Byc zerem!

Domyslam sie jakie beda komentarze al emusze to z siebie wyrzucic! Od 3 lat jestem w zwiazku w ktorym bylam traktowana jak ktos gorszej kategorii...bylam rowniez bita i zamykana na swiat! W koncu moj facet sie uspokoil i zaczal sie zmieniac! W tym czasie poznalam czlowieka ktory stal sie moim przyjacielem! Jak to w takich ukladach bywa-on sie zaangazowal bardziej! Przez rok wygladalo to fatalnie...wszedzie lazilismy w trojke a ja w tym wszystkim nie chcialam dostrzegac co sie dzieje! Mianowicie-ciagnelam przyjazn ignorujac fakt ze moj przyjaciel mnie kocha a zarazem niedostrzegalam dolka psychicznego w jaki wpada moj facet....ktory w koncu niedawno nazwal rzeczy po imieniu! Mielismy wiele rozmow gdzie w kazdej padaly slowa z jego strony, ze juz od dawna nie jestesmy razem, ze tolerowal taka sytuacje i wrecz sadzil ze wyzwole sie z jego chorego wplywu na rzecz zwiazku z przyjacielem, ze mnie kocha ale unieszczesliwia wiec lepiej jak nie bedzie stal na moje drodze! Postanowil sie wyprowadzic aby dac mi czas do namyslenia sie, czego chce w zyciu i od niego! Dodam ze wyprowadzil sie ze swojego mieszkania, zostawiajac mi wszystko! W tym czasie zaczelo cos iskrzyc z tym drugim-po latach bicia i molestowania psychicznego...czuly facet, ktory zrobilby dla mnie wszystko-stal sie tym kogo potrzebowalam! Az nadszedl piekny dzien w ktorym wykrzyczal mi ze trzymam dwie sroki za ogon ze ma dosc i uderzyl mnie! Zostal mi wybor miedzy dwiema tymi samymi opcjami! Miotam sie i nie wiem co mam zrobic...czuje sie nie fair w stosunku do wszystkich...jak pasozyt! MOj byly mnie odwiedzil (smieszne-byl gosciem u siebie)...nie wiem jak sie to stalo ale poszlismy do lozka! Zwykla szmata-dalam mu nadzieje a on plakal jak dziecko ze jeszcze cos czuje do niego....przyjaciel sie dowiedzial(zreszta nie krylam sie z tym)....zrobil mi karczemna awanture....ze zdradzilam go a w zasadzie to nie bo nie jestem z nim a mimo to bawie sie jego osoba! Sama juz nie wiem co ja robie...nie wiem czemu tak postepuje i co dalej z tym poczac! Czuje sie jak smiec...namieszlam a jaj nie mam i sil aby w koncu isc jednym torem a nie platac dalej!

Faktycznie nie jesteś zbyt zdecydowana... Nie jestes jednak zerem choć idziesz droga która do tego prowadzi. Cóz moge poradzić? i czy wogóle powinnam...? Powiem tak... Powinnaś zrezygnowac ze znajomości z męzczyzna który Cie udeżył...tak z jednym jak i z drugim wiem z autopsji ze choc chca bardzo i sie zmieniają to zawsze powraca predzej czy później... i to nie ich wina a jedynie tego iz nie potrafią nad soba zapanować... to jest niemalze jak choroba. Przedewszystkim powinnaś wyprowadzić sie Ty z mieszkania byłego chłopaka, jesli uważasz sie za szmatę... hmm... to juz kwestia podejscia i samokrytyki powinnas jednak wiedziec ze skoro nie jestes z przyjacielem a oddałas sie opnownie byłemu nie czyni Cie to "szmatą" bo raz nie był obcy dwa z nikim innym w tym czais enie byłas. Przyjaciel jednak ma racje z eciągniesz dwie sroki z aogon co wiecej masz przy tym duze korzysci jak mieszkanie co moze w ich oczach robic z ciebie materialistkę. Usiądx sama ze sobą zrób sobie goracej cherbaty pogas swiatła i pomyśl czego chcesz od zycia czego oczekujesz po innych i zastanów sie nad własnym postepowaniem i nad tym czego chcesz od siebie. Jesli bedziesz płakac to nic... masz do tego prawo i moze nawet powinnas oczyscisz organizm z bakterii. Jedno jest pewne... powinnas wyniesc sie z mieszkania!

Niż Leszkiem Millerem :P .

ale to nie twoja wina ofiaro Tak cię poprostu wychowano

Lepiej być zerem niż Andrzejem Lepperem

Sprawa jest bardzo skomplikowana do tego stopnia, że malo prawdopodobna, ale o ile to prawda to radzę idź do psychologa :-D

przede wszystkim z sobą, dlatego polecam wizytę u psychologa, bo nikt tobie tutaj nie pomoże :-D (o ile to prawda) Robi

TO OSOBA NORMALNA/ WIESZ COS O PRZEMOCY?