Na czym polega Wasza radość życia ??

własnie jej poszukuję.

Na tym, że staram się cieszyć każdą chwilą mojego życia, każdą rzeczą, tym, że świeci słońce, tym, że pada deszcz, tym, że mogę chodzić, biegać, mówić, myśleć i jestem wdzięczna za to Bogu :)

podziwiam, tez bym tak chciała. Ale jak to w sobie wskrzesić???

ja staram się życ według : Wszelka radość do życia opiera się na regularnym powrocie do rzeczy zewnętrznych .Zmiany dnia i nocy ,kwitnienie i owocowanie i tyle innych w kążdym okresie objawów,którymi możemy i powinniśmy się cieszyć,oto własnie spężyny ziemskiego bytowania>im szczerzej potrafimy cieszyć się z tych przyjemności ,tym bardziej czujemy się szczęśliwi ,jeśli jednak różnorodność zjawiskprzewija się przed naszymi oczyma bez naszego udziału ,jeśli jesteśmy obojętni na dary niebios ,wtedy spada na Nas największa bieda....,życie jest dla nas odrażającym brzemieniem...\" Co o tym sądzicie ??

Podoboba mi sie bardzo takie podejście sprawy :)Podziwiam taka postawę..

Polega na zyciu z ukochana osoba...

coś w tym jest. Swoja radość opierasz na zmianach.

To tylko jeden z elementów składających się na radośc życia, bo nie jest tak,że ta jedna kochana osoba może zapewnic całkowite szczęście...

Nie wiem skąd się to u mnie wzięło. Dużo w życiu przeżyłam, w końcu powiedziałam DOŚĆ. Tego trzeba się nauczyć, trzeba się nauczyć czerpać przyjemność z jedzienia jabłka, z pójścia na spacer, ze spotkania się z rodziną.

Może nie na zmianach, bo one cały czas nie nastepują..Kiedys próbowałam cały czas cos zmieniać w swoim życiu, ale to było takie chaotyczne.Po prostu za dużo bałaganu się narobiło.Teraz staram się nie wybiegać ze zmianami na przyszłośc, bo to najgorsze,co może być...Z kązdego dnia wyciągam jak najwięcej,staram się zdobywac nowe doświadczenie, bo ja tak bardzo boje się ,że będe żąlować,że na przykład za dużo czasu poświęcę na daną rzecz i stracę przez to resztę ...Zachowanie tzw.złotego środka jest dla mnie beznadziejne..Wogóle nie umiem według niego życ..

onaaaa wiem ze mnie kochasz :P:P:P:P

to wcale nie jest takie proste. Są dni, gdy możemy zdobywać góry. I są dni totalnych klęsk..

Też staram się tak mysleć i postępować, ale czasem to jest dla mnie rutyna i staram się szukac nowych wrażeń, ekscesów, a przecież nie da sie żyć tak cały czas.....

ja żyję wciąż w zawieszeniu pomiędzy wieloma sprawami. Nie wiem, czy odnajde jeszcze kiedykolwiek ten spokój. Że będę potrafiła powiedzieć, że jestem szczęśliwa. Im więcej mam, tym rośnie strach, że to stracę.

A mówią,że wszystko zalęzy od człowieka, jeżeli sie poddam to spotka mnie klęska, ale jeżeli wykorzystam wszystkie sposoby, bez względy na moralnośc, religie to nie spotka mnie klęska.Jeśli postawie sobie za cel -osiągnięcie celu jakiegoś...I będe szła po trupach, ale mi i moich bliskim będzie dobrze,tylko,że wtedy będe totalna egoistką,zbrodniarką etc..

zazdroszczę Wam- szczęśliwcom. Dzieciom szczęścia.

Użyłes słowa ZAWIESZENIE...Ja jestem w trakcie czytania tej ksiązki Saula Bellowa,.To natchnęlo mnie do napisania tego topicu..Ale miłe zaskoczenie :) Pozdrawiam :*

hehe, ja też pozdrawiam, ale powinno być "użyłaś", nie "użyłeś" :)

zwariowany21-----> a na jakiej podstawie tak twierdzisz ?

zwariowany21--------> czy to nie ty się żenisz za rok :P Ale na pewno nie ze mną :P

Ja doceniam to że jestem zdrowa, mam normalną rodzinę póki co mam co jeść i gdzie mieszkać. Z pracą bywa różnie ale najbardziej dręczy mnie samotnośc i to że nie mam ukochanej osoby która wspierałaby mnie i którą ja mogłabym wspierać i dawać radość. To odbiera mi całą radość z życia.