Yennyfer

Oj, ten sen nie był proroczy... Powiem wam, ze chce dziecko,ale z takim nastawienieniem, to nie wiem co będzie. Staram sie -ale... Wczoraj wogóle olśniło mnie dlaczego od \"tego\" czasu unikam sexu... Mój księć jest bardzo,ale to bardzo aktywny,a i ja \"przed\" nie cierpiałam na bóle głowy. A teraz... Szkoda słów. Ale wczoraj przy prasowaniu, miałam czas na spokojne myślenie. I wymyśliłam. Unikam jakiejkolwiek formy zbliżenia - bo po pierwsze - na początku nie mogłam się kochać. Jak to po zabiegu... Ale \"zajmowanie\" się moim P sprawiało, ze ja tez chciałam... No, takie sa fakty. A ze nie mogłam, to nie chciałam nic z nim robić. Po drugie - jak już mogłam, lekarz pozwolił to sie bałam, ze będzie bolało albo cos podobnego. Po trzecie - prezerwatywy... nie cierpię. Po czwarte, ciągłe uważanie, strach, ze prezerwatywa pęknie, ze znów zajdę w ciazę, i ze to za wcześnie będzie i że nie znam wyników badań, i ze nie wiem co sie stało mojemu dziecku. I tak wkółko - dziewczyny, mój przecież jest cierpliwy, do niczego nie zmusza, rozumie. Ale ja zbuntowana i nabuzowana, bo nie ukrywam, uwielbiam sex i ... jestem tez już sfrustrowana tym brakiem sexu i zaspokojenia - wczesniej nie miałam z tym problemu, teraz mam - i to ogromny. A teraz mam @ - pierwszą po zabiegu i to bardzo obfitą i bardzo bolesną i znów nie mozna nic robić. A jak sie skończy @- to znów będzie uwazanie i i prezerwatywa, a na myśl o takim sexie wcale się nie cieszę. I wychodzi kwadratura koła...

A mnie sie dzis sniło ze w ciaży jestem. Ze nie było poronienia, i ze ktos wmawiał mi ze nie mam dziecka, a ja mówiłam,ze mam. Obudziłam sie o 4 nad ranem, zbeczana i z rękami na brzuchu, jakbym chciala chronić dziecko przed czymś złym. Straszne są takie sny. Na dodatek trzecia sąsiadka urodziła i na klatce juz trzy wózki stoją. I mam doła z tego powodu, choćociecuję sobie ze nie bedę za dużo o tym wszystkim mysleć.

Poruszyłam topik??? Chyba naprawdę czas wrócić.

Spokojnie tu. Groszek, fajnie się Ciebie czyta.:-) Garni, a Ty nie dawaj się smutkom. Pomyśl, co ma np, Jo* - i praca i dzidzia... Wiem, wiem, ona ma pomoc rodziców,ale niedługo Twój Kubuś będzie już na panny chodził. Dziś narzekasz, ze go za dużo, jutro ponarzekasz, ze go za mało... w locie będziesz go oglądac. wiem co mówię. Jak Ci kiedys mówiłam, to po prostu trzeba przeżyc. Taki urok macierzyństwa. Pomysl, ze mogło by go nie być. Cieżko - co? Ja powoli dochodzę do siebie, choć widok wózków na klatce schodowej chwilami boli i dołuje(wyż - trzy sąsiadki urodziły w ciagu ostatniego półrocza) Dlatego głównie nie piszę, bo smutne mam mysli. Staram sie, w domu uśmiecham sie - bo co młody i księć winni??? Ogólnie jest coraz lepiej,ale jak sobie przypomnę cały ten koszmar ze szpitala i zaraz po...najgorszemu wrogowi nie życzę. Wiecie co było najgorsze, oprócz swiadomości ze dziecko umarło? To, ze szpital jest w remoncie i na dwóch oddziałach kładziono wszystkie kobiety. Sala obok - matki z noworodkami. Dzieci płakały, a ja z nimi. Ze mną na sali leżała dziewczyna przed porodem. A że miała jakieś komplikacje, cały czas podłączona była do KTG. I całą noc po zabiegu słuchałam bicia serca jej dziecka. Ze swiadomoscia że mojego juz nie ma. To nie jest miłe wspomnienie. Dziś w nocy sniło mi się, ze dalej jestem w ciąży. Obudziłam się i przypomniałam sobie wszystko. Moze stąd dziś ten nastrój. Sciskam wszystkie.

Dzieki za przepis. A jakie do tego przyprawy??? Cos po meksykańsku?

A przepis na ostre naleśniki i ja poproszę!

Witam. Odpoczywałam od kompa, te dni 22-23 były cieżkie, równy m-c od zabiegu, ech, nie chcę do tego wracac. Pozdrawiam serdecznie wszystkie dziewczyny.

Spadam do garów. I ścierki... Nic mi się nie chce, a cosik i zgłodniałam.

To ja wolę tak zgłupieć jak Wy, niż siedzieć w takim dołku w jakim byłam. Czuję się tak jakbym wybudzała się z koszmaru.

Witam. Ja na urlopie, wzięłam kilka dni wolnego - należało mi sie. Postanowiłam dbac o siebie, pierwsza @ po poronieniu jest - teraz tylko pozytywne myslenie, a trzy m-ce szybko zleca. Oby tylko wyniki było ok! Kurde no - Avinion to Ty???? :-) Ale mi wyszło pytanie... Titowa - staram się, muszę. Mam dla kogo i tak bardzo chcę mieć dziecko. Malwinka - jak dajesz radę? Ja dzieki temu topikowi powoli dochodzę do równowagi psychicznej.

Validos, to współczuję. Ja mam braci, jeden to anioł, drugi... jak i twoja siostrunia, wiecznie pokrzywdzony, wiecznie mu mało, duże dzicko i tyle. Rozpieszczony przez mamusię do granic mozliwości. Validos, a Ty z którego kwietnia jesteś???Bo ja z 22.

Validos, oby wiosna nasza. Ile lat ma Twoja córcia???

Do kwietnia - maja i tak muszę czekac. teraz badania. a potem - zobaczymy, oby się udało.

Witam. A ja wczoraj dostałam @. Nareszcie, bałam sieze bedę jak inne dziewczyny czekać 2 misące. Majek - gratulacje.

Witam. Czy lepiej? chyba tak.Daję radę. Pozdrawiam.

Koug, gratulacje i szczęścia i spokoju i tego co tylko sobie życzysz. Chyba z 10 razy czytałam zanim dotarło do mnie o czym czytam. :-D

O, 200. Ale mi się trafiło.

Ale mnie wszystko dziś boli.A do domu dotrę ok 21... Masakra

Validos, ja też kwietniowa...

Własnie Celinko, Ani słusznie pisze. To nie Ty jesteś beznadziejna.To zmęczenie - naturalne dla młodych rodziców. Pamietasz Garnierke i jej przezycia??? Przeżyjesz i Ty. W kwestii odparzeń nie pomogę - nie miałam takich problemów, u mnie zwykła oliwka pomagała. Rozerwana

Witam Was. Nie martwcie sie o mnie dziewczyny - jakoś u mnie leci. Staram sie mysleć pozytywnie, znalazła mnie na forum o poronieniach świetna dziewczyna i dzieki niej i jej koleżnkom z pewnego topiku powoli wychodzę na prostą. One przezyły to co ja - niektóre straciły dzieci w późniejszych stadiach ciaży, nawet krótko przed porodem. Naprawdę potrafią pomóc - z nimi mogę pogadać o wszystkim przeszły juz tą drogę przez mekę i rozmowa z nimi napawa optymizmem. Nie poszłam na urlop, jednak praca pomaga - mysli zajete czymś innym. Dziś mija 4 tyg. jak wyladowałam w szpitalu. nigdy nie zapomnę o tym dziecku,ale trzeba isć do przodu, mam dla kogo. Nie piszę tu, bo nie chcę pisać tu smutnych rzeczy. A na razie niewiele radości w moim życiu. Mysli krażą wokół badan, diagnoz, lekarzy. No i lepiej, by w sąsiedztwie wpisów o dzieciaczkach nie było moich zalów. Z Ninke mam stały kontakt emikowy, u niej w miarę ok, pewnie sama napisze Wam więcej. Pozdrawiam i jeszcze chcę Wam podziękować, ze jesteście, ze zawsze mogłam do Was napisać i pozalic sie, wywalić moje zale i troski, ze nigdy, przenigdy nie skrytykowałyscie mnie, nie pisalyscie ze przesadzam i sama sobie stwarzam problemy i nie uwazałyscie mnie za egoistkę, uwazajacą sie za pepek świata. Za to z całego serca dzięki wielkie, ściskam Was wszystkie i obiecuję, ze wrócę niedługo pełna nowej nadziei. Bo jest do kogo! wracać!

Majek, cześc. Tu wszystkich mile witają. Mnie powitali i Cebulkę. NA razie mało piszę, staram sie od dziewczyn zarazić optymizmem. Uciekam już do domu, pozdrawiam.

Avinion, Ty się kasą i pracą nie przejmuj. okresl priorytety... Ja w pracy nie powiedzialam nikomu o dziecku, chodziłam i nie brałam zwolnienia(ale i dobrze sie czułam) choc lekarz sugerował odpoczynek... i była codzienny stres i praca. Bo sie bałam, ze stracę pracę, ze nie dostane awansu. Awans dostałam i lepsza kase,ale juz nie mam dziecka! Twój mąż jest jakiś niepowazny, moj P powtarzał,ze jakby coś to nie ma problemu... I nie masz racji piszac, ze od 3 m-ca nie dostaniesz zwolnienia, dostaniesz, tylko musisz siepo pól roku starac w ZUS o tzw. zasiłek rehabilitacyjny

Witam. Dziewczyny, ja jeszcze raz dziekuję Wam za miłe przyjecie i Koug za zaproszenie. Ale na razie nie mogę jeszcze pisać - Wy jesteście takie pełne optymizmu i radosne. A ja???? Ja nie ma jeszcze wyniku histo, nie wiem co sie stało z moim dzieckiem, nie wiem kidy będe mogła zacząc starania. Dużo rozmawiam z mim P o przyszłosci, chcemy na wiosnę zacząc starania, jak już się wyjaśni cokolwiek. Wtedy wrócę, na razie jeszcze nie mam w sobie tego optymizmu jaki Wy macie w sobie. Pozdrawiam.

Witam. nie pisałam przez weekend,ale to dlatego ze miałam dużo zajec i mały dołek. Pozdrawiam.