końcu oddali ją do ośrodka, wszyscy pracowali, opiekunki nie chciała, nie chciała iść ale wkoncu jak tam już była to przestała narzekać.

Kupiłam raz, byla za duża, mimo że się zmierzyłam i wybrałam rozmiar z tabeli według miary. Zapłaciłam dużo za zwrot, wolę kupować stacjonarnie.

1.Ja kupuje torebkę jak mi się zepsuje stara. Wychodzi ze co 5,7 lat. Jestem w stanie wydać max 400 zł. 2. Mam jedną dużą i jedną małą zależnie od tego do czego mi potrzebna. Takie z długim paskiem żeby przerzucić przez ramię. Nie lubię kopertówek, wolę mieć wolne ręce. 3. Brak uniwersalnych kolorów które by pasowały do wszystkiego, trzeba się bardzo naszukać. Mało która duża torebka ma dłuższy pasek. 4.nie wiem

Jak dla mnie Stella i Ester.

Jeśli to dobra szkoła i Cię to interesuje to jest sens. Ja skończyłam technika rachunkowości ale mi to nie wiele dało, nie za bardzo się nauczyłam. Nie wiem czy to kwestia szkoły czy braku mojego zainteresowania. Ale były ze mną dwie dziewczyny po studiach jedna nawet sobie radziła więc może jej się to przyda, druga nie bardzo to rozumiała tak jak ja, ale skończyła inny kierunek studium wcześniej i tamto akurat jej się przydało.

Nie noszę wszystkie spadają mi ze stopy, nie wiem czy mam jakąś wadę, czy jakoś źle chodzę. Kiedyś w dzieciństwie nosiłam bo miały pasek, ale jakoś nie mogę takich znaleźć.

Ja jestem ze wsi, we wschodniej Polsce, nie napisze dokładnie bo nie chce aby ktoś wiedział że to ja. Przepraszam ale nie szukam znajomych przez internet.

Nie przegrałaś życia ja mam 29 lat mam maturę ale do niczego nie potrzebną, studiów nie mam znam ludzi po studiach którym też to nic nie dało tylko mają tytuł magistra i pracują w innym zawodzie. Ja nie pracuję jak już to dorywczo nikt mnie nie chce zatrudnić na stałe. Mieszkam z rodzicami. Też nigdy nikogo nie miałam i raczej mieć nie będę bo boję się ludzi, a takie osoby jak ja nikogo nie interesują. Nie mam koleżanek. Jeszcze nie jesteśmy stare więc jeszcze może się coś zmienić. Trzeba to przeczekać.

Współczuję Ci nie mogłaś postąpić inaczej bo inaczej by cierpiał, czasu nie cofniesz nie mogłaś wiedzieć że jego stan się pogorszy. Po prostu jesteś w żałobie. Musisz to przeczekać innego wyjścia nie ma.

A ta druga jest z małego miasta.

A ja znam 40 + z małej wsi która ma kota traktuje go jak dziecko. Nie ma takich poglądów jak opisujesz. Po prostu tak się życie ułożyło że jest sama. Oraz 30+ bardzo religijna która ma męża i dzieci kota i psa i mówi do kota chodź do mamy. I co na to powiesz .

Alkoholizm mam podobnego w rodzinie, oprócz tych dwóch ostatnich tak jakbyś opisywała jego. Nie da się pomóc jak on nie chce zmiany. Ja po prostu może robię źle ale zostawiłam go samego sobie. Reszta rodziny czasem go odwiedza ale po takim zachowaniu mają go dość.

Wiem że są inne czasy niż jak miałam tyle lat co ty ale ja nie miałam kolegów ani koleżanek w klasie ale miałam poza szkoła byli to moi sąsiedzi. Może w twojej okolicy są takie osoby ktoś z innej młodszej lub starszej klasy czy jak poprzednia osoba napisała zajęcia pozaszkolne.

włącz afirmacje zamkowi wtedy w siebie uwierzy i sam się naprawi

A jak mają dojechać do miasta na przykład do pracy, do lekarza ludzie ze wsi gdzie nie ma komunikacji zbiorowej wcale lub w takich godzinach że do pracy zmianowej nie dojedziesz. Ja mam do miasta 25 km. Nie mam prawa jazdy przez to nie mam pracy. Ci co pracują na zmiany w tym mieście muszą dojeżdżać własnym samochodem, a bogaci nie są.

Słyszałam że w przyszłości ludzie nie będą mieli włosów.

Możesz napisać że jak tęskni to niech Cię odwiedzi.

Nie będę uciekać nie mam do kogo. Jak już to na zachód Polski do rodziny bo mieszkam na wschodzie.

Raczej jest po równo. Tylko ja tak pisze na podstawie swoich obserwacji po rodzinie, znajomych. A mam dużo blondynów w rodzinie. Za to zauważyłam że w moim otoczeniu są rude panie bez farbowania a panów nie ma wcale.

To znaczy że wcześniej wcale zdrowo nie gotowałaś.

I na pizze