jak sie może zmienić zachowanie kobiety podczas ciąży??

Hejka!Mam na imie Mateusz i bardzo mnie męczy pewien problem... moja dziewczyna jest w 3 miesiącu ciąży i od jkiegoś miesiąca strasznie zmieniła nastawienie do mnie...stała się bardziej obojętna,myśli tylko o sobie,nie pisze,nie dzwoni całymi dniami,nawet jak zadzwoni to szybko kończy zwykłym "papa"...mówi że cały czas się źle czuje i ja myśle że to jest przyczyną tego zachowania...prosze o jakiś komentaz bo już sam nie wie czy faktycznie kobieta może aż tak się zmienić i czy to minie???

ja dopiero zaszlam,wiec nie wiem czy kobiety zachowanie zmienia sie

minie,musisz uzbroić się w cierpliwość,początki bowiem są dla kobiety tak samo trudne jak dla Was facetów,w organizmie kobiety szaleją hormony,zachodzi wiele zmian i stąd takie nastawienie.Bardzo często faceci tego nie rozumieją,ale widzę,że jesteś na tyle troskliwy,że zapytałeś o to,więc powiem Ci tyle-musisz uzbroić się w wielką cierpliwość,opłaci się na pewno:),a w drugim trymestrze jest już lepiej.Pozdrawiam gorąco i życzę wytrwałości oraz gratuluję dojrzałości.Gosia.

a może Twoja dziewczyna tak sie zachowyje bo niemoże się doczekać pierścionka zaręczynowego??

Oj kobieta zmienia się i to bardzo... :D http://kobieta.gazeta.pl/edziecko/1,54921,1326737.html

jak źle się czuje i często wymiotuje, to nie dziw się, że nie ma ochoty na nic

ja mam ten sam problem ale daje rade po prostu rob dokladnie co ci mowi i nie gadaj za duzo

Ja przez pierwszy trymestr funkcjonowałam, jak zombie. Rzygałam, jadłam, rzygałam, spałam, umierałam z bólu głowy. Zero kontaktu normalnego z mężem, płacz, bo herbata za gorąca/za zimna itp... Wytrzymaj, bądź obok, nie narzucaj się, poczekaj aż sama coś powie, a sam zakomunikuj, że "jestem tu obok dla Ciebe".

niestety ale zachowanie się zmienia, ja na przemian płakalam, śmiałam się i wpadałam w furię.Trzeba to przeczekać, teraz jest dla Was trudny okres, coś nowego więc wspieraj ją jak tylko potrafisz,bądź cierpliwy,troskliwy,wspieraj dobrym slowem i pomagaj, a doceni to napewni :) mnie mąż bardzo pomagał w ciąży (teraz rownież) i znosiłam ją łatwiej psychicznie.W ciąży owszem miałam humory,ale dopiero po porodzie zaczęła się jazda :) miesiąc nie byłam czlowiekiem tylko jedną wielką chodzącą histerią.Ale przeszło samo ;)