MadziaLenka

Nie wyświetliło mi się to więc nie musisz się tak sadzić.

Tym bardziej powinnaś mu dawać wsparcie, a nie jakoś się teraz tłumaczyć z tego, że ma depresję od lat, a mimo to było ok.

Powiedzmy sobie szczerze czy ślub tak naprawdę zmienia coś w waszej relacji ? Najważniejsze jest uczucie skoro się kochacie jesteś już tyle czasu ze sobą i macie dzieci... wspólnie mieszkacie... to w tym przypadku ślub zostaje już tylko formalnością. Ja na Twoim miejscu bym tego tak nie naciskała jak powiedział, że się oświadczy to pewnie to zrobi, o ile ty ciągłych kłótni nie będziesz mu tworzyć. Czemu to tak wpływa na Twoje samopoczucie ? Trochę sobie sama zaprzeczać, bo w ostatniej wypowiedzi napisałaś, że co inni powiedzą Ciebie nie interesuje, a jednak chcesz się już nazywać „żoną” i nosić faceta nazwisko. Skoro to ma być tylko dla siebie równie dobrze możesz poprosić swojego faceta, by zwracał się do Ciebie „żonko” i po temacie. Jemu się już może nie spieszyć, bo już wiele macie wspólnego ze sobą i w sumie żyjecie tak jak w małżeństwie. Na pocieszenie napiszę, że jeśli myślisz o małżeństwie jako o zapewnieniu stabilizacji to nawet zawarcie związku nie daje nigdy pewności, że druga osoba nas nie zostawi więc więcej zaufania do partnera i ochłonięcia z tym tematem. Odejście od niego tylko dlatego, że nie ma ślubu byłoby kiepską decyzją.

Moim zdaniem źle myślisz z tym, że tracisz dobrego chłopaka... uwierz mi dobry chłopak nie posunął, by się nigdy do takiego czynu skoro kocha swoją dziewczynę. Są ludzie którzy niewinny flirt nie traktują za zdradę dla innych to już jest zdrada, ale widzę, że Ciebie to zabolało i źle to przeszłaś więc należysz do osób pierwszych, bo nie sądzę, że pogodzisz się z tym kiedyś (zawsze będziesz miała to w głowie, że on coś tam zrobił i może jeszcze posunąć się do gorszych czynów niż dotychczas przez co przy jakich niewielkich kłótniach możliwe, że będziesz mu to wytykać). Na tym świecie są jeszcze lepsi faceci niż Tobie się wydaje , a ty musisz nauczyć się szanować siebie ! Jeszcze spotkasz na swojej drodze faceta, który da szczęście niż ten, a ty wtedy za pare lat będziesz się śmiać, że jak mogłaś pozwalać się na takie traktowanie.

Ostatnio spotkałam się z takim pojęciem i jestem ciekawa Waszego zdania na ten temat. Przeżyliście coś takiego ? Co to jest dla Was ? Wierzycie, że to w jakiś sposób działa na partnerów ?

Dziękuje za odpowiedź właśnie zaciekawiło mnie to, ale nie w sposób religijny, a tylko sam akt, bo nie wiem czy dobrze to zrozumiałam kiedy o tym słyszałam. Na pewno zainteresowało mnie więź z partnerem, emocje, skupienie się na wszystkich zmysłach. I teraz ciekawi mnie to czy jest to podobne do tego co ludzie przeżywają, którzy nie spotkali się z takim pojęciem (czyli normalny stosunek kochających się ludzi z miłości) czy może to jest jeszcze na jakimś wyższym poziomie.

Może i fajny pomysł , ale wydaje mi się, że mało kto się na takie coś skusi. Młodzi i tak już mają duży wydatek przy organizacji ślubu, a jeszcze wydać 1500 zł to raczej kiepsko widzę znając ludzi.

Zawsze rozstania bolą, ale niestety trzeba przez to przejść.. Związku nie zbudujesz sama. Przyjaźń z eks też nie zapowiada dobre wyjście, bo przy nim będziesz się męczyła oraz będziesz żyła z tą nadzieją, że jeszcze kiedyś do siebie wrócicie, co może już tego nie być. Ktoś kto podjął opcje rozstania chyba już pogodził się z tym, że to jedyna opcja jaka może być najlepsza i myślę też, że i uczucia się zmieniły wobec drugiej osoby (wypaliły się) . Łatwiej mu było też zaproponować przyjaźń, gdy to on zrezygnował ze związku. Mam wrażenie, że jesteście bardzo młodymi osobami, wnioskuję po tym co napisałaś. Jeszcze spotkasz kogoś na swojej drodze, kto odwzajemni twoje uczucia, nie podda się tak szybko i będzie miał chęć naprawienia, gdy coś się między wami popsuje oraz co najważniejsze... zasłuży na Ciebie. Na tą chwilę mogę proponować zajęcie się sobą (jeśli się czymś interesujesz, to więcej czasu poświęć temu) jeśli nie masz to poszukaj zainteresowania. Nie chcesz w domu to idź na jakieś zajęcia w swojej miejscowości albo na kurs. Spędzaj dużo czasu ze znajomymi wyjdź gdzieś na imprezę. Ja się skupiłam kiedyś na sobie po rozstaniu i bardzo mi to dobrze wyszło w moim przypadku ćwiczyłam boks i spędzałam dużo czasu z ludźmi. Ochłoń Myślę też, że jeśli będziesz się odzywać do niego, prosić o poświęcenie uwagi, latania za nim na jego każde zawołanie zamiast pomóc to pogorszy sytuacje...

Wiesz... czasem czytając na różnych forach wpisy kobiet nie rozumiem... Jedna chce ślub kościelny, ale za to jej facet tylko cywilny, to wtedy wszystkie wypisują „ojeju biedna jesteś, jeśli on Ciebie bardzo kocha to powinien to chociaż dla Ciebie zrobić ten kościelny” , a jak jest odwrotnie, że jednak kobieta nie chce tego kościelnego to zaraz właśnie hipokryzja jest, że po co mu to powinien sobie odpuścić itp. Itd. Widocznie jest to dla niego bardzo ważne niż sobie to wyobrażałaś, więc teraz macie dwie opcje do wyboru, albo idziecie na kompromis i wybieracie opcje życie na kocią łapę, albo jesteś w stanie dla niego to zrobić i wziąć kościelny. Kościół jest przygotowany też na śluby z osobami niewierzącymi więc nie musisz się nawracać i chodząc udawać jaka to ty nie jesteś wierząca. Wystarczy, że słownie czy tam na papierze poinformujesz, że nie wierzysz, ale gdy z tego małżeństwa pojawi się potomstwo to nie będziesz im przeszkadzać, by żyli po chrześcijańsku. Dzięki temu Twój partner będzie mógł stanąć i będzie szczęśliwy, że złoży przysięgę przed Bogiem, a ty złożysz tylko partnerowi i nie będziesz musiała nikomu nic udowadniać.

Potwierdzam pierwszy komentarz Prawie każda kobieta patrzy się na wygląd, niż na markę pierścionka Po prostu musi być w jej guście Już nie raz czytałam komentarze kobiet które żalili się, że facet przygotował się pięknie do oświadczyn, ale najgorsze był w tym wszystkim to, że nietrafiony został pierścień. Popatrz jakie ona lubi jeśli masz taka okazje i szukaj. Wybierz też dobrze, bo mam wrażenie, że czasem faceci patrzą się na wzór pierścionków, a też nie na to czy nosi bardziej srebro czy złoto.