DigitusMedius

Jestem na antykoncepcji hormonalnej od 4 lat.

Tak, wiedział, że nie chce dzieci on również miał moje podejście. Nagle jak jegonsiostra urodziła to mu się odwidziało...

Hej, mam 23 lata, a mój mąż 27. Żyje nam się dobrze, mamy mieszkanie, pracę, psa oraz stabilną sytuację finansową, byłoby jak w bajce gdyby nie to, że mój mąż chce dziecko... A najlepiej to razy 2, a nawet 3! Znamy się dobre 8 lat i od zawsze wiedział, że na widok dzieci robi mi się niedobrze, wręcz ich nie znoszę. Pracuję swoimi ciałem i nie mogę sobie pozwolić na wyjście z formy, byłabym pozbawiona dochodu na dobre 2 lata, o ile nie na zawsze. Mam parę koleżanek po ciąży i mimo upływu lat one dalej nie mogą wrócić do swojego idealnego ciała sprzed ciąży. Wizja porodu mnie wręcz paraliżuje, jak niby mam urodzić skoro mdleję na widok krwi? Już pomijając kwestie porodu to totalnie nie widzę siebie w roli matki, w życiu nie miałam na rękach żadnego dziecka, pewnie jakbym próbowała wykąpać noworodka to zakończyłoby się to jego utopieniem. Mężu łatwo mówić, bo to nie on byłby uziemiony z małym ziemniakiem w domu na parę lat i to nie jego lata pracy nad sylwetką poszlyby się hędożyć. Co mam zrobić w tej sytuacji? Na milion % z wiekiem mi nie przejdzie i nagle magicznie nie obudzi się we mnie instynkt macierzyński. Próbowałam męża namówi na adopcje gdy będę koło trzydziestki jednak on nie chce, bo to nie będzie jego dziecko... A to w sumie śmieszne, bo pies jego krwi nie posiada, a skacze w okół niego niczym przy swoim chrześniaku. Z góry dodam, że nie chcę rozwodu z powodu innych potrzeb, ah żeby tego było mało to teściowa przy każdym spotkaniu porusza temat dziecka, bo ona w moim wieku to już dwójkę miała i życie bez dziecka jest puste...