kocham mojego bylego

zerwalam ze swoim bylym dla innego. teraz uswiadomilam sobie ze nadal go kocham, mimo ze z moim mezem mam dziecko i jestesmy trzy lata po slubie. Boze dlaczego mi jest tak ciezko teraz??

wiem ze pozno. ale dopiero tera uczucia prawdziwe soe odezwaly

Idź do psychiatry Kto wygrał BAR ?

śmieszny anglik- thomas. jaki on nieurodny ;/ autorko tematu- troche szkoda,ze sie tak pożno obudziłas z tymi uczuciami. :(

wiem ze pozno, ale serce nie sluga...

myszko ja mam ten sam problem mam 21 lat mam męża dziecko a kocham byłego to jest okropne uczucie. Nie wiem co robić!!!!!!!!!!! Odezwij się prosze.........

miałam podobnie , byłam mężatką , mam dziecko i w pewnym momencie uświadomiłam sie ( a mozę to mój były mąż że nie jesteśmy dla siebie , byłam nieszczęśliwa i miałam wrażenie że życie dla mnie sie skończyło , podjęłam decyzję która była błędem i zmieniłam swoje życie w koszmar , człowiek nieszczęśliwy zaczyna sobie wynajdować obiekt zastępczy myśłać że z tamtym byłoby mi lepiej. ?Małżeństwo stało sie iluzja a nam zaczęło przeszkadzać to ze jesteśmy razem , czułam że duszę sie w tym układzie , stwerdziłam że koniec z tym wszystkim , że całe życie do mnie należy i podjełam decyzję o rozwodzie ( hmm prawdę mówiąc przyspieszyło to postępowanie mojego męża , do odważnych świat należy . Minęły 4 lata i jedno powiem jestem zadowolona , mam ciekawe życie , pracę i w koncu czuje sie jak kobieta , czerpie z życia to co najlepsze , realizuje swoje marzenia i niczego tak naprawdę w życiu nie żałuję . Może czasem trzeba w życiu sie pogubić aby odnaleźć to co dla nas ważne , trzeba o siebie powalczyć , ale przede wszystkim o siebie a nie marząc że ktos inny sprawi że będziemy szczęliwi . Acha i jestem sama , z nikim sie nie zwiazała , ja mam byc zadowolona ze swojego życia tak aby nigdy niczego nie żałować i to ma zależeć ode mnie a nie od kogoś :) powodzenia

ejjjjjjjj a dziecko co z dzieckiem???????? ja boję się że jak się rozstane z mężem to skrzywdze dziecko

????????????

uczucia ? to nie uczucia kazdy psycholog powie, ze to zwykle wartosciowanie gdzie mi lepiej był on odrzuciał go potem mąż, z mezem zyła az 3 lata, zobaczyła, ze zle jej wiec siła rzeczy uciekamy wtedy tam gdzie było ok. A u niej był to on ten przed mezem:) ale to nie miłosc, wygoda, taki mini egoizm i pragniemy byc z nim bo wydaje sie ze tam szczescie, bo tu i teraz z mezem nie jest okey.

to zależy , ja podeszłam do tego w taki sposób że uznałam że są dwa scenariusze dla tej sytuacji 1. moje dziecko staje sie naszym zakładnikiem ( tzn moim i mojego męża ) wychowujemy go w domu w którym miłości nie ma i nie będzie , będzie obserwował nas jak sie meczymy , będzie świadkiem pretensji , żalu i rosnącej nienawiści ponieważ jego rodzice będą czuli sie zmuszeni do tego aby żyć na siłę dla niego , jako człowiek dorosły nie bedziem iałpozytywnych wzorców a byc może i poczucie winy że jego dom nie był domem przyjaznym 2. moje dziecko ma rodzicow którzy żyją osobno , ale zapewniaja mu to co dobre , będzie miał poczuvcie bezpieczeństwa , miłości , będzie żył w spokoju widząc matkę zadowoloną spelnioną . Wybrałam zdecydowanie opcje drugą , mój syn miał 2,5 roku w momencie rozwodu , uwierz mi nie ma z nim żadnych problemów związanych z tym że wychowuję go tylko ja ( mojemu byłemu męzowi zapał do kontaktów minął po pół roku ) jest chłopcem szczęsliwym , zadowolonym , nie ma kompleksu braku ojca ( ale to zależy tyklo i wyłącznie od nastawienia matki wychowującej ) ja jestem urodzoną optymistką i on jest do mnie podobny , w tej chwili ma 7lat jest grzecznym , miłym , zdolnym chłopcrem który jest otwarty , ciekawy i co dla mnie najważniejsze kochającym dzieckiem . Zdarzyło sie że był świadkiem kłótni rodziców kolegi i powiedział mi tylko że mu wspólczuje . Twoje dziecko jest takie jak go wychowasz , co mu przekażesz i jak bardzo zacznie w siebie wierzyć