Czy tak wiele oczekujemy od życia?

Chciałabym tylko kochać z wzajemnoaścia,czuć się bezpiecznie, wiedziec ze na partnerze mozna polegac na 100%, ze bedziemy sie o siebie troszczyc, zabiegac, ufac...zadnych zdrad i klamstw... Czy to w dzisiejszych czasach tak wiele??????? Pzrecież to niesamowite w tym całym pokręconym życiu mieć wsparcie u partnera. Ehhhhhhhhh, tylko gdzie szukac takich facetów ????????

Choćby w necie ;-)

warto jeszcz zaakcentować, że orócz tego , o czym piszesz, co w skrócie określę wzajemnym poleganiu na sobie - takie relacje mogą mieć rózny rodowód - bardzo ważne jest jeszcze byśmy podkreślali, że jesteśmy dla siebie bardzo ważni i wyjątkowi (zapominacie o tym dziewczyny). Potrzebna jest też jeszcze odrobina autonomii, by się wzajemnie od siebie nie uzależnić. W takich relacjach nic nie jest zbyt trudne, można góry przenosić. Mój przepis, mimo że nieco rozbudowanay, jednak wciąż prosty, gdybyśmy tylko nie robili z samym sobą zgniłych kompromisów

ja jestem takim facetem i wlasnie za te cechy przejechalem sie na zwiazku

tez kiedys marzylam o takim uczuciu.otrzymalam je na pare lat, a pozniej wszystko zaczelo sie psuc. zdrada, oszustwo, klamstwa:( i gdy milosc i bezpieczenstwo zniknely, zostalam calkowicie sama, na dodatek gleboko zraniona. dzis juz nie marze, nie ufam, bo nie wierze, ze moze byc pieknie. zwiazek to ciezka praca i trzeba dwojga, by rzeczywiscie mogl trwac.jakos ciezko mi uwierzyc, ze dane mi bedzie spotkac takiego faceta, ktory mi zapewni szczescie:(

nikt Ci zapewnic tego nie może, chyba, że myślisz o luksusie i konformizmie. W tej grze jest dwoje i wszystko polega na równowadze i interakcji i przede wszystkim własnej aktywności

mysle ze w zwiazku dwojga ludzi bardzo wazna role odgrywa rozmowa o tym co nas boli lub poprostu nie pasuje u mine tego nie bylo choc czesto o to zabiegalem pierwszy raz uczestnicze w dyskusji na forum dosc mile doswiadczenie

Przykro mi, ale w 100% to nawet sobie nie mozna zaufac, a co dopiero drugiemu czlowiekowi. I pociesze Cie, ze to nie wina czasow, tylko ludzkiej natury, tak bylo jest i bedzie (w sumie to marne pocieszenie :)). I o tym trzeba pamietac budujac zwiazek: nie uniknie sie problemow, rozczarowan, bledow, a partner jest tylko czlowiekiem, nigdy idealem... Moze byc jednak blizszy lub dalszy idealowi ;)

braveheart - witaj po raz pierwszy na forum. Cóz...tak sie składa,ze nie wszyscy potrafia ze soba rozmawiac o tym co boli i przeszkadza, a jesli juz nawet to nie wyciagaja z tej gadaniny wnioskow. I pozniej mowia znajjomym ,ze sie nie potrafia zrozumiec z partnerem. Ja piernicze!chyba jestem z innej epoki!!!

no wiec jednak sobie odszedl do innej. Coz za ironia......Nie wierzylam ,ze tak latwo można machnąć reką na dzieci i żone dla takiej szmaty....

my tu gadu gadu ,a mi nie ma nawet kto obciągnąc z połykiem :(

jak jestes wygimnastykowany to sam sobie obcignij!!! TYlko sie nie udław!