Seelenschmerz

Tak. Dla mnie nie ważne jest to, czy ktoś chodzi czy jeździ na wózku; dla mnie liczy się serce, wspólne pasje i akceptacja mnie taką, jaka jestem. Osoba niepełnosprawna to taka sama osoba jak każdy z nas.

Czytam wasze wypowiedzi i płaczę. To takue smutne, że tracimy osoby dla nas najważniejsze. Jedyne, czego wam zazdroszczę, to dobrego kontaktu z rodzicami. Moi nie są źli, ale nie mam z nimi dobrego kontaktu. Najlepszy kontakt, ale nie najwspanialszy mam z babcią. Gdy rozmawiam z rodzicami to zawsze czuję taku dystans, takie moje dawkowanie informacji, by nie za wiele powiedzieć; mam taki opór wewnętrzny, wstydzę się im cokolwiek powiedzieć. Przytulam Was wszystkich i życzę ...szczęścia i miłośc**** prostu. Żeby na Waszych drogach pojawiły się osoby, którym można zaufać, które dadzą wsparcie. To nie zastąpi Wam rodziców, ale zawsze jest tak lepiej na sercu.

Ja jestem małopolski.

Cóż ja mogę napisać o sobie... Jestem samotna, mam ogromną pustkę w sercu Jestem otoczona rodziną, mam dobrą koleżankę. A jednak czuję się okropnie samotna. Chcę kochać i być kochaną. Tak po prostu.

Płakała co noc Samotność rozrywała jej serce Łzy były jak płomienie Spalały jej szklane oczy Posłuchaj, tak właśnie cicho umiera śmierć Kiedyś chciała kochać Kiedyś chciała żyć I każdy jak zawsze mija ją I nie widzi jak cierpi Jak wykrwawia się jej ostatnia nadzieja Iskry marzeń zgasił ból Noc płaszczem okryła jej ostatni krzyk I cicho odeszła tak po prostu Nie zostawiła nic Czasami posłuchaj ciszy Czasami popatrz w przepaść Może znajdziesz tam śmierć Która chciała kochać I chciała żyć *wiersz mojego autorstwa

,,W drogę, w drogę żeglarzu, w drogę Każdy czyni to na swój sposób Jeden wbija oszczep w człowieka Drugi w rybę W drogę, w droge żeglarzu, w drogę A fale płaczą cicho Oszczep tkwi w ich krwi Cicho krwawią w morze" Rammstein- Reise Reise