Hej, miałam zabieg chirurgicznego usuwania andodermy 3 dni temu, był bardzo ciężki bo okazało się, ze z jakiegoś powodu znieczulenie działa na mnie tylko w małym procencie wiec męczyłam się na stole półtorej godziny, ciagle dostrzykiwana. Dla osoby reagującej normalnie to podobno zupełnie bezbolesne, nie licząc nieprzyjemnych zastrzykow, ale jest to do przeżycia. Zwykle robi się tez elektrokoagulację która, jeśli dobrze zrozumiałam Panią doktor, sprawia, ze rany aż tak nie krwawią, u mnie jednak nie było to możliwe ze względu właśnie na ból. Pierwszy dzień po zabiegu pozytywnie mnie zaskoczył, ale w drugim dniu nadszedł czas aby siąść na kibelek. Dramat. Krew pot i łzy, prawie zemdlałam Ból można łagodzić żelem z lidokaina (który na mnie oczywiście także nie działa jak trzeba xD) i prochami, biorę ketonal i po jakichś 20 minutach jest lepiej, wraca się do żywych, ale ból przy wypróżnieniu jest straszny. Koniecznie trzeba poć duuuuzo wody, nawet 3 litry, polecam jesc zupy, jogurty, i rzeczy z błonnikiem: płatki owsiane, otręby, suszone sliwki, raczej trzymać się jedzenia płynnego. Dziś rano znowu prawie omdlałam na kibelku, z czego niedługo pewnie będę się śmiać;) póki co jednak wizja jest zbyt realna:p ból jest bardzo mocny, ale ja miałam wycinane dwa guzki na raz, w tym jeden bardzo duży, tyłek wyglada jak po wybuchu bomby-może dlatego taki dramat. O ile poranna defekacja była istnym horrorem, o tyle późniejsze już nie aż tak (chyba psychiczna blokada i zmiana trybu zycia powoduje, ze nie mogę zrobić tego raz a dobrze). Mam nadzieje, ze dzieki diecie nie będzie to już tak przykre, bo, wiadomo, niektórych rzeczy się nie uniknie:p życze sobie i wszystkim którzy musza przez to przejść siły i wytrwałości, mam nadzieje, ze lada dzień ból zacznie ustępować. Na pewno nie żałuje poddania się zabiegowi, trzeba jedynie odcierpieć swoje:)
