Czy gdy uczucia gasna, mozna je na nowo rozpalic?

Czy jesli jest jeszcze te uczucie ale przytlumione mocno przez klotnie i problemy, czy mozna je na nowo rozpalic? u nas sie posulo. Kilka ladnych miesiecy sa powroty, rozstania. On nie jest pewny, ja nie jestem pewna. przerwy,spotkania. Ale zawsze tak jest ze po okresie milczenia biegniemy do siebie:( Teraz ja chce,on nie jest pewny. Wczesniej on chcial, ja nie bylam pewna:(

zebym ja to wiedzial jaka jest recepta na to to byloby fajnie;)

jak ktoś wie to niech napisze :)

Nie wiem jak ale znam dwie pary którym się udało

Jeśli nie są doszczętnie zniszczone i wciąż się tlą - zapewne można. Są różne pary i jednym się udaje mimo kilku rozstań, a innym nie, bo zasada "nie wchodzi się 2 razy do tej samej rzeki" jak najbardziej działa. Czas pokaże jak jest z Wami. Na pewno łatwiej rozpalać je na nowo, gdy jeszcze nie podjęło się decyzji o rozstaniu. Bo po rozstaniu zawsze jest to poczucie, że jednak rozstanie było. Może jesteście gorące głowy - to wtedy najpewniej da się to poskładać, bo najpierw się rozstaliście, a później zastanawialiście, że może nie było warto, bo szkoda to tracić. Ale jak to od dawna umiera śmiercią naturalną i jeszcze są rozstania po drodze to chyba nie ma sensu tłuc kredensu.

Do tej samej rzeki można wchodzić kilka razy jeżeli tego chcą dwie osoby. Tylko w tej rzece nie będzie już ta sama woda bo ona ciągle płynie. To samo jest z naszym życiem i uczuciami ciągle się zmieniają i życie płynie dalej /panta rhei/ .

Ja zawsze wyznaję zasadę, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki. Próbowałam - to nie ma prawa bytu, nawet jak dwie osoby chcą. Raczej jestem zwolenniczką tego, że jak się jest w związku, to się robi wszystko, żeby go nie kończyć, jeśli zależy. Ludzie nudzą się, rozstają, często przy tym nawrzucaja, a potem chcą wracać i tak w kolko. Ja się pytam, gdzie szacunek do drugiego człowieka i odpowiedzialność za swoje czyny i słowa? Najpierw myśl, dbaj o związek, kochaj i szanuj drugą osobę, a nie wybrzydzaj, marudź, nudź się, a na końcu powiesz, że się nie zgrało. A za miesiąc wrócisz, bo się nagle odmieniło, bo człowiek poczuł, że jest sam/samotny i nie ma poczucia bliskości, z której sam zrezygnował. Nie no, serio? Serio teraz ludzie tacy tępi są?

P.S. ciekawa_ to nie do Ciebie akurat, Twojego problemu nie znam, więc nie chcę oceniać, ogólnie wyraziłam swoje zdanie w temacie powrotów i rozstań

A pytanie dotyczy stałych związków czy par? Bo ja widzę różnicę między parą a stałym związkiem.

tak tak lekkomyślni nadpobudliwi nerwowi po prostu jak dzieci rozkapryszone ,wielka miłość i piękna dla dojrzałych

lód już nie wystarcza? :D

staly zwiazek hahahaha a skad mozesz wiedziec czy jest on staly :D:D:D:D:D

Wszystko jest dobrze dopóki ona jeszcze chce. Jest szansa na odbudowę uczucia. Ale jak już bla bla bla w d***e u mnie już koniec.

Wiesz czasami to się czuje złoto i szeroko ustna. Trzeba mieć serce i patrzeć nim....hehehehe.

Siedzi szeroko ustna żaba na kamieniu a obok niej bocian: -Cz-eść bo-ci-an:) -Cześć! -Co ro-bi-sz?? -Poluje! -A na co?? -Na żaby szeroko ustne!! -Pier****sz! są w ogóle takie ?!?!?!

podnoszę. U mnie podobna sytuacja. Kochał, teraz nie wie co czuje bo się zepsuło. Myślicie że uczucia mogą wrócić? Ja ciągle kocham tak samo.

nigdy uczucia wygaszone nie wrócą... może się czasami wydawać na chwilę, że to możliwe, kiedy będziecie za wszelką cenę próbowali je reanimować, ale to na chwilę i to będzie tylko krótkotrwałe złudzenie...

przestańcie na siłę ciągnąć takie związki, później męczycie się w takich małżeństwach na siłę...

Jak się człowiek wcześnie opamięta, że z pewnej mąki chleba nie będzie, to ma jeszcze ciągle szanse na spotkanie kogoś innego, z kim może być mu nawet lepiej. Nie rozumiem takich zachowań - jest mi źle, nie układa się ewidentnie, ale ciągnę to, bo może to tylko znudzenie (?) Jak się kogoś kocha, to nie ma znudzenia. Jak ci z kimś dobrze, to nie myślisz o odejściu. Życie nie jest tylko czarne i białe - owszem, ale trzeba mieć jakieś wartości i sprawy stawiać jasno, nie bać się konkretnych decyzji. W przeciwnym razie całe wasze życie będzie ciągle skomplikowane, a problemy nie do przejścia. Niektórzy ludzie muszą sobie najpierw sami w głowie ułożyć i dojrzeć do tego, żeby kogoś kochać i zrozumieć, czym jest to uczucie. Znam masę par, które są ze sobą po 5-6 lat i narzekają na nudę, na wygasające uczucie,na przyzwyczajenie itd. Ale nie chce im się szukać nikogo innego. Rozstają się, odpoczywają miesiąc lub dwa i wracają do siebie, bo czują się samotni. Halo! Nie tędy droga. Dlaczego mentalność wielu ludzi jest taka, że jak się ma kogoś blisko, to się tego nie docenia, tylko doszukuje, wyszukuje, robi problemy? Sami je sobie wszyscy stwarzacie. Człowiek niszczy wszystko - zwłaszcza to, co od losu dostaje bez specjalnych starań. A przecież miłość zazwyczaj przychodzi sama i trzeba ją docenić, kiedy spotkasz tę wymarzoną osobę, ale nie po 10 rozstaniach i próbach odbudowywania, tylko od razu. I trzeba ją pielęgnować, bo to samo z siebie trzymać się nie będzie, choćby nie wiem jak piękne było.

P.S. A jak już dochodzi do rozstania, to chyba rozstanie samo w sobie jest definitywne, nieprawdaż? Rezygnujesz z czegoś, bo ci nie odpowiada. Więc nie mów po miesiącu, że ci nagle odpowiada. A jak odpowiadało cały czas to nie rób cyrku z rozstaniami, tylko walcz o uczucie cały czas.