Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą

nie śpieszmy się kochac ludzi....tak szybko odchodzą.. \"Dziękuję Ci za to że niedomówionego nie domawiałeś niedokończonego nie kończyłeś nieudowodnionego nie udowadniałeś(..) Wciąż wieczność była z nami a nam się zdawało Jakie to dziwne tak bolało nie chciało się zyć a teraz takie nieważne niemądre jak nic\"

tylko czemu ten topik na "erotycznym"???:O

wszystko jest nietrwałe, wiec trochę na niby:)

"gdzie sie prawda zaczyna a gdzie rozum kończy gdzie miłośc miedzy nami a gdzie juz cierpienie czy slowo jeszcze slowem czy nagle milczeniem (...) gdy małe glupie szczescie lize nas po twarzy"

to też on \"Gdyby każdy miał to samo nikt nikomu nie byłby potrzebny Dziękuję Ci, że sprawiedliwość Twoja jest nierównością (...) jest noc, żeby był dzień ciemno, żeby świeciła gwiazda jest ostatnie spotkanie i rozłąka pierwsza modlimy się bo inni się nie modlą wierzymy bo inni nie wierzą umieramy za tych co nie chcą umierać kochamy bo innym serce wychłodło list przybliża bo inny oddala nierówni potrzebują siebie im najłatwiej zrozumieć, że każdy jest dla wszystkich i odczytywać całość.\"

spieszmy sie... chyba zaczne mowic od siebie do waznych dla siebie ludzi :)

NIESZCZĘŚCIE NIE-NIESZCZĘŚCIE Jest taki uśmiech co mieszka w rozpaczy bo gdy widzisz zbyt czarno to często inaczej niekiedy w smutku jak drozd ci zaśpiewa - twej miłości zranionej Bóg łaknie jak chleba nieszczęście nie-nieszczęście jeśli szczęścia nie ma jest uśmiech co się nawet na cmentarzu kryje każdy świętej pamięci umiera więc żyje cóż że go nie widzisz powraca do domu siada przy stole czyta lampę świeci czasem w bamboszach by nas nie obudzić tylko śmierć umie ludzi przybliżyć do ludzi nic dziwnego przecież tak to bywa z nieba się tęskni zawsze po kryjomu choćby królikom mlecze przed rosą pozrywać ciotkę z gotówką przy sobie zatrzymać uśmiech czasem się modli po prostu - mój Boże tu gdzie miłość odchodzi lecz jej nie ubywa ci co się kochają cierpią gdy są razem uśmiech i z cytryną uśmiechnąć się może narzekasz że świat surowy jak grzyb niejadalny a w świecie stale uśmiech niewidzialny