sama - jak to doskwiera!

Mam 30 lat i podsumowuje dotychczasowe zycie. Na studiach bylo zafascynowanie facetami ale nie pojawil sie "ten" z kim juz do konca... teraz mam tyle lat ile mam i czuje ze moglabym zalozyc rodzine, byc odpowiedzialna za swe uczucia, gleboko kochac ale... czy w moim wieku to juz raczej pozostaje "brac co popadnie" czy raczej "co bedzie chcialo cie brac" - naprawde mam z tego powodu spora "podlamke" bo jak/gdzie "trafic" na inteligentnego mezczyzne bez "przeszlosci" z zaletami godnymi uczucia...? Czy 30tka to juz powoli "zwijanie sie" z rynku matrymonialnego? tylko do 25ciu lat a potem to juz "staruszka"?! Panowie, jakie jest wasze zdanie? Panie tez o to prosze! Pozdrawiam