sprawa uczuciowa - pocieszcie lub nakopcie do tyłka

sprawa wygląda tak: poznałam faceta w zeszłym roku, nie wyszło nam (nieważne w czym rzecz, ważne, że początek znajomości doprowadził do mojego zbłaznienia się i tego, ze wyparł się znajomości ze mną) teraz natknęłam się na niego w necie, widać, ze jest rozbity itd., ale ja mam już dość uchodzenia za osobę bez ambicji - po prostu wtedy tak za nim latałam, ze mam dość ..chyba dorosły facet powinien umiec zdecydować, czego oczekuje a nie pisać po wielu miesiącach i próbować nawiązać kontakt żal mi go, ale oprócz dobrego słowa nic dla niego nie mam to, ze na niego lecę to rzecz drugoplanowa . wtedy tak się załamałam, ze myślałam, ze ten gość po prostu nie ma uczuć.

Daj sobie z nim spokój! Co ty siostra miłosierdzia?

dziękuję:) ..wiesz, on niby tego nie mówi, ale mam pewność, ze w końcu wpadł w taki dół, w jaki mnie wpędziła jego obojętność przypuszczam, ze przy trybie zycia jaki prowadizlam i tak przeszłabym kryzys, ale jego zachowanie jeszcze pogorszyło sprawę zle bym się czuła w roli zapchajdziury i dlatego odpisałam mu, ze chcę zapomnieć o tej znajomości dzienx - heh pewnie teraz czeka mnie kop w ^%*$ (dla równowagi), będę tu zagladac :)

niniejszym zamykam temat

mam pytanie z kąd jesteś?

stolica

bo poczułem sie tak jakbym czytał o sobie.Jedna dziewczyna mnie scigała .Chodz jej powiedziałem ,ze nie szukam dziewczyny i robiła mi szopki.Przez rok czasu.A to wszystko przez jej koleżanke ,ktorej sie wydaje ,ze mnie zna.

nie, to nie ja - ja przez pół roku go ścigałam, ale pozbył się mnie skutecznie

z tym, ze jest mi cholernie trudno funkcjonować:( ale pocieszam się, ze mi minie