deprecha...z powietrza?!napiszcie coś na pocieszenie

siedze i wyje!nie wiem co się ze mną dzieje,nie mam na nic siły ani ochoty,wszystko staje sie pozbawione jakichkolwiek wartości... do tej pory było ok,nie miałam powodów do narzekań właściwie to nie wiem czemu tak sie dzieje? napiszcie cos prosze dla dodania otuchy...

Chciałam przy tej okazji dodać, że przeżywam obecnie załamanie nerwowe ponieważ po dwóch tygodniach zerwano ze mną kontrakt na darmowe obciąganie z połykiem w kolonii trędowatych w Timbuktu Ponadto zalatuję subtelnie moczem woźnej ze skansenu - Muzeum Ziemi Kieleckiej

Żałosne są wypowiedzi niektórych osób na tym forum.Ludzie ile w Was jest rozgoryczenia ,zwykłej zazdrości ,kompleksów czy jak to nazwać że piszecie pier...ły???Jezeli to jest swiadectwo waszej intelugencji to zwyczajnie gratuluje i współczuję.

zapewne zuycie Ci się nie uklada tak jakbys chciala ale glowa do gory jutro będzie lepiej

ty kobieto wogóle nie masz powodu, zeby tu wyskakiwać z takimi tekstami......Choruje.....cięzko cały czas nie mogę siepogodzic ze to właśnie mnie skrzywdzil los a ty???ciesz sieze nie jesteś chora........Ż e zycie dobija Cie wuylaćznie dlatego, bo masz duzo nauki albo chłopak powiedział ze nie ma ochoty iśc dzisiaj do kina...naprawde zastanów sie!

Można być chorym na ciele, albo chorym na duszy. Wkurzają mnie komentarze typu \"ciesz się, że nie jesteś chora\". Czasem łatwiej znieść chorobę ciała, niż poczucie że życie nie ma sensu.