Czy po urodzeniu dziecka nie mailyście go już czasem dość

Tak, ze aż załowałyście, ż ejest? Że ciągle, nieustannie wrzeszczy , budzi sie w nocy i wrzeasczy, rozrywa wam piersi z bólu, nie amcie mleka i amcie anemię, a kazą wam karmić piersia(bo zdrowo), wasza dieta sklada sie z mleka i bułek, bo tylko po tym dzieciak niem ma kolek i nie krzyczy , śpiecie po 2 godziny, macie wszystkiego dośc i chcecie mieć wreszcie światy spokój? Mial ktoś tak?

ale pozniej jest pieknie da sie przezyc nie narzekaj moja mam widziala co sie dzieje i bardzo mi pomogla

Kto ci takich głupot naopowiadał? Chyba twoja mama z doświadczeń z tobą.

Nie chcę rad typu - nie narzekaj , tylko pytam, czy ktoś tak miał?

ja tak nie miałam :p

miałam chwilę, ale mija, spokojnie :)

Moje pierwsze dziecko strasznie plakalo,mialo koli. Mie moglam karmic,bo podejzewli skaze bialkowa, wiec musialam podawac sztuczne bezglutenowe. Kolki straszne,w nocy nie chciala spac a w dzien spala tylko 2 razy po pol godziny z zegarkiem w reku,ale nigdy mi nie przyszlo pomyslec,zeby miec dosc.Plakalam razem z nia,bo nie umialam jej pomoc.Kazda na poczatku ma noce nie przespane,ale to mija. Niestety trzeba na poczatku wziac sie w garsc i powiedziec sobie,ze musze dac sobie rade. Musisz byc silna.U mnie trwalo dosc dlugo zanim przespala wkoncu cala noc,ale warto bylo.Teraz jest moim oczkiem w glowie. Razem czekamy na koleje dziecko,z czego corcia jest bardzo szczesliwa,ze bedzie miala rodzenstwo. Glowa do gory

Owszem miałam dość, czułam się jak złapana w pułapkę, świetnie Cię rozumiem ! Bardzo pomógł mi mąż i ... czas, wszystko jakoś się uregulowało, a teraz mój maluszek jest moim największym skarbem. Trzymaj się napewno będzie dobrze i korzystaj z każdej formy pomocy

No wreszcie ktoś się przyznal. :) Mam czasem wrazenei że kobiety nawet o tym nie mówią , bo przecież to neinormalne i zaraz casłe stado na nie naskoczy, że są wyrodne i złe...

ja mam czasem ochotę zatłuc swoje dziecko po okrutnie przewrzesczanej nocy..i czuję sie wtedy jak wyrodna matka...tak jest, ze mam dziecko i mam też bardzo słabe nerwy...czasem chcę uciec gdzieś na jakiś czas, niech chłopaki sami sobą sie zajmują...i w tym sensie mam dosć...tego zmeczenia, krzyku, płaczu..ale nie dziecka:)

Wiesz miałam coś koło tego z pierwszym dzieckiem. Gdzieś jak miała koło 7 m-cy. Mała co prawda nie płakała i nie miała kolek ale była dzieckiem cholernie ruchliwym. Nigdy nie była w jednym miejscu dłużej niż 10 sekund, zaczęła chodzić w łóżeczku i przy meblach oraz raczkować jak miała 6 m-cy, jak miała 6 i pół m-ca to już biegała i wywalała wszystko z szafek. Zabawkami bawiła się jakieś 3 sekundy, ciągle potrzebowała nowych wrażeń. W pokojach na ziemi nie mogło stać dosłownie nic, tak samo w segmencie do wysokości 1,5 metra, bo jak miała 7 m-cy to już potrafiła wejść na stołek i sobie sięgnąć. Obrus na ławę położyłam dopiero jak miała 3 lata. Musiałam ciągle być w najwyższej gotowości i przewidywać co zrobi. A jak siadła na chwilę, to już jęczała że jej się nudzi. Przy tym budziła się w nocy co chwilę i musiałam ją nosić na rękach. Byłam wykończona!!! Miałam już jej serdecznie dosyć. Ale musiałam wytrzymać i dzisiaj jest w sportowej kadrze województwa, ma pokój pełen medali i pucharów, tak, że ta ruchliwość i sprawność procentuje. Ale co ja przeżyłam...

hmmmm co za wredne macochy jak mozna mieć swojego dzidzusia dość!!!!! wstydźcie się!!!!!!

Jasne, że każda matka ma dość i potrzebuje psychicznego odpoczynku. Musisz znaleźć czas dla siebie, aby odpocząć. Proponuję wieczorem dziecko do męża a ty obejrzyj jakiś dobry film z ulubioną kawą i ciachem. Mnóstwo filmów w dobrej cenie znajduje się na portalu www.cozacena.pl .