trzęsące się ręce - nerwica czy co?

Ja akurat mam faceta ale co z tego? on czasem nie może tego zrozumieć, że denerwuje się gdy zaprosi tłum gości i ja mam ich wszystkich obsługiwać z tymi moimi nieszczęsnymi rękoma, na samą myśl to dostaje nerwicy. Czasami zrobię kawe i wołam go do kuchni żeby ją zaniósł bo nie dam rady przenieść, wiem, że głupio trochę bo goście mogą się poczuć jakoś urażeni, że nie chce ich sama obsłużyć, ale nie mam zamiaru wszystkim obcym ludziom dookoła tłumaczyć, że to niezależne ode mnie i że to taka dolegliwość. Moja mama mówi że też tak miała i gdy była młodsza nalewała ludziom herbaty do połowy szklanki przepraszając że więcej nie jest w stanie donieść bo herbata znajdzie się inaczej na podłodze;) więc bardziej obracała to w żart, a ja nie potrafie, tak mnie to denerwuje i stresuje. W jej przypadku minęło to z wiekiem hmm, także pozostaje chyba mieć nadzieję...

olus a ile masz lat?pracujesz?moja mama tez miala kiedys nerwice ale pracowala i bardzo jej to pomoglo przebywanie z ludzmi pomoglo jej zapomniec pozatym mowila ze magnez pomogl jej duzo ale dozylnie nie w tabletkach poniewaz ten jest za slaby.Niestety jak przestala pracowac to nerwica wrocila po jakims czasie wiec niewiem czy da sie to chorobstwo zwalczyc do konca.Ja niestety nie pracuje zajmuje sie dziecmi ale bardzo bym chciala sie wyrwac do pracy i zapomniec co to sa trzesace rece chociazby na kilka lat.....

hej:) mam 25 lat, dzięki Bogu pracuje, jest to praca biurowa także na szczęście daje rade, chociaż uczyłam się w szkole kosmetycznej, ale z wiadomych względów nie jestem w stanie pracować jako kosmetyczka:( na praktykach było naprawdę ciężko, więc pożegnałam się z marzeniami o pracy w takim zawodzie... najdziwniejsze jest to, że moja mama nie miała nerwicy nigdy, jest osobą strasznie spokojną, opanowaną, wesołą i nigdy nie miała jakiś kłopotów ze stresem czy załamań nerwowych, także nie wiem od czego to się bierze. Ja biorę magnez ale to naprawdę nic nie daje, przy moich bliskich, przy których czuję się swobodnie "łapki" są w miarę spokojne ale wśród obcych czy gdy się zdenerwuję to po prostu jakaś masakra:/

wydaje sie ze jestemy jedyni na tym swiecie a okazuje sie ze duzo ludzi cierpi na nerwice szkoda tylko ze niema takiej osoby gdzies obok nas z ktora mozna by pogadac,spotkac sie i zobaczyc jak te nasze problemy faktycznie wygladaja ,czy przy takich osobach jak my bysmy czuli sie swobodniej mniej ze stresowani?ciekawe ....ja tylko w domu czuje sie dobrze jak mam cos robic rekoma przy dzieciach czy mezu ale jak juz bym miala isc na rodzinny obiadek oj to juz bym sie gotowala w sobie wewnetrznie dlatego tez nie chodze chociasz przykro mi z tego powodu ze musze zawsze odmawiac.Duzo rzeczy jednak musze robi bo mam dwujke dzieci,musze chodzic z nimi do lekarza,do szkoly,wywiadowki ,jezdzenie autobusem itp .Zazdroszcze ci Olus tego ze pracujesz tez bym chciala ale gdzie ja znajde taka prace zeby niebyc na widoku zeby nie patrzyli mi na rece????maskra jakas

DO hej lapkiii napewno znajdziesz jeszcze dróga swoja polowke ,wyobrazam sobie ze to cholernie trudne bo sama niewiem jak bym miala teraz po tylu latach zycia z nerwica szukac sobie faceta i zakladac zycie od nowa.Ale trzeba byc dobrej mysli masz 35 lat jestes mloda i napewno napotkasz na swej drodze tego jedynego....zycze ci tego:)

Wiesz myślę że gdybym była zmuszona pójść do innej pracy to trudno, najwyżej trzęsłyby mi się ręce i ludzie dziwnie by się na mnie patrzyli, bo jakie jest inne wyjście? czasem jak np. szukam w portfelu pieniędzy w sklepie to też czuję dziwne spojrzenia ludzi w kolejce, albo gdy malowałam na praktykach koleżance paznokcie to przytrzymywałam jedną rękę drugą ręką bo inaczej bym tego nie zrobiła. Moja mama mówi że problem tkwi w tym, że jestem osobą która strasznie się przejmuje, jest bardzo wrażliwa i wszystko bierze do siebie i coś w tym jest, bo strasznie przejmuje się tym: co inni powiedzą, jak mnie odbiorą itp. Ty masz chociaż oparcie w mężu który zdaje sobie z tego sprawę, a mój chłopak niebardzo to rozumie, jak zaprasza swoich znajomych, których nie znam to odrazu jestem cała spięta i to przeżywam, on nie rozumie tego, że tak mam i już i nie potrafie tego opanować. Jak się złości na mnie to jeszcze bardziej się stresuje, bo myśli że nie lubie jego znajomych, rodziny itp. a to zupełnie nie o to chodzi:(

jedynym wyjściem byłoby przebywanie tylko wśród bliskich osób ale niestety to niemożliwe bo trzeba przecież jakoś funkcjonować w życiu, albo wypijać drinka lub dwa przed wizytą znajomych:D wtedy człowiek się odstresowuje i ma to gdzieś czy trzęsą mu się ręce;) ale nie będę przecież codziennie pić alkoholu bo wpadnę w jakiś nałóg. A tak poważnie to od jakiegoś czasu zaczęłam ćwiczyć i czuję, że to mnie bardzo rozluźnia i zmniejsza stres i napięcie, więc sport i ruch może troszkę pomóc chyba, ale tak do końca to nie wiem czy można się pozbyć tego cholerstwa:/

oluss----a ja myslalam ze w pracy biurowej lapki moga przeszkadzac. obecnie szukam pracy i tez mam stresa jaka to bedzie praca czy aby nie trzeba bedzie np komus podac kawy itp teraz mam propozycje pracy jako pracownik administracyjno-biurowy (realizuja w szkole taki projekt i maja tam sowje biuro)i mam niezlego cykora co to bedzie

hej lapkiii :) ja akurat mam to szczęście, że nie podaję nikomu kawy itp, siedzę sobie spokojnie i pracuję przy komputerze także chociaż w pracy mam luz psychiczny. A ty próbuj bo nie warto załamywać się i poddawać przez to, bo przecież pracować gdzieś trzeba. Ja jeśli już jestem zmuszona robić komuś kawe czy herbate stawiam ją sobie na podstawce i niosę w obu rękach, tak jest mi lepiej bo wtedy jakoś mogę opanować tą trzęsawke, także to taki mój sposób gdy już zajdzie taka potrzeba, bo w jednej ręce to nie ma mowy. Mam nadzieję że będzie dobrze i fajnie że tu trafiłam bo widzę chociaż że nie jestem sama, aż się lepiej na sercu robi:) pozdrawiam !

mam juz dosyc takiego zycia:-(

Witam, Zawsze obie moje ręce były sprawne, nie drżały, w ogóle nie miałam z tym problemów. Od kilku tygodni zauważam stopniowe pogorszenie tego stanu rzeczy - z dnia na dzień jest coraz gorzej. Sytuacja dotyczy tylko lewej ręki (jestem praworęczna). Jestem teraz w takim stanie, że nie potrafię donieść do stołu filiżanki kawy lewą ręką bez wylewania jej zawartości. Sytuacja nasila się w stresie - wtedy dłoń drży nawet w stanie spoczynku. :( Boję się, nie wiem jakie jest podłoże tej sytuacji, może powinnam zrobić jakieś badania?

no faktycznie troche to u ciebie niepokajace tym bardziej ze pojawilo sie nagle bez wyraznej przyczyny. idz najlpiej do neurologa

hej lapkiii, dziękuję za odp :) Chyba w tym tygodniu wybiorę się na badania, bo to co się ze mną dzieje staje się naprawdę niepokojące :(. Dzisiaj miałam kolejną przykrą niespodziankę. siedziałam ,,po turecku" i chciałam pochylić się do przodu i oprzeć o udo lewy łokieć. Kiedy tak zrobiłam zaczęła mi się natychmiast trząść cała ręka od ramienia po dłoń. To było straszne! Uczucie drżenia dłoni jest okropne, nawet nie ruszając ręką czuję takie minimalne drgania, to mnie męczy :( Nie wiem, czy w mojej sytuacji może być mowa o nerwicy? Może to po prostu niedobór jakiejś substancji w organizmie? Mam nadzieję, że to nic poważnego... Proszę, odpiszcie, każda odpowiedź mi pomoże!

Cucumber - wybierz się do neurologa i to jak najszybciej. Może nic nie byc ale tez może być coś z czym nie wolno zwlekać.

Posluchalam was dziewczyny i umowilam się do lekarza. :) przed wizytą muszę zrobić jeszcze badania krwi i rentgen szyi - nie pytajcie mnie po co. Lekarka kazała mi brać ,,na odstresowanie" omegamed gold, jutro go zakupię. Słyszała któraś wcześniej o tych tabletkach? Trochę boje się tych badań i wizyty, ze wyjdzie coś strasznego :O

Wizyty u lekarza się nie bój. On jest po to, aby Ci pomóc. Tymczasem możesz sobie ściągnąć na komputer ćwiczenia relaksacyjne. Możesz je ściągnąć za darmo ze strony www.drbach.pl z zakładki download

Tak czytam sobie i czytam ale czy nikt z was nie zadał sobie trudu i przeczytał ulotki? WIĘC WKLEJAM DOROŚLI Nadciśnienie tętnicze Dawka początkowa wynosi 80 mg dwa razy na dobę, może być zwiększana w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na lek. Zazwyczaj stosuje się od 160 mg do 320 mg na dobę. Jeżeli konieczne jest dalsze zmniejszenie ciśnienia tętniczego, lekarz może zalecić zastosowanie dodatkowo leku moczopędnego lub innego leku przeciwnadciśnieniowego. Leczenie dławicy piersiowej poza postacią naczynioskurczową (Printzmetala), profilaktyka migreny, leczenie drżenia samoistnego Dawka początkowa wynosi 40 mg dwa lub trzy razy na dobę, może być zwiększana o taką samą dawkę w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na lek. Zazwyczaj stosuje się: w migrenie i drżeniu samoistnym: od 80 mg do 160 mg na dobę; w dławicy piersiowej: od 120 mg do 240 mg na dobę. Zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego Ostry lęk sytuacyjny: 40 mg na dobę; Lęk uogólniony, wymagający przewlekłego leczenia: zazwyczaj 40 mg dwa razy na dobę. Dawkę można zwiększyć do 40 mg trzy razy na dobę. Leczenie powinno być kontynuowane w zależności od reakcji pacjenta na lek. Po 6-12 miesiącach stosowania leku, pacjent powinien zgłosić się do lekarza do kontroli. Kontrola nadkomorowych i komorowych zaburzeń rytmu serca, leczenie kardiomiopatii przerostowej (ze zwężeniem drogi odpływu i/lub śródkomorowym), leczenie wspomagające w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego Od 10 mg do 40 mg trzy razy na dobę. Prewencja wtórna i pierwotna zawału serca u pacjentów z chorobą wieńcową Leczenie należy rozpocząć między 5 a 21 dniem od wystąpienia zawału serca. Dawka początkowa wynosi 40 mg cztery razy na dobę przez 2 do 3 dni. W celu zwiększenia prawdopodobieństwa, że pacjent będzie przyjmował lek, całkowitą dawkę dobową można podawać dwa razy na dobę po 80 mg. Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku Dawkę należy ustalić tak, aby uzyskać obniżenie częstości rytmu serca o około 25%. Początkowo 40 mg dwa razy na dobę, następnie zwiększyć dawkę do 80 mg dwa razy na dobę, w zależności od uzyskanego zwolnienia częstości rytmu serca. Dawka maksymalna wynosi 160 mg dwa razy na dobę. Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z -adrenolitykiem Propranolol stosować tylko łącznie z -adrenolitykiem. Przed zabiegiem chirurgicznym: 60 mg na dobę przez 3 dni. Nieoperacyjne, złośliwe guzy: 30 mg na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku Podczas podawania propranololu pacjentom w podeszłym wieku należy zachować ostrożność. Leczenie rozpoczynać od najmniejszej dawki; dawkę ustalać indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta na lek. ------------------------------------------------------------------------------------- A Wy piszecie o 10-20 na dobę PS - naprawdę dobry lek ale tylko pod ŚŚCCIISSŁŁĄĄ kontrą lekarza

Mnie też czasem trzęsą się dłonie. Najczęściej, kiedy faktycznie mam dużo stresów, jaiś napięty okres. Ale również wtedy, gdy długo noszę coś ciężkiego - wtedy też moje dłonie przez długi czas nie mogą dojść do siebie. Tak czy siak, wydaje mi się, że warto skonsultować się z neurologiem, ponieważ przyczyna może okazać się głębsza.

też mam taki problem, czasami jak piszę zamiast liter wychodzą mi jakieś zygzaczki ;/ poza tym mam dziwne bóle brzucha, uczucie niepokoju i ból w klatce piersiowej (ekg w porządku). Warto dodać, że mam też coś podobnego do hipochondrii- np. boli mnie gardło i od razu wyobrażam sobie nie wiadomo jakie choroby. Najchętniej chodziłabym do lekarza z każdym objawem.

a stosowal ktos terapie richardsa? jakie efekty?

Witam, ja również cierpię na drżenie rąk ale te drżenia są jakieś dziwne. Gdy poruszam nadgarstkiem to ten ruch nie jest płynny tylko taki skaczący. Wczoraj byłem w PUP na podpisie i myślałem że mnie szlak trafi tak się trząsłem, pociłem się, miałem problem się podpisać a co dopiero jak miałbym coś wypisać oj nie zrobiłbym tego za cholerę. Czy zna ktoś dobry lek na takie stresujące sytuację? Chodzi mi o leki bez recepty, melisa nie pomogła :-(

stosowal ktos terapie richardsa??

W takich stresujących sytuacjach mysle ze najlepszym lekiem sa 3-5 głebokich oddechów,pozdrawiam

mi zadne oddechy nie pomagaja w takich sytuacjach

Mi również nie pomagają :-(, gdy jestem zestresowany to moje ruchy nie są płynne tylko takie drące. Czy ktoś też tak ma?

czy lekarz rodzinny może wypisać ten propranolol? czy może mi odmówić wypisania tego leku jesli powiem, że w tylko w sytuacjach stresowych mocno bije mi serce i trzęsą się ręce?

oczywiscie ze lekarz rodzinny moze wypisac ten lek,mi akurat nie pomogl wogule:(

metocard i pomagal mi wiec mysle ze proplanolan tez by mi pomogl.tylko nie wiem na jak dlugo

a czy lekarz zleca jakieś dodatkowe badania jeśli przychodzi sie z takim problemem?

Witam wszystkie trzęsące się dłonie. Niestety sama od lat borykam się z tym problemem i widzę jest coraz gorzej ,bo teraz łapska mi się telepią,ale tylko w sytuacjach gdzie jestem w sklepie,załatwiam jakieś sprawy papierkowe itp.Zawsze byłam osobą pewną siebie,nie miałam problemów w nawiązywaniu nowych znajomości ,a tu tak odwrót strony. Dziś będą w sklepie przy kasie tak mną zaczęło telapać,że Pani wydająca nie umiała wcelować mi do ręki resztę.Wystrzeliłam zaraz stamtąd jak proca i czułam się fatalnie psychicznie jak i fizycznie ,bolał mnie chyba każdy mięsień mojego ciała. Wczoraj to samo, nie umiałam zebrać reszty z tacki i wyglądało to jakbym miała delirium.Wstyd mi ,bo myślę że wszyscy to widzą. Jeden wykładowca przy ustnym egzaminie zauważył to i spytał ,czy biorę jakieś leki ,bo mnie całą trzęsło. Nie umiem sobie poradzić z tym stresem,bo sama się nakręcam i myślę "byle się nie zatrzęsły",więc kiedy tylko drżą jest to dla mnie wielkim sukcesem.