Luizaziilbuli

Potrzebowałam takiego chłodnego ocenienia sytuacji z zewnątrz. Dziękuję. Myślę, że "obycia" brakuje nam obojgu. Ja też nigdy nie byłam w żadnym związku, nie stworzyłam żadnej relacji z nikim? Dlaczego? Nie wiem, może poprostu tak się ułożyło w życiu. Już sama nie wiem czy jest zainteresowany czy nie bo wysyła sprzeczne komunikaty. Nieustannie jak ma przerwę na swoim dziale to wpada do mnie do gabinetu, rozmawiamy ale w między czasie kręcą się ludzie, często przy innych mówi, że jak ja jestem w pobliżu to on się nie może skupić na pracy, żartuje, śmieje się, lubi się że mną droczyć a na koniec zawsze mi ustępuje. Ale też mam wrażenie, że jest zazdrosny, bo jak wchodzi do mnie i widzi, że siedzi u mnie któryś z współpracowników to zaraz przydziela im zadanie, albo zabiera ich że sobą pod byle pretekstem, żeby tylko nie przesiadywali u mnie.

Raz w tygodniu pracuje w drugiej pracy. Rok temu do naszego zespołu dołączył chłopak. Na początku byly jakieś przypadkowe zaczepki, żarty, puszczanie oczek potem poznaliśmy się lepiej i zaczepki przerodzily się w rozmowy o zainteresowaniach i pasjach, których mamy wspólnych bardzo dużo. Obydwoje mamy po 28 lat, żadne z nas nie było nigdy w związku, mamy podobne charaktery, zainteresowania, przesadny pedantyzm i dokładność. Wszyscy nasi wspólnie znajomi od jakiegoś pół roku nas swata ją, wszyscy uważają, że bylibyśmy piękną parą, bo pasujemy do siebie ale on nic nie robi w tym kierunku. Na początku jak się poznaliśmy szukał kontaktu fizycznego, mówił wprost o pociągu a teraz kiedy znamy się dobrze nie wykazuje inicjatywy, nie stara się nie podrywa ale nieustannie jest w pobliżu. W jaki sposób mam zmotywować go do działania? Czy osoby z niemal że identycznymi charakterami są w stanie stworzyć relację?