Karola1221

Oczywiście,że mam świadomość ile teraz wszystko kosztuje, ale życie na się jedno, nikt z nas nie wie ile jeszcze nam zostało. Mi nie potrzeba nie wiadomo jakich luksusów. Trochę go rozumiem, może boi się o nasza przyszłość ale jak my mamy się poznać jeśli widujemy się tak rzadko, a po pracy jest tak zmeczony, że nawet nie mamy czasem kiedy za bardziej pogadać.

Pracuje

Twierdzi,że nie chce żeby mi czegoś brakowało w życiu, żebym musiała sobie czegoś odmawiać dlatego nie chce rezygnować z tej pracy. Twierdzi,że jestem dla niego najważniejsza i chce dla mnie jak najlepiej ale chyba nie zauważa,że tęsknota mnie dobija, ledwo kończy się czas z nim i ja już myślę i tylko wyczekuje aż znowu się spotkamy.

Ciężko będzie,żebyśmy w trakcie jego delegacji zamieszkali razem. Pracuje on w różnych miejscach w Polsce, czasami tylko w tygodniu, czasami 12 h zmiany. Mieszka w hotelach, na dłuższe budowy firma wynajmuje mu mieszkanie

Poznaliśmy się w trakcie jego delegacji

Cześć, jestem z moim chłopakiem od 1,5 roku, ja mam 24 lata on 30. Widujemy się średnio 4-6 dni w miesiącu. Mój chłopak pracuje w delegacjach, ja bardzo bym chciała zamieszkać razem, tęsknota za nim mnie dobija. Mówiłam mu już to kilkakrotnie, to twierdzi,że aktualna praca jest dobrze płatna i nie umie na razie znaleźć nic atrakcyjniejszego ze stałym miejscem pracy. Ja uważam,że na pewno by się coś znalazło. Jak myślicie co robić w takiej sytuacji ? Czekać jak sytuacja się dalej rozwinie czy postawiać mu ultimatum