Gópia baba

komentarz anonimkiii, wynika z braku znajomości tematu, to znaczy naszego problemu, zazdrościmy:P nie ma po co w sumie po nikim jechać, bo podobne komentarze wynikają z tego, że nasz problem jest abstrakcyjny dla większości społeczeństwa. I sama się zastanawiam czy bym wiedziała o co komuś chodzi jakbym nie miała tego nałogu.

No u mnie z wyciśniętego niczego robią się też podskórne gule albo po prostu stupki. Potem zostają przebarwienia:/ jak się juz zaleczy. Dlatego już nie wyciskam:D i trzymajmy się wszyscy tego !

chlopaki, witajcie ponownie \"Dlaczego to zrobiłem na 2 dni przed takim ważnym dla mnie dniem ????\" no właśnie dlatego:O bo to tak ważny dla Ciebie dzień. Ja czasami sobie nie uświadamiam tego jak bardzo się stresuję, ale wyciskanie jest objawem również tego stresu. Może się wydawać, że wszystko jest ok i nie odczuwasz stresu, ale jak zaczniesz wyciskać to jednak się okazuje że tak nie jest. Bo w ten sposób się rozładowujemy emocjonalnie:O beznadziejny sposób... najlepiej faktycznie czymś zająć ręce zamiast się wyciskać, szukam pomysłów. powodzenia

kitty, potraktuj to że ewentualnie się będą tak na Ciebie patrzeć, jako pokutę za wyciskanie:P:P wytłumacz to sobie jakoś. Zresztą skąd wiesz że będą? A nawet jak będą to pomyśl że to ostatni raz ktoś na Ciebie tak patrzy, bo z każdym dniem będzie coraz lepiej i z każdym dniem będziesz coraz piękniejsza i będziesz się cieszyć życiem. Ten stan w którym jesteś jest tylko przejściowy i załóżmy że za miesiąc minie, musisz tylko wytrwać i uzbroić się w cierpliwość. Temat psychologa już był podejmowany gdzieś na forum, ja już o tym dyskutowałam, nie mam w tej chwili zdania

justyna, każda walka składa się ze wzlotów i upadków. Sukcesem niech będzie to, że nie zrobiłaś maskary tylko było to kilka syfów, w każdym razie - zdążyłaś się powstrzymać (?) To teraz masz nauczkę, że nie wolno nic majstrować przy twarzy. Początki są trudne. Ja ciągle gdzieś tymi łapami latam po ciele :( straszny nawyk. Ale masakry nie zrobiłam bo staram się to kontrolować i jak zauważę co robię to przestaje. hej miłami Ja przez nałóg straciłam wiele... - Nie wiem czy kiedykolwiek się jeszcze pojawie na plaży w stroju kąpielowym, ale z pewnością nie będzie to w tym roku:O - nie wychodziłam z domu, tracąc imprezy, spotkania i możliwość poznania nowych ludzi - nie otwierałam nikomu drzwi, udawałam że mnie nie ma:P - unikałam kontaktu wzrokowego ze wszystkimi, więc wychodziło na to że jestem jakimś dzikusem uciekającym od ludzi:P i ciągle smutnym - pojawiałam się na ulicy z maasakrą na twarzy przykrytą grubą warstwą tapety i wszyscy się zastanawiali co mi jest - a najbardziej mam dosyć (podobnie ja WY) właśnie codziennego tapetowania się, szpachlowania tego wszystkiego, żeby jakoś to wyglądało i żeby móc wyjść z domu Dzisiaj spojrzałam na swoją twarz, przy dziennym świetle. Zrobiło mi się jej żal, tyle zmasakrowania pozostawiło swój ślad. Nie chcę już tak jej męczyć. Najgorzej to wygląda klatka, jedno na drugim:/ nie wiem jak ja się kiedykolwiek komukolwiek tak pokażę...smutne:( Liczę na to że jak przestanę to to jakoś zniknie:O chociaż zblednie, potem jakieś peelingi.... i nie wiem co.

no i ok, nie kiereszujmy się;) u mnie: Nawyk oglądania skóry - aktywny odchodzenie od lustra w czas - aktywowane odwracanie uwagi od skóry - aktywowane powodzenia

justyna, przyłącz się do walki o wyjście z nałogu

justyna, dzięki, kuruj się No ja dzisiaj nie wyciskałam, ale mały kompuls wychodzi na świat:O już trochę pochłonęłam... coś za coś? :O postaram się powstrzymać ta walka jest trudna ALE DAM RADĘ !!!

Smutno mi dzisiaj:( właśnie dlatego że nie mam z kim akurat pogadać to mówię to Wam, mam nadzieje że mi przejdzie... Dzisiaj nic nie masakrowałam, błądziłam tylko gdzieś łapami ale jak się na tym łapałam to przestawałam. Dzień zaliczam jako sukces. Szkoda tylko że mi smutno...:O

XY2 :)

no kafe wariuje:P a zatem TERAZ im szybciej tym lepiej dla nas

Branie się w garść nigdy nie było moją mocną stroną, podobnie jak konsekwencja w działaniu i dotrzymywanie obietnic sobie samej. Jednak jeśli nie teraz to kiedy? Muszę przestać i Emila jest dowodem na to że można...pomimo trudności... jednak można. W tej chwili nie prezentuję się zbyt dobrze, ale to można zmienić...prawda?:D TAK WIĘC ZACZYNAM OD NOWA, ALE TAK NA SERIO... czeka mnie porażka? NIE, W MOIM PRZYPADKU TO NIEMOŻLIWE. Śmiem twierdzić, że wcześniej podejmowane próby były przeze mnie samą skazane na klęskę, bo nie chciałam się naprawdę zmienić. Mam zamiar udowodnić tą tezę i sobie samej udowodnić że jednak nie jestem tak beznadziejna jak sądziłam do tej pory. W końcu dotrzymać słowa, nie zawieść wyjątkowej, najważniejszej i najukochańszej osoby w moim życiu... mła Chcę żeby każdy kolejny dzień przynosił mi radość a nie był męczarnią, nie chcę stać ciągle w tym samym miejscu. To trudne bo życie boli... no ale skoro już tu jesteśmy to trzeba to przeżyć i przeboleć. Czas pokochać to co mam...najwyższy już czas... Nie wiem tylko jak sobie będę radzić ze stresem dnia codziennego i z sytuacjami na które będę skazana. Jakaś dawka większego dystansu do siebie by się przydała... No ale ewentualne wątpliwości będę rozpatrywać na bieżąco, liczę na pomoc i współpracę tzn DOŁĄCZCIE SIĘ !!!!!! Musimy uwierzyć w siebie i w to że się w końcu uda, bo to tylko kwestia czasu, no ale on niestety działa na naszą niekorzyść...więc im wcześniej tym lepiej... a zatem TERAZ

To super że udało Ci się to zwalczyć i udaje nadal Będę musiała się zająć gotowaniem, albo płakaniem ;) tego drugiego będę się musiała nauczyć ;) No mam nadzieję że się kiedyś z tego będę śmiała...:O w tej chwili wydaje mi się to niemożliwe...no ale...tęcza ;) dzięki

Niedowiarkom ręczę, że można się oprzeć o tęczę... ;) :D:D:D

Mądrze piszesz:) Podoba mi się Twoje podejście;) I powielam prośbę o wrzucanie chociażby co jakiś czas takiego agitacyjnego postu, bo były tu osoby które z tego wyszły, jednak nie udało nam się na dłużej utrzymać kontaktu. Pewnie prawda jest taka że po prostu się chce o tym zapomnieć, albo istnieje obawa że się do tego wróci jak znowu zaczną zaglądać na to forum...nie wiem...może brak czasu albo lenistwo :P

Ale wiecie jaki jest morał tej całej historyjki? Nikt mi nie pomógł tak naprawdę...bo wszystkie słowa przelatywały obok mnie... pomogłam sobie sama, wtedy kiedy powiedziałam sobie szczerze, że to koniec...to takie rozliczenie z samym sobą...sztab specjalistów wam nie pomoże gdy same sobie nie pomożecie!!! emila, no to Twoja historia w takim razie daje nam nadzieje na wyleczenie. Powiedz w takim razie, pomogło \"po prostu\" samozaparcie z Twojej strony w wyjściu z tego nałogu? I proszę, zaglądaj tu czasami żeby wesprzeć nas swoimi radami. Bo naprawde lepiej jest jak się widzi że z tego można wyjść i nie jest to jakiś nieosiągalny dla nas i zupełnie nierealny cel.

Że facet się nie odzywa to jeszcze nic nie znaczy, to dopiero jeden dzień. Wiem że to jest wkurzające, szczególnie jak Ci na kimś zależy, ale każdy tak ma. Ja czasami też nie mam ochoty się do nikogo odzywać przez jakiś czas, nawet jak to najlepszy przyjaciel. Nie bój kitty;) Trzymaj się hiphopu jak daje Ci radość i podnosi na duchu:D Mi też pomaga muzyka, ale trochę inna;) no i sport, jak się człowiek nabiega troche i zmęczy to od razu humor lepszy. Szkoda tylko że się o tym zapomina i bywa że zaniedbuje...:O

emilia, ten problem jest bardziej skopmlikowany niż Ci się wydaje. U większości z nas ma on głębsze podłoże psychiczne. Zresztą to widać w wypowiedziach, nie jest tak łatwo przestać... myślisz że jakby to było takie proste to byśmy wszystkie dalej to robiły??? I ani głaskanie ani krzyk do tej pory nie pomogły. kitty nie rób więcej takich głupot Wiem że życie boli i pewne problemy się ciągną z przeszłości, ale to już minęło i trzeba jakoś dalej żyć. Też czasami dopada mnie taki dół, że wydaje mi się że nic nie ma sensu, ale zawsze jakoś mija i miej tą świadomość. Nic nie jest na zawsze a konsekwencje popełnianych głupot pozostają, zresztą my najlepiej o tym wiemy. Spróbuj się czymś zająć, może jakieś hobby? Mi czasami pomaga i odwraca uwagę... albo chociaż zrób to dla faceta i bądź super laską kitty zadowoloną z życia;)

Był jednodniowy sukces, jak na początek.. jest dobrze:P zaczynam

Quleczka, sory że się powatarzam ale masz w zupełności rację

Sam fakt niezrozumienia do końca naszego problemu skłania do zazdroszczenia, bo widzę że masz nad tym kontrolę. Zaraz nowy dzień, nowe wyzwania... Dobranoc

No ja też już wiele razy obiecywałam i dlatego jest mi strasznie głupio i mam wyrzuty sumienia za każdym razem jak to zrobię:O juz kiedyś rozmawiałyśmy o tym że sie nie da tak od razu przestać i wszystko powinno być robione małymi kroczkami, bez poczucia winy jak coś nie pójdzie po naszej myśli... ale jakoś nie potrafię:O:O:O i dobrze sobie zdaję z tego sprawę że przez to jest mi jeszcze bardziej źle.:( Nie wiem jak to zmienić, a jak czuję że mnie coś przerasta to wywołuje u mnie kolejną sytuację stresową i koło się zapętla:O Zostaje mi tylko dalej próbować... i nabrać trochę dystansu do siebie i do swojego postępowania... szkoda tylko, że to wszystko tak boli... i masakrycznie trudne jest życie Siedzę właśnie z maseczką na twarzy i pastą cynkową na dekolcie i próbuję zniwelować skutki masakry, zaczynam znowu:O Przykro mi, że nas to spotyka:O mam dzisiaj słaby dzień:O dzięki

:O ale ja jestem pojebana... to tylko tak dla informacji. Wczoraj zmasakrowałam leczący się dekolt:O Już myślałam że ze mną trochę lepiej... Ale nie. Sesja+stres = masakra:O Nie wiem jak zmienić sposób postępowania i inaczej sobie radzić z życiem... smutne...:( najgorzej jest nagle spaść z wysokiej półki... było trochę lepiej:O więc znowu zaczynam od zera:O:O:O jak tak dalej będę postępować to pewnie umrę na raka skóry i piersi:O trymajcie się

Wyciskarka, nie ścieraj twarzy dopóki nie zagoją Ci się rany :O bo się nigdy nie zagoją. Jak wyleczysz to dopiero się tym zajmij

Ja zaczęłam znowu męczyć plecy i ramiona :O:O:O twarz w miarę ok, dekolt - dalej pobojowisko :( chcę przestać ! :( Tomasz