desiree

Hmm.. ja dopiero poznałam rodziców mojego chłopaka, niedługo zamieszkamy razem, potem pewnie ślub... Na razie, jak widzę, przyszli teściowie nastawieni są do mnie pozytywnie, ale kto wie, co będzie dalej... Dziewczyny! może jako doświadczone mężatki i synowe, poradziłybyście, jak postępować z rodzicami męża, aby relacje z teściami były w miarę normalne. teraz, po przeczytaniu wszystkich postów, nasuwa mi się jeden wniosek - zachować na tyle neutralne stosunki, aby było sympatycznie, ale jednak niezobowiązująco, a jednocześnie od początku nie dopuszczać do takich sytuacji, w których teściowie pozwalają sobie na ostrą ingerencję w nasze życie i próbują nim kierować.Pewnie, że chciałoby się zaprzyjaźnić z teściami, w koncu to rodzina, ale może właśnie te próby wprowadzenia bliskości sprawiają, że teściowe zanadto chciałyby pokazać nam, co jest dobre, a co nie? Piszcie!!!

Nie ma powodów do obaw, tak naprawdę dzieci są od urodzenia istotami seksualnymi: już niemowlę odczuwa przyjemność z kontaktu ze swoim ciałem, z dotyku i własnej nagości. W pierwszym z okresów dojrzewania (3 - 5 rok życia) dzieci zaczynają bardziej świadomie odkrywać przyjemność z dotykania ciała, zwłaszcza w okolicach narządów płciowych. Zarówno chłopcy zaczynają chętnie bawić się swoimi \"ptaszkami\", jak i dziewczynki lubią dotykać okolic płciowych np. pluszowymi zabawkami, poręczami fotela, poręczą od schodów, itd. Wstyd w tym wieku dopiero zaczyna się kształtować, więc dzieci jeszcze nie bardzo zdają sobie sprawę z tego, że są to \"niedozwolone\" czynności. W tym właśnie okresie pojawia się zainteresowanie budową ciała płci przeciwnej i zaczynają się pytania pt. \"skąd się biorą dzieci?\". Nie powinnaś więc traktować córki zbyt surowo w takich sytuach. W przeciwnym razie nabierze przekonania, że jej ciało, to coś złego. Może wykształcić się nieprawidłowy stosunek do seksualności, która właśnie teraz się kształtuje...Jeśli dojdziesz do wniosku, że jej zainteresowania w dużym stopniu ograniczają się do praktyk seksualnych.. wtedy faktycznie lepiej udać się z tym problemem do lekarza, czy psychologa...