smutna niedziela

Witam Was moi drodzy - dzisiaj rocznica mojego topiku , a on wciąż żyje :) DZiękuję

Witajcie :) Widzę, że topik, który założyłam się rozrasta. Nie odzywałam się , bo miałam kompa w naprawie, a i zajęć dużo...w sumie to dobrze, bo będąc w większości czasu między ludźmi nie mam czasu na smutki z powodu kolejnej 4-miesięcznej rozłąki. Staram się zając swoje myśli... Pozdrawiam serdecznie

z tego smucenia zapomniałam, jakiego nicka miałam

***AnGeL*** o tak, to co przeżywamy jest tylko nasze. Jestem zdania, że można się o sobie wiele nauczyć...w ciągłym przebywaniu ze sobą nie ma mowy o tym ryjekkk masz rację, szacunek to podstawa! Szacunek do siebie nawzajem i do uczucia, do tego, co się razem tworzy

ryjekkk a czemu taka smutna??

***AnGeL*** trudno jest nacieszyć się sobą na zapas...myślę, ze jest to nie możliwe, ale może bardziej ceni się czas spędzony ze sobą. Między nami nie ma wielkich kłótni- dużo rozmawiamy- o wszystkim- to potem pomaga

witajcie:) jak sobie radzicie?? ja też jestem w takim związku