RODZINNY DOM DZIECKA

Czy zgodziłabyś/zgodziłbyś się na przyjęcie pod swój dach obcych dzieci? Czy psychicznie dałabyś/dałbyś radę opierkować się dziećmi z patologicznej rodziny? Co myślisz o rodzinnych domach dziecka?

Myślałam o tym dużo, w pewnym sensie jest to nawet moje marzenie. Jestem teraz w 4 miesiącu ciazy, razem z mężem zbieramy na nasz dom, z daleka od rodziców i tesciów. Mam nadzieję że moje dziecko spędzi swój pierwszy rok w swoim domu. Rodzinnych domów dziecka jest zbyt mało w porównaniu do liczy dzieci które potrzebują pomocy. W swoim środowisku znam conajmniej kilkoro dzieciaków którym nalezy sie pomoc, a nie mogą liczyć na swoich rodziców....z różnych powodów......bieda, alkohol, śmierć rodziców. Takie dzieciaki potrzebują wiecej miłości, cierpliwości i zrozumienia. Zawsze chciałam by moje dziecko miało rodzeństwo i zawsze marzyłam o tym by móc pomóc potrzebującemu dziecku ofiarowując mu swój dom.

To świetny pomysł, ja też już o tym myślałam. Znam rozinę, która ma dwoje takich dzieci, dobrze ich znam i muszę powiedzieć ,że to cudowne dzieciaki. Bardzo uczuciowe i naprawde kochane. Jest to rodzeństwo chłopiec ma 7 lat a dziewczynka 6. Ich obecni rodzice bardzo się do nich przywiązali i nie wyobrażają sobie już życia bez nich. Także popieram - takich rodzinnych domów dziecka powinno być znacznie więcej.

Up

Raczej nikt nie zakłada od razu RDD. Najpierw jest rodzina zastępcza, 1 - 2 dzieci, jak się rodzice sprawdzą, to dopiero więcej. Osoby, które się decydują na stworzenie takiej rodziny, powinny najpierw jak najwięcej dowiedzieć się na ten temat, a jeszcze lepiej porozmawiać z innymi rodzicami zastępczymi. To nie jest tak, że przyjmuje się biedne sierotki i wszyscy żyją długo i szczęśliwe. To są najczęściej dzieci potwornie skrzywdzone przez najbliższych. Często z FAS, ADHD lub innymi niepełnosprawnościami, wynikającymi z tego, że matka w ciąży piła, paliła, ćpała lub po prostu nie dbała o siebie. Czasami dzieci molestowane seksualnie, bite, poniżane. Nie mające zaufania do dorosłych, same sprawiające problemy wychowawcze. Rodzice zastępczy muszą z nimi ciągle jeździć po lekarzach, terapeutach, psychologach, rehabilitantach. Do tego kontakty z rodzicami biologicznymi, którzy mogą odwiedzać dzieci, zabierać je na weekendy lub święta. Po takich wizytach często dzieci się buntują, przestają słuchać opiekunów. Poza tym część rodziców biologicznych odzyskuje dzieci i wtedy trzeba się rozstać, pomimo iż nie zawsze ma się pewność, że dziecku w domu rodzinnym będzie lepiej. Ale w kolejce czekają już kolejne i pracę trzeba zaczynać od nowa.